Wanneer begin je aan een roman

Ik denk dat je dat alleen zelf kunt bepalen. Je kunt je werk voorleggen aan proeflezers en van daaruit bepalen of je 'goed genoeg' bent, of je kunt beginnen met schrijven en later bepalen of het goed genoeg is voor uitgave. Hoe jij je tijd in kunt delen is ook heel persoonlijk. Besef dat je een roman niet in een maandje schrijft. Daar ben je wel een tijdje zoet mee, dus haast moet je niet hebben. ;-) Ik heb ook een gezin met jonge kinderen EN pubers en er zijn dagen, soms zelfs weken dat ik niet aan schrijven toe kom. En dan zijn er zo weer tijden dat ik achter elkaar tijd, zin en inspiratie heb. Het komt voor dat ik slaap en/of andere dingen op offer om te kunnen schrijven. Je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Kan je bijvoorbeeld niet voor je jongste wat opvang regelen zodat je tijdens basisschool tijden één of twee ochtenden aan schrijven kan besteden? (ik weet niet of je verder nog buitenshuis werkt ofzo...) Het is maar een idee. Nicky

Mamame, ik zou je aanraden om er gewoon aan te beginnen. Er is volgens mij geen uitgelezen tijd. Wanneer ben je goed genoeg? Maakt niet uit, je kunt een roman ook als oefening schrijven - niemand verplicht je om het uit te geven als jij dat niet wilt. Hoe plan je zoiets in? Tja, dat is lastiger. Het ligt er ook aan hoe je zelf wilt werken. Als moeder (wat ik zelf niet ben) zou ik sowieso zorgen voor een ruimte waar je rustig kunt werken. En dan het liefst ook tijdstippen waarop je kunt werken. Ik weet niet of je ook een baan hebt, maar anders kun je uiteraard onder schooltijd schrijven. Gaat je jongste al naar een peuterspeelzaal of zoiets? Het belangrijkste is dat je zelf wilt. Zo te horen wil je het wel, want je hebt al het idee dat je romans in je hoofd hebt. Dan zou ik er gewoon aan beginnen. Liefst vanavond nog.

Met voortdurend kleine kinderen om je heen lijkt het me erg moeilijk om geconcentreerd aan een roman te werken. Ik raad je aan om een plaats en tijd daarvoor te bepalen. Alleen van jou. Dit is niet egoïstisch. Als je duidelijk bent in je tijd en plaats, en 'men' gunt je de ruimte (dan denk ik vooral aan een partner), dan moet het kunnen. Maar een roman schrijven is een enorme klus. Trek er maar een paar jaar voor uit.

P.S. Wanneer je goed genoeg bent als schrijver? Daar kom je pas achter als je het gedaan hebt. Maar wel een beetje een vreemde vraag. Heb je je ook afgevraagd wanneer je goed genoeg was als echtgenote of buurvrouw? :) Gewoon doen, er zit niets anders op. Succes! :thumbsup:

Dank voor de reacties

Het belangrijkste is dat je zelf wilt. Zo te horen wil je het wel, want je hebt al het idee dat je romans in je hoofd hebt. Dan zou ik er gewoon aan beginnen. Liefst vanavond nog.

Appel je hebt gelijk en proberen kan geen kwaad. De oudste 2 kinderen gaan naar school, de jongste is de hele dag thuis. Ik werk verder niet maar ik kan ook niet schrijven als de kinderen rondlopen. In ieder geval zal ik eens kijken wat ik kan regelen, want waar ik mee zit is dat ik telkens van mijn schrijfwerk wordt gehaald en dan weer even nodig heb om weer in het verhaal te komen. En ik vroeg me af of dat wel zo ideaal is als je aan een roman werkt.

:p haha marriejeanne Nee dat had ik me niet afgevraagd, wel wanneer ik een goede moeder zou zijn is dat ook goed? :lol: Ik had al wel door dat het een grote klus zou zijn, een roman schrijven. Daar ben ik me wel degelijk van bewust. Mijn man staat gelukkig helemaal achter me. Als ik de reacties zo eens bekijk, moet ik het maar eens gaan proberen. :)

gewoon proberen! Succes!

Na verloop van tijd went het, werken met kinderonderbrekingen. En wat mij altijd goed helpt is, half uurtje samen spelen (echt samen, op de grond met de blokken) en dan een half uurtje aan tafel, kindje met potlood, krijt of klei, en ik met computer. Moet je natuurlijk geen hummel hebben die mee wil typen! Dan wordt het niets. In die periodes kijk ik werk na van de volgende dag, en schrijf ik stukken uit die ik al geschetst heb.

Schrijf alle ingevingen gelijk op in je aantekenboekje dat je altijd bij je draagt. Als je er dan de tijd voor hebt, kun je ze gaan verwerken.

