Lid sinds

10 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#582 Nachtelijk bezoek (herschrijf)

31 oktober 2025 - 16:22

Versie 2

"Wie...?' Gina wordt onderbroken door een bekende stem.

'Je hebt een brief aan jezelf in de toekomst geschreven. Nou hier ben ik. We hebben lootje getrokken wie van ons terug mocht reizen. Want er zijn meer toekomstige versies van jou in parallelle werkelijkheden.'

Met een ruk gaat Gina rechtop in bed zitten. De vrouw pauzeert even, terwijl Gina herkauwt wat ze gehoord heeft. Ik droom, dat kan niet anders, denkt ze.

'Het antwoord op je vraag is, je hebt beide levens geleefd.'

'Mijn vraag over mijn droombaan hier vasthouden of met Jack meeverhuizen naar Australië?'

'Ja, die. Je bent bang de boot te missen.'

'Logisch, ze gaan niet samen.'

Zit ik nu hardop te praten? denkt Gina. Ze slaat de deken terug en loopt naar de badkamer. Daar kijkt ze even in de spiegel en neemt een slok water. Zo'n levensechte droom heeft ze nog nooit gehad. 'Te veel over kwantummechanische beslissingsmomenten gelezen', zegt ze tegen haar spiegelbeeld. Lachend loopt ze terug naar de slaapkamer maar blijft met een schok stilstaan in de deuropening als ze ziet dat de vrouw nog steeds in de stoel zit.

'Je kunt nu maar één leven ervaren. Later kun je terugkijken op al je levenslijnen. Ben niet bang iets te missen. Kies en leef die keuze ten volle. Blijf je niet afvragen, wat als? Dat is veel te vermoeiend.'

De vrouw is inmiddels opgestaan en glipt langs Gina door de deuropening. Ze geeft haar een kus op haar wang. Gina draait zich om, maar de vrouw is al de trap af gerend en ze hoort de deur dichtslaan.

'Onmogelijk, mompelt Gina. Ze staat te trillen op haar benen, kippenvel, haar hart in haar keel. Ze wankelt naar het bed en valt uitgeput in een diepe slaap.

Op de stoel glinstert een lange grijze haar.

 

------------------

Versie 1

'Wie...?' Gina kan haar zin niet afmaken, de vrouw valt haar in de rede. 'Ik ben één van de oudere versies van jou.'

Met een ruk gaat Gina rechtop in bed zitten.

'Wat, waarom, hoe...?'

'Je hebt me toch geschreven? Nou ja, mij en alle andere versies van jezelf. Wij herinneren ons deze periode uit ons leven nog wel. Het gepieker, de slapeloze nachten.'

De vrouw pauzeert even, terwijl Gina herkauwt wat ze gehoord heeft. Ik droom, dat kan niet anders, denkt ze.

'Dit is zo'n moment in je leven Gina, waarop energie zich samenbalt en uit elkaar kan spatten in verschillende richtingen', gaat de vrouw verder. 'In iedere keuze liggen legio manifestaties van jou verborgen die allemaal werkelijkheid kunnen worden. Dus FOMO heeft geen zin. Maak een keuze en ga er voor zonder op twee benen te blijven hinken. Dat is veel te vermoeiend.'

'Maar die brief was een geintje'.

Zit ik nu hardop te praten? denkt Gina. Ze slaat de deken terug en loopt naar de badkamer. Daar kijkt ze even in de spiegel en neemt een slok water. Zo'n levensechte droom heeft ze nog nooit gehad. Lachend loopt ze terug naar de slaapkamer maar blijft met een schok stilstaan in de deuropening als ze ziet dat de vrouw nog steeds in de stoel zit.

'Kom Gina, ga maar weer slapen, je hebt je nachtrust nodig. Ik moet ook weer terug.

Ze glipt langs Gina door de deuropening en geeft haar een kus op haar wang. Gina draait zich om, maar de vrouw is al de trap af gerend en ze hoort de deur dichtslaan.

'Onmogelijk, onmogelijk', mompelt Gina. Ze staat te trillen op haar benen, kippenvel, haar hart in haar keel. Wankelend loopt ze naar het bed en gaat liggen. Uitgeput valt ze in een diepe slaap.

 

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2025 - 17:41

Deze bijdrage vind ik wat minder Ancenita.
Ik moest de betekenis van FOMO opzoeken.
Ik denk, na die betekenis gevonden te hebben, wel te begrijpen waar het om gaat.
Maar toch krijg ik onvoldoende een beeld.

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 oktober 2025 - 18:35

Misschien een herschrijf? Waarin de brief vervalt en je je meer richt op social media en het eigen profiel van HP?

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2025 - 14:51

Dit leek een vervolg op een eerdere schrijfopdracht over een hoofdpersonage dat zich spontaan aandient. Ik heb het wel een paar keer moeten lezen om het verhaal te begrijpen ;).

'De vrouw pauzeert even, terwijl Gina herkauwt wat ze gehoord heeft. Ik droom, dat kan niet anders, denkt ze' --> herkauwt OP

'Lachend loopt ze terug naar de slaapkamer maar blijft met een schok stilstaan in de deuropening als ze ziet dat de vrouw nog steeds in de stoel zit.' --> dit refereert naar de levensechte droom die werkelijkheid is of dat ze nog steeds in haar droom zit. Gevoelsmatig zou dit nog wel even benoemd moeten worden/verduidelijkt.

Lid sinds

10 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
1 november 2025 - 18:28

Angus, Job, Stefan en Job, 

Bedankt voor jullie kritische feedback. Ik heb mijn idee inderdaad niet goed uitgewerkt.

Als ik het moet uitleggen, zegtdat genoeg.

Ik ga het herschrijven.

 

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 10:40

Ha Ancenita,
Zoals je weet, een thema naar mijn hart. Ik zou oppassen voor teveel uitleg aan het begin. Je zou het meer show kunnen maken door bijv haar toekomstige zelf die brief te laten zien. Met iets als: ‘Hij is goed aangekomen hoor.’  En de hoofdpersoon haar eigen handschrift herkend. Mooi dat herkauwen. Er mist een aanhalingsteken bij: ‘te veel over kwantummechanica..’ etc. Dat einde is perfect, met die grijze haar. 

Lid sinds

10 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 12:50

@ Emmy,

Blijft leuk te horen dat het thema je aanspreekt.

Je tip is heel waardevol en je hebt gelijk. Maar ik laat het nu even zo. Zal op een ander moment nog even puzzelen met de tekst.

Dankjewel voor het compliment.

Het leesteken pas ik nog aan. 

 

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 november 2025 - 16:43

Dag Ancenita,

Ik heb er geen verstand van, maar van wat ik heb begrepen speelt dat FOMO vooral bij gebruikers van social media.
Dat blijf ik toch missen.
Maar ook:
Ik zie hier ook niet zo goed hoe iemand een brief aan zichzelf in de toekomst schrijft.
'Het antwoord op je vraag is, je hebt beide levens geleefd.'
Dat schuurt met
Want er zijn meer toekomstige versies van jou in parallelle werkelijkheden.' en Je hebt me toch geschreven? Nou ja, mij en alle andere versies van jezelf. Wij herinneren ons deze periode uit ons leven nog wel.
Ze heeft dus meerdere levens geleefd, geredeneerd vanuit de kern die je wilt benoemen, denk ik dan.

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2025 - 21:23

Logica, ook als het een vreemde logica is in een alternatieve fictieve wereld is bij zo'n gewaagde opzet moeilijk uit te denken. Met één been probeer je het aannemelijk te maken in onze wereld, met het andere schrijf je speculatieve fictie. Wat je niet wilt is dat de ene uitspraak bijt met de andere. Als je uitgaat van parallelle werelden heeft dat consequenties die je onderzoekt. Je hebt het jezelf erg lastig gemaakt. Die haar is een mooi einde.

Lid sinds

10 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2025 - 23:41

@odile,

Waarschijnlijk heb ik het me inderdaad moeilijk gemaakt,  zoals jij zegt. 

Naar mijn idee heb ik de consequenties wel onderzocht maar uiteraard is het mijn eigen fictieve invulling en die heb ik mogelijk niet goed onder het voetlicht kunnen brengen

De oudere versie kan al tijdreizen, ze komt immers terug in de tijd. Maar zij weet in haar tijd inmiddels ook van de parallelle werelden en de andere versies van zichzelf.  Zij weet dat het mogelijk is ook een uitstapje te maken naar de andere tijdlijnen. 

De HP leeft dus ook al die mogelijke levens tegelijkertijd (kwantumfysica) maar is zich in het heden slechts bewust van één

Dank toch voor het compliment aan het einde. 

@Angus

Dankjewelvoor zoveel moeite om te reageren. 

In de tweede versie had ik FOMO eruit gelaten omdat het door jou en Job te zeer aan sociale media gekoppeld werd en daar lag de kern van mijn verhaal niet. 

Voor het overige, heb ik mijn intentie ook aan Odile uitgelegd.

Mijn conclusie: het idee was te complex voor een kort verhaal. 

Toch bedankt voor het meedenken

Op naar de volgende opdracht.