#585 Katharsis

‘En, wat heb jij meegenomen Sarah?’ De therapeute keek me bemoedigend aan. Ze had gewacht tot František Boumodil zijn neus gesnoten had. Het had iets bevreemdends František te zien huilen. In al die tijd dat deze groepstherapie wekelijks plaatsvond, waren zijn ware emoties nooit zo aan de oppervlakte gekomen.
Het was een kleine zwartwit foto van een karper in een badkuip geweest, dat zijn pantser doorbroken had. František had zichzelf tijdens zijn relaas meermaals op zijn knie geslagen. Het petsende geluid had onbedoeld het verhaal over hoe zijn vader de karper op de badrand doodsloeg, nog meer tot leven geroepen. Nu het mijn beurt was om aan de hand van een voorwerp aan de groep te presenteren hoe er in mijn ouderlijk huis kerst gevierd werd, overheerste mijn verlegenheid.

Langzaam wikkelde ik het wc-papier van het voorwerp af dat op mijn schoot lag. Terwijl ik dit deed, begon František de melodie van Walk like an egyptian te hummen. Er klonk gelach. Het pakje deed, nog ingepakt, inderdaad wel wat aan een mummie denken. Alleen Grace Williams lachte niet mee. 

‘Moet je nu overal een grap van maken Boumodil?’ Grace zat kaarsrecht op haar stoel, tussen František en de therapeute in.
‘Laat hem toch. Ik vind het niet erg.’
‘Jij vindt alles wat hij zegt grappig.’
Grace’s drankprobleem was haar niet aan te zien. Bij František was de gemeenschappelijke verslaving van de groep duidelijker zichtbaar. Zijn gezicht was rood en door valpartijen gehavend.

De alcohol was stilletjes mijn leven binnengedrongen. Eerst dronk ik alleen ‘s avonds. Toen ik ook ‘s ochtends bevangen werd door dorst naar sterke drank, voelde ik me gedwongen hulp te zoeken. 
Ik geneerde me voor de frot wc papier die nu aan mijn voeten lag. Het zilverfolie dat ik had willen gebruiken, had zich alleen in onbruikbare kleine stukken van de rol laten trekken. De woedeuitbarsting die dat bij me teweeg had gebracht, was nog niet helemaal uit mijn lichaam verdwenen.

Verwonderd keek de groep naar dat wat er onder het wikkel tevoorschijn kwam. Een vernuftig uit wortel gesneden tafeldecoratie.‘Wij aten in een chinees restaurant met kerst. Dat doen veel joden.’
Ik gaf de tot kunst verheven winterpeen door aan Grace.   
‘Net de houtsnedes van mijn vader.’ 
‘Hoe is het mogelijk. Můžu?…Mag ik?’ František pakte de wortel over, hield hem schalks bij zijn mond. 
Ik knikte lachend. 
František nam een grote hap. Kauwde. Eerst grinnikte hij, maar al snel kwamen er tranen. De wortel had de vorm van een karper gehad.

———
Dit verhaal is een herschrijf van een verhaal dat ik eerder heb geschreven en dat opgenomen is in een kerstbundel. Dat verhaal heette Kerst 2.0 en is hier (gratis) te lezen. (Vanaf pagina 263)

https://ap.lc/TwZxj

Ik begreep van Odile (zie ook mijn vraag bij de opdracht van deze week en haar antwoord) dat het de bedoeling was een bestaand verhaal (van jezelf of van anderen) te herschrijven met gebruikmaking van de woorden uit de woordgenerator. De woorden die ik heb gebruikt: Zilverfolie, houtsnijden, verpakkingsmateriaal.