Mijn nick is Runaway, mijn naam is Runa en jullie kennen me wel. Ik dacht ach, laat ik mij hier ook eens 'officieel' profileren. Ik ben 25 en sinds kerstmis 2007/2008 heb ik de pen weer opgepakt. Vroeger schreef ik ook veel. Op de lagere school werden mijn gedichtjes steevast 'gepubliceerd' in het schoolkrantje, gebruikt als nieuwjaarsbrieven en schoolaankondigingen, en was ik vaste toneelschrijver van dienst. Ik werd dat nooit beu. In het middelbaar was de interesse voor mijn schrijfsels een stuk kleiner en schreef ik mijn (voornamelijk gedichten) in een geheim schrift die ik 't Spouwkot' noemde. Spouwen is hier een dialectwoord voor overgeven maar is ook die ruimte tussen twee rijen bakstenen die als isolatie dient. Het was een beetje een balorige ingeving maar achteraf heel toepasselijk gebleken: het is moeilijk om die puberale krabbels terug te lezen zonder kokhalzen, maar ze hebben toen wel als buffer gediend om de harde wereld aan te kunnen. Na een tijdje ben ik grafische kunsten gaan studeren en werd 'het woord' even vervangen door 'de visie'. Maar dat duurde niet lang. Ik leerde mijn vriend (nu man) kennen en met hem het internet en de online schrijfsites. Leuk, maar mijn motivatie verdween snel. Ik ontdekte dat de meeste schrijfsites in een van de volgende categorieen kn worden onderverdeeld: - Sites waar je gewoon afgekraakt werd omdat je niet bij 'de bekende kern' hoorde, en waar iedereen elkaar gewoon afkate. - Sites waar iedereen verzandde in trieste poeziegedichtjes en waar je wel twintig ononderbouwde ohwatmooi's als kritiek kreeg. Ik knapte er zo op af dat ik het schrijven opgaf en me volledig op mijn studies stortte. Niet veel later was ik afgestudeerd, zwanger, begon ik te werken, verhuisden we, beviel ik, was ik thuisblijfmama en deed ik grafisch werk in de avonduren, werd ik opnieuw zwanger en verhuisden we opnieuw en toen was het kerstmis 2007/2008. Ik kreeg plots weer zin en (her)begon aan een verhaal dat ik op mijn 14 begonnen was. Het Kattekind. Een fantasyverhaal. Op zoek naar wat zinnige informatie kwam ik zinniger zinnen tegen. Twee weken voor de marathon. Ik deed mee en nu... heb ik twee verhalen waar ik aan werk, Kattekind en Anemochorie, mijn marathonverhaal, heb ik een verhaal ingestuurd voor de Elle wedstrijd en werk ik aan een verhaal voor SLAU en het SO Bomenboek. Het schrijven vervolmaakt me. Dus als je tot hier geraakt bent (mijn introductie werd wel erg lang): Bedankt dat ik er ook bij mag.