Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#582 Summertime

31 oktober 2025 - 9:43

Had je ooit het gevoel dat alles op zijn plaats viel, dat je je volkomen gelukkig voelde, dat niets je gemoed verzwaarde? Ik vrees dat ik diep moet graven om zo een moment te vinden.

Nu weet ik het weer. Het is zalig zacht zomerweer. Ons dochtertje is pas twee geworden. In de crèche heeft ze een liedje geleerd. We horen haar zingen in haar bedje. Ook tijdens het ontbijt gaat het zingen verder. In de tuin kwetteren de vogels, net of ze willen wedijveren met het gezang van ons kleintje.

Heerlijk om op deze eerste zondag van de maand naar de brocantemarkt op het pleintje in de stad te trekken. Tot groot jolijt van dochterlief zetten we gekke hoeden op. We kopen een tuinkaboutertje en een aquarel die doet denken aan de dromerige werken van Claude Monet.  

Later lunchen we in de taverne aan het meer. We zijn apetrots op onze kleine meid die zich voorbeeldig gedraagt in het restaurant. Twee oudere Franstalige dames feliciteren ons met zo ’n opgewekt, lief peutertje.
‘Gaan jullie na het eten ook roeien op de vijver?’ vraagt één van hen en stelt voor om een foto te maken de notre petite famille in het bootje.

In het sloepje lijkt het of we varen op het water van het schilderijtje. Alles is rust, enkel de plonzende riemen, de roep van een watervogel en de nieuwe aanzet van het kinderliedje overstijgen de zinderende stilte.

Weer thuis in de late namiddag zijn moeder en dochter samen in een tuinzetel in slaap gedommeld. Zelf droom ik weg op de tonen van Gustav Mahler’s vierde symfonie met aan het eind Das Himmlische Leben, een herneming uit zijn liedercyclus Des Knaben Wunderhorn.

…De engelachtige stemmen verrukken de zintuigen zo, dat alle schepselen ontwaken van vreugde!

Gi

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2025 - 23:26

Schmetterling, de titel brengt me al volledig in stemming. Ik hoor Ella Fitzgerald het lied uit Porgy & Bess inzetten en daarna Jessye Norman die Mahler zingt in een decor van Monet. In één woord: verrukkelijk. 

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2025 - 14:31

Een zoete, dromerige setting. Weemoedig terugverlangend naar perfectie, een moment die mogelijk nooit meer overtroffen wordt. Mooi beschreven.

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2025 - 15:59

@ Gi: dankjewel, zo te merken zat je helemaal in het verhaal.
@ Jasha: dank om te reageren. Ik merk in jouw reactie bij Dn Wout en ook hier dat je een probleem hebt met het gebruik van 'die' of 'dat'. Bij 'het'-woorden hoort 'dat' en bij 'de'-woorden hoort 'die'. Het is het moment dus 'dat' mogelijk enz...

Lid sinds

16 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2025 - 16:20

Ha, klopt helemaal. Is een soort spreektaal denk ik. In mijn eigen inzending is dat doorgaans geen 'probleem' gelukkig :)

Lid sinds

9 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 9:13

Hallo Schmetterling 

Beeldend uitgeschreven kleine scènes die een gevoel van vredigheid opwekken.

Heel mooi.

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 10:52

Ha Schmetterling,
Iets wat me opviel bij het lezen van dit verhaal: veel verkleinwoorden. Hoe groot is het schilderij van Monet? Is schilderij op die plek niet passender? Een tuinkabouter is meestal klein etc. Het is een kleinigheid hoor, deze kritische noot. De sfeer heb je mooi opgebouwd. Maar weer eens Mahler opzetten!

 

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 17:00

Dag Schmetterling,

Mooie bijdrage die ik met veel plezier las.
Ik sluit me aan bij de reactie van jascha (waarbij ik dan wel 'die' voor 'dat' vervang ;-)).
Het ondragelijke, dat mis ik. Maar de opdracht is wat dat betreft ook niet eenduidig.
GG

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 18:00

@ Ancenita, dank je wel, een haast hemelse vrede daar draait het om
@ Emmy, ik heb inderdaad wat overdreven met de verkleinwoorden. Dat komt mogelijk door het kleine meisje. Zelf heb ik ook al (afschuwelijk lelijke) grote tuinkabouters gezien. Ik heb opzettelijk eerst aquarel gebruikt door de link met het water van de vijver, later gebruik ik trouwens schilderij. Tof dat ik je er toe geleid heb Mahler weer te luisteren.
@ Angus, bedankt voor de reactie. Zoals complete stilte voor sommige mensen haast ondragelijk kan zijn, heb ik hier de vredigheid zo licht gemaakt dat ze bijna niet is uit te houden in positieve zin. 

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 18:10

@ Angus, bedankt voor de reactie. Zoals complete stilte voor sommige mensen haast ondragelijk kan zijn, heb ik hier de vredigheid zo licht gemaakt dat ze bijna niet is uit te houden in positieve zin. 
Dat mis ik dan misschien in het verhaal; dat het voor iemand bijna niet uit te houden is, die vredigheid.