Om je op weg te helpen, Laurens : Probeer te ontdekken hoe je afstand kan scheppen tussen de schrijver en het onderwerp. Dat kan je bijvoorbeeld door je schrijfsel zo te situeren dat de lezer de schrijver niet identificeert met het hoofdpersonage of zelfs met de alwetende verteller. Hoofdpersonage kan 'ik' zijn, maar ook 'hij' en zelfs een 'zij'. Waarom niet. Oppassen met de alwetende verteller (is een beetje zoals een camera), die hanteert geen ongezouten, schunnige taal. Die is objectief maar heeft toch ook wel een duitje in het zakje als je het heel subtiel speelt. De alwetende verteller kan namelijk een hoofdpersonage 'denigreren' of 'op een voetstuk zetten', maar heel subtiel. Er moet afstand blijven want die alwetende verteller moet ook in staat zijn om het wedervaren van alle andere personages te beschrijven en dat dient te gebeuren met een gezond gehalte objectiviteit. Dat wil dus zeggen dat je als schrijver afstand moet nemen van je schunnig sprekende, geen blad voor de mond nemend personage en... ook wel eens het standpunt moet toelichten van de 'slachtoffers', of 'getuigen' die het niet eens zijn met hoofdpersonage. Het woord 'sublimeren' moet hier vallen, denk ik. Je spreekt over frustraties en schunnig taalgebruik en beledigende zwarte humor. Je schept een hoofdpersonage en schuift die alles in zijn/haar schoenen. Dat hoofdpersonage kan beschreven worden van uit 'ik', vanuit 'hij' of 'zij'. Met 'hij' of 'zij' schep je meer afstand dan vanuit 'ik'. Ik geef twee voorbeelden die afstand scheppen : 1° 'vanuit 'ik' als hoofdpersonage in deze situatie jong, atletisch gebouwd en zonder bierbuik, : 'Zat ze daar als een gedrocht erwtensoep te slurpen' (in de kantine bv). Die erwtensoep was gezond en die lustte ik ook wel maar nu niet meer.' Pure frustratie. 2° Vanuit 'hij' als hoofdpersonage : NaamHP lustte erwtensoep maar toen hij haar zag slurpen uit het kommetje, nooit meer. Alle tafeltjes waren bezet en alleen bij haar was er nog een plaatsje vrij. Hij verging nog liever van de honger. Maar op het dek was er altijd wel een plaatsje... Ik gebruik geen schunnige woorden maar zeg eigenlijk het zelfde. Dat kan je ook ontdekken. Nu de alwetende verteller en ik geef fictieve namen : 'Hans Joris liet zijn blik glijden over de tafeltjes. Zijn erwtensoep koelde snel af. Er was nog een zitje vrij bij die nieuwe. Hoe heette ze alweer? Vergeleken met de erwten op zijn bord was ze dik, vatSig en lelijk. Nooit uit het oog verliezen, Laurens, dat de kunst van het schrijven zo ver doorgedreven moet zijn dat de lezer geen connectie maakt tussen wat hij/zij leest en de schrijver. Wat geschreven is mag nooit of te nimmer meer of uitsluitend iets zeggen over de schrijver. Begrijp je dat? Alles wat je personages ook zeggen mogen nooit iets zeggen over jou als schrijver. Want dat gebeurt sowieso. Laat een lezer bv niet ontdekken of vaststellen of bedenken dat 'ongelooflijk dik' niet te rijmen valt met het leger want 'ongelooflijk dik' is iemand die 600kg weegt en het bed niet meer uitkomt. Als schrijver dien je daar rekening mee te houden. Sublimeer het 'folteren' in een personage die dat wenst. Welke gedachten een individu ook heeft, in een schrijfsel dien je volgens mij afstand te scheppen via personages, anders geef je een schrijfsel teweeg dat meer zegt over diegene die schrijft dan over het onderwerp. Dat is niet schrijven: dat is gewoon iemand die zijn frustraties en zichzelf bloot legt. De kunst in het schrijven is o.a. van uitersten met elkaar te verzoenen. Jouw vadsige, dikke trol zou wel eens de persoon kunnen zijn die door haar opmerkzaamheid alle zwakheden van atletisch gebouwde mannelijke en vrouwelijke militairen in kaart brengt en zich uiteindelijk profileert als een schouder waar het heldenverdriet kan landen. Maar jouw HP zal dan misschien de laatste zijn die dat zal ontdekken... Begrijp je wat ik bedoel? Ik denk dat dit je vraag beantwoordt.

Ik zou je voorstellen en vragen stellen over het schrijven even scheiden Laurens. Heel veel mensen slaan voorsteltopics over, waardoor je minder respons krijgt dan zou kunnen (Hoewel Christine hier natuurlijk heel uitgebreid behulpzaam antwoordt).

Grof geschut is prima. Wel een beetje stileren en houd het functioneel. Houellebecq zegt: Slaan waar het pijn doet!

Sorry, Dries, ik had het 'voorstellen' volledig uit het oog verloren...

Welkom!

Welkom Laurens!

Beste Laurens, Met grof geschut kan ik je niet veel verder helpen, ben ik bang. Het zwaarste kaliber waarmee ik ooit geschoten heb is punt vijftig, en daarvan mocht ik maar zeven kogels gebruiken, die met mijn manier van schieten binnen een halve tel op waren. Eén ding kan ik je wel adviseren. Schrijf voor jezelf en niet voor een bepaald publiek. Als jij er lol aan hebt is er al veel gewonnen en er zullen best meer mensen zijn zoals jij. Welkom en veel plezier hier op dit leerzame forum.

Grof, eerlijk en ongecensureerd heb je dat van je moeder geleerd gefrustreerd tot op het bot erover schrijven is je lot nooit een blad voor de mond moet geen wijf met een dikke kont het voorstellen uit het oog verloren laat de leiding het maar niet horen Welkom!

welkom!