Ik ben ook moeder van twee en plan het meeste schrijven in onder schooltijd. Maar ook dat is lastig omdat je vaak allerlei andere dingen ook zo fijn kan doen als `ze lekker op school` zitten. En `s avonds heb ik geen fut meer om te schrijven. En ik zie dat je er nog 1 van 2 jaar hebt, Mamame, dan wordt het helemaal krap. Daarom schrijf ik soms 2 uur per dag en dan weer twee dagen niet... Er is geen peil op te trekken, wanneer ik maar even tijd over heb schrijf ik. Ook al is dat maar een half uurtje, of uurtje. (moet ik in dat ene uurtje niet drie kwartier op schrijvenonline gaan zitten natuurlijk, en dat gebeurt steeds vaker merk ik.) Sucses met je romans. Jetje Ik doe ook zoals Pluisebol zegt, heb een notitieboekje in mijn boekenkast klaar liggen. Als me wat leuks te binnen schiet schrijf ik het direct op.

Wat bij mij heel goed werkt is plannen. Plan je schrijftijd. Ik probeer door de week te schrijven als kinderen op school zijn en één keer in de week (vrijdag) gaan ze naar opa en oma en heb ik 1 hele dag om door te werken. Als je zo'n dag kunt regelen, of zo'n week, afhankelijk wat je aan tijd nodig hebt en wat mogelijk is natuurlijk. Maar belangrijk is, volgens mij, het schrijven zelf, en hoe vaker je dat doet en hoe beter je je ritme te pakken hebt, hoe meer je daarin gaat groeien. Of het nou een roman, een column, een serie... uiteindelijk moet je gewoon je draai vinden en er werk van maken. Veel succes mamame!

De oudste 2 kinderen gaan naar school, de jongste is de hele dag thuis. Ik werk verder niet maar ik kan ook niet schrijven als de kinderen rondlopen. In ieder geval zal ik eens kijken wat ik kan regelen, want waar ik mee zit is dat ik telkens van mijn schrijfwerk wordt gehaald en dan weer even nodig heb om weer in het verhaal te komen. En ik vroeg me af of dat wel zo ideaal is als je aan een roman werkt.

Ik betwijfel of er verschil is tussen het schrijven aan een roman en andere (schrijf)projecten: alles wat je moet doen terwijl er amper mogelijkheid is om je er (langere tijd) op te concentreren, is lastig. Of het nu een roman is, een kinderboek of korte verhalen. Ja, ook hier ervaring dus. Mijn jongste gaat twee ochtenden naar het kdv en die tijd zou ik dus officieel erg nuttig voor het schrijven kunnen gebruiken. Moeten, vind ik zelf, maar dat lukt de ene ochtend beter dan de andere. 's Avonds schrijf ik als ik niet te moe ben, de dagen dat ik heb gewerkt vallen dus meestal af. Tja, het blijft puzzelen. Ik kan eigenlijk best goed schrijven als de kinderen om me heen hupsen, gelukkig, wat Cerdiwen al schreef: het went. Voor mij hangt het ook erg af van de fase van het schrijfproces of hoe het überhaupt vlot; in de eerste fase, het leegschrijven, kan er om me heen een bom ontploffen en dat boeit me niks. Maar als ik vast zit, of aan het herschrijven ben, dan heb ik meer rust om me heen nodig. Wat anderen al schreven: gewoon beginnen en mijn toevoeging: niet meteen jezelf vastpinnen op die roman. Laat het ontstaan en wie weet wordt het wel een prachtig kort verhaal, of een novelle, of misschien toch die roman. Het voornaamste is dat je aan het schrijven gaat.

Ik vind het ook lastig om veel tijd achter elkaar vrij te kunnen maken voor schrijven. Er is altijd wel iets dat mijn aandacht vraagt. Bij mij is het 's avonds wat later op de avond de beste tijd, iedereen is dan in bed en er hangt dan een serene rust in de huiskamer. Moet ik alleen niet te moe zijn. En de volgende dag niet hoeven werken bij voorkeur zodat ik als het laat wordt, niet teveel slaap nodig heb. Ik heb zelf 4 kinderen, waarvan drie op de basisschool en 1 thuis (ook van 2 jaar). En daarnaast werk ik ook gemiddeld drie dagen buitenshuis. Die van 2 kan mij soms met rust laten, maar ook vaak is ze duidelijk aanwezig. Het helpt wel door haar even voor de tv te zetten, maar ja dan doe ik meestal juist huishoudelijke klusjes. Want dat geldt voor mij wel, ik kan pas schrijven als er orde in het huishouden is. Er mag best wel was liggen of een klein beetje rommel, als het maar te overzien is. Het blijft schipperen. Maar ach, een roman hoeft toch ook niet binnen een half jaar af te zijn. Als je er de tijd voor neemt, dan wordt het volgens mij zelfs een beter boek. Ik ga ook binnenkort mijn ideeen op papier uitwerken, ik ben nu bezig met het verzamelen van informatie in mijn hoofd en het lezen over hoe ik moet schrijven en van andere schrijvers leren. En dan begin ik gewoon en ik zie wel hoe lang ik nodig heb. Als je begint bij het begin, en dan zo doorgaat, kom je vanzelf bij het einde.

Dank jullie wel. Er zitten hele goede tips bij waar ik zeker wat mee kan. Ik heb ook altijd een schrijfblok of iets in de buurt, en ga pas naar bed als het op mijn nachtkastje ligt. Als het daar niet ligt kan ik niet slapen. Ik weet niet of ik er aan zal wennen om te schrijven met de kids om me heen. Ze vragen veel aandacht van me, ook als mijn man er is vragen ze steeds naar mama. Gewoon proberen is blijkbaar het enige dat me nog rest en daar ga ik zo mee beginnen. Groetjes 8)

Ik zou inderdaad ook gewoon beginnen. Ik snap je probleem wel hoor want zelfs zonder kinderen vind ik het soms echt lastig om geconcentreerd te schrijven. Ik werk full time, dat wel, maar ik heb veel wisselende diensten en eigenlijk genoeg tijd om te schrijven. Toch vind ik het ik soms lastig omdat ik er echt wel voor moet gaan zitten. Ik heb niet genoeg aan een half uurtje schrijven tussendoor. Soms kom ik er ook wekenlang niet echt aan toe en als ik er dan weer echt voor ga zitten moet ik eerst het laatste hoofdstuk opnieuw lezen om er weer helemaal in te komen. Het liefst schrijf ik gewoon elke dag even om in het verhaal te blijven, maar dat lukt gewoon niet altijd. Ik raad je inderdaad wel aan om echt een eigen schrijfhoek, of liever nog, een schrijfkamer in te richten zodat je ongestoord kunt schrijven. Wat ik sinds kort ook wel eens doe; mijn al geschreven werk uitprinten en buiten in de zon of op de bank beneden lezen om dingen aan te passen of te verbeteren. Je bent er dan toch mee bezig, zonder dat je je echt af hoeft te zonderen. Hoe dan ook...veel schrijfplezier!

@ krienie: een aparte schrijfplek, dat helpt inderdaad goed :D Ik heb al eens geprobeerd om "in aanwezigheid van de geesten van anderen" te schrijven en dat gaat gewoon niet. Too many minds, ik geloof in onderbewust contact makende geesten. Schrijfplek voor jezelf = one mind.

Krienie dat is inderdaad het probleem. Elke keer weer in het verhaal komen. Goed idee trouwens om het uit te printen en te lezen of verbeteren. Dat lukt me nog wel als de kids rondlopen. Een eigen schrijfplek is inderdaad een must. Ik heb nu ook een mp3 speler. lekker muziek maar geen omgevingsgeluiden. Zalig is dat, kan ik iedereen aanbevelen.

Hoi Mamame, Ik kampte ook met het 'probleem' dat ik wel inspiratie had, maar te weinig tijd om goed in het verhaal te komen en langere tijd achter elkaar te kunnen schrijven. Dat is best frustrerend, daarom heb ik vorig jaar de knoop doorgehakt en voor het afschrijven van mijn roman (waar ik al circa 3 jaar aan werk) 3 maanden onbetaald verlof opgenomen. Dat staat gepland voor de maanden aug-sept-okt. Komt al aardig dichtbij. Ik verheug me er echt op om me helemaal op het verhaal te kunnen storten. Nu maar hopen dat er geen writersblock van 3 maanden op de loer ligt :unibrow: Met een eigen plekje om je af te zonderen en een beetje medewerking van je huisgenoten moet het volgens mij wel lukken. Succes ermee.

Hoi mamame, je merkt het, er zijn er hier meer die met een vergelijkbaar probleem zitten. Ik ook, maar ik het het geluk (de pech?) dat ik momenteel niet werk, maar wel de kinderen twee dagen op het kinderdagverblijf heb. Die tijd probeer ik zoveel mogelijk te gebruiken voor het schrijven. Het huishouden lokt dan wel, maar ik heb toch ook pauzes nodig van het in één houding zitten dus in mijn pauzes werk ik in het huis. De kinderloze dagen zijn dan ook erg vermoeiend, vaak gun ik me nauwelijks een échte pauze. Het werkt wel, er komt vaak wel iets op papier. :) Ook schrijf ik inderdaad 's avonds, als de kinderen in bed liggen. Het opbrengen van die dsicipline is wel makkelijker als je een deadline hebt, bijvoorbeeld voor een schrijfwedstrijd, dan wanneer je een roman wilt schrijven. Wat je zou kunnen proberen is om eerst eens wat korte verhalen te schrijven. Dat neemt natuurlijk minder tijd en je kunt je schrijven bekwamen. Verder zou ik je aanraden te kijken of je echt schrijftijd kunt regelen. Doe je jongste naar opa en oma of, als je het kunt betalen, naar een kinderdagverblijf, of regel bijvoorbeeld een 'uitwisselingsproject' met een vriendin met kinderen. In die tijd ga jij *alleen maar* schrijven, dus niets in huis doen! Je man staat achter je, dus dat moet kunnen. Herschrijven lukt inderdaad vaak nog wel wat als er (een) kind(eren) in de buurt is/zijn. Als je je huishouden goed bijhoudt is het meestal minder werk. Dus niet een week lang de was laten liggen. :) En je iets minder druk maken als de vloer niet glanzend schoon is of de ramen niet spiegelen scheelt ook tijd. :)