#581 Legendes

Hadeke,

Ik vind het een mooi eerbetoon aan een ster die heel wat jongens- en mannenharten heeft doen smelten.

Het zit ambachtelijk inelkaar, technisch niets op aan te merken. Ik zie dat je dit keer niet smokkelt met het metrum aan het begin van de regels. De strakke vorm leest prettig. De weemoedige inhoud komt hiermee mooi tot zijn recht.

Wat ik wel bij eerste lezing lastig vond, is de lange zin die anderhalf kwatrijn beslaat. Het is een kleinigheid. Mooi gedaan!

De dichtcoach 

Dank voor je snelle en opbeurende reactie. Ik heb met inderdaad vaatgebeten in de jambes. Zelf liep ik ook wat tegen de lange zin en eigenlijk wilde ik een mooie afwisseling in mannelijk en vrouwlijk rijm. Het blijft een gepuzzel, maar wel een leuk gepuzzel.

Mooi, Hadeke. In Vlaanderen kenden wij Dieuwertje minder. Ik heb haar vooral leren kennen toen ze Paul Witteman een tijdje verving in Podium Klassiek op zondagnamiddag op NPO1. Haar plots heengaan was wel een schok.
In de eerste zin van mijn bijdrage staat ook  het woord teevee, maar dat was al geschreven (getypt) voor ik jouw stukje las.  

Dag Hadeke,

Mooi en puur eerbetoon van iemand die mooie herinneringen aan haar bewaart.
Leest vloeiend en ritmisch. (Voor de rest heb ik er geen verstand van, van de poëzie)
GG

Ik vind het ook mooi gedaan! Maar geen expertise om iets anders toe te voegen! 

ZGG!

Dankjulliewel!

Toch laat ik ook dit keer niet na om te zeggen: ook jullie hebben best kijk op poëzie. Kortverhalen hebben jullie meer geoefend, maar ooit ben je daar ook 'gewoon' mee begonnen. Aan jullie taalgevoel kan het niet liggen, maar misschien wel aan het soms wat te groots zien van poëzie. :-)

Weet je Hadeke, soms raakt kunst je, en soms zeg je van, ja dat wil ik ook proberen, en soms zeg je gewoon, ik vind het fantastisch maar voel geen drijfveer om het zelf ook te doen. Zo kan ik genieten van circusartiesten die kunsten doen twintig meter boven de grond, en voel toch weinig replicatiedrang... :)

Dat snap ik, maar ik reageerde op je 'expertise'. Je bent welzeker een acrobaat, maar blijkbaar trekt de trapeze je niet. :-)

Ik vind het een mooi geschreven eerbetoon aan Dieuwertje Blok. Mij raakte het gevoel wat je stopte in de eerste twee kwatrijnen. En de wending ook mooi geïllustreