Bedankt :)

Hoi Pien Ling, ik heb 3 keer eerder iets ingestuurd. De eerste keer was 15 jaar geleden en de laatste keer iets van 4 jaar geleden denk ik. Twee keer heb ik een kort commentaar gehad (1 zin) waar ik veel mee kon. Alleen bij de laatste keer had ik zelf het gevoel dat het wel iets kon worden, maar daar dacht de uitgever anders over. Bij de eerste twee keer was ik vooral op zoek naar een steun in de rug en dacht ik zelf niet aan uitgeven. Ik ken dus zogezegd het 'klappen van de zweep' en weet wat me zeer waarschijnlijk te wachten staat :D

Dank je wel Rosali :)

Inmiddels voel ik me hier wel lekker - ik moet vaak even de kat uit de boom kijken ;-) - dus zal ik wat meer vertellen over mezelf. Ik heet Esther. Onder die naam zit ik inmiddels ook al op ZZ (hier was hij al bezet, zoals meestal), waar ik in korte tijd heel veel heb geleerd. Hierdoor heb ik nog niets opgestuurd naar een uitgever, maar ben druk aan het herschrijven en veranderen van mijn teksten. Ik word wel wat onzeker merk ik, maar weet verstandelijk dat het me alleen maar helpt. Ben vooral erg gemotiveerd om mezelf te verbeteren. Ik woon in Estland met mijn vriend en onze poolhonden. Daarover ben ik aan het schrijven. Het doet mij heel erg goed om met mede schrijvers van gedachten te wisselen, merk ik. Ben dus erg blij met dit forum!

Dank je Tja. Met de auto door Duitsland, daar de boot op en vervolgens door de baltische staten :D Maar dat bedoel je niet natuurlijk... Mijn vriend woonde er al toen ik hem leerde kennen. Ik ben bij hem ingetrokken.

Estland is een westers land (aan het worden). In grote lijnen dus hetzelfde als Nederland. Maar wel met veel minder mensen en veel meer bomen. De taal is lastig. Finoegrisch, met heel weinig verwantschap aan het Nederlands. Wij wonen in het bos. We spreken nauwelijks mensen. Ik probeer de taal te leren uit boekjes, via internet en woordenboeken, maar het vordert nog niet erg. Vooral ook omdat ik liever schrijf :D

@Sekhmet, vandaag is het onhoudbaar warm hier. 25 graden. In de winter komt -30 wel eens voor. 's Nachts vooral. Overdag is het op zijn koudst -17 geweest sinds ik hier woon. Dat is goed te doen zolang je blijft bewegen en je dik aankleedt. Voor de honden is het hier eigenlijk nog iets te warm. Die zitten liever in Alaska. Op dit moment liggen ze allemaal languit met de benen wijd op hun rug om toch een beetje warmte kwijt te raken. Ik voel met ze mee. Ik houd niet van de zomer. Wel lekker schrijfweer, binnen :D

Dank je Claudia! @Tja, ik blijf gewoon mezelf, of wordt dat eindelijk, maar bosbeesten genoeg hier. Veel dazen op het moment. Die steken nogal. Hoewel je die niet echt beesten kunt noemen. Bosgeesten, daar ben ik niet zo zeker van.

Ik denk dat Estland voor iemand als jij, met een brede culturele interesse om het zo even te omschrijven, erg interessant is. Wij wonen in het armste deel, waar de communistische invloed het grootst is. Het lijkt mij erg leuk om een roman te schrijven over hoe het leven hier was, maar mijn zwakke punt is geschiedenis. Ik weet er niets van en ben weinig gemotiveerd erover te leren. Praten met de lokale bevolking zou me weer wel liggen, maar dan moet ik eerst die taal onder de knie krijgen.

Hoi Waus, dank je wel! Tja, mijn vriend komt van daar, net als ik, we zijn gevlucht naar de bomen ;) en in het bos is taal nooit een probleem.

Op de honden, dat redden ze niet nee, maar met de honden is het te doen, in de winter dan, als er sneeuw ligt. Mijn vriend heeft het eens gedaan met de slee, maar het kost natuurlijk tijd. En 8 honden voor de supermarkt is niet zo handig. Bovendien ligt daar meestal geen sneeuw door alle bedrijvigheid. We hebben dus een auto ja. En als die het doet rijden we naar de stad die op 40 km afstand ligt. In de supermarkt daar is het graaien net als in Nederland. Maar vandaag hebben we paddenstoeltjes uit het bos gegeten. Erg lekker, hoewel ik ze had moeten wassen. Er zat nog zand tussen.

Om af te sluiten, 24 honden, nee geen heimwee. Ik ga slapen Tja. Bedankt voor je interesse!