Beste Robbert, Ik ben meer een forum-schrijver dus wellicht zie ik dit volledig fout, maar wat een geforceerde en krampachtige manier van je zielenroerselen bloot geven heb jij .. Is dit een zelf aangemeten dicipline? Of ben je bang je stukken aan iemand te laten zien? Schrijven moet uit je hart komen .. uit je diepste gevoelens geput, en zonder allerlei opgesmukte dwangneuroses. Schrijven is iets wat je bijna op je tong moet kunnen proeven als je de woorden uit je toetsenbord perst .. als je inwendig in een geestelijke hurricane verkeerd, of in een euforistische dan wel melancholieke roes. Ik maak schrijffouten aan de lopende band .. so what? Zolang ik maar de gracht van iemands geestelijke schuilplaats kan beslechten .. binnen kom. Wat blijft er eigenlijk over van de woordenstroom die je in oorsprong had gevonden bij jezelf? Schrijffouten opsporen kun je leren .. loepzuiver schrijven vanuit je ziel niet. Groet, Omerta.