Pip, dank je, ik ben het helemaal met je eens.

Pip, Dank voor je uitleg. Deze uitleg begrijp ik tenminste. Zonder zou ik zeggen: het is spreektaal. Ik wil altijd zoveel mogelijk de spreektaal omzeilen en schrijftaal gebruiken in een, wat dan ook voor document. het staat netter, het hoort prettiger aan in mijn idee. Irene, ik herken wat je zegt. Mijn moeder zei altijd: honden wouwen, kinderen willen of wilden iets. Bovendien, 'kinderen hebben niets te willen' kwam daar achteraan. Of, 'willen staat achter de deur en moeten ligt op het kerkhof'.

Willempeet, waarom willen wij weten waarom Willem wegging?

OK, ik heb het nu wel begrepen, wolen warme wanten willen en wouwen. Ik wou het alleen maar even weten of willen en wouwen wollen wanten waren. Witte wolen warme wolen wanten waren dus wilden.

Wel wis en waarachtig, wouwelen wouwden wij weer weleens wijsgerig, wel wis en waarachtig en wie weet waarom om wonderelijke wijdse (d)walen.

Alberta, ja in een zuid-Limburgs dialect, heel oostelijk in de vroegere mijnstreek, wordt of werd een dialect gesproken dat gelijk was (is) aan het Duitse Köln. In het Duits: wir wollten, in het dialect 'ver wollten' of naderhand 'veer wouwen'. Maar het klinkt nu toch niet meer? Dit specifieke dialect is overigens vrijwel uitgestorven.

Ja Pluis, ik krijg er ook kippenvel van, net als van het weer nu met pasen. Zou de paashaas een extra dikke vacht hebben dit jaar? :lol: En zijn eieren grijs en wit uitgeslagen van de hagel en natte sneeuwbuien? :? Maar weer on-topic: ik mocht het vroeger ook niet zeggen, het valt me nog steeds iedere keer op als iemand 'breeën zei, of vreeën en dat soort dingen. Ik heb dan moeite om mijn mond te houden en ze niet te verbeteren. Dat kan niet onder volwassenen. Gênant als het er eens uitvliegt. Maar ja, als 'juf' was ik gewend om het iedere keer af te straffen met een opmerking. Die gewoonte ben je niet zo snel kwijt. Ja, verkeerd vervoegde woorden worden dingen want het zijn gewoon geen woorden meer. Ha. ik heb er geen woorden voor. Of toch: een woordding of een dingwoord? :? Misschien iets voor Aart voor het salonwoordenboek. :paranoid: Nou ja, dit onderwerp is nu wel klaar denk ik, het is duidelijk wat wel en niet kan, mag of soms onder omstandigheden wellicht mag. Fijne Pasen iedereen.

Nee wausaart, dat is verkeerd of fout vrijen. In woorden dan. Maar wat bedoel je met de eerste spelling van woordding? Ik heb het nu al voor de vierde keer gezien, woordding. Moet het vaker? Hoe vaak?

Tuurlijk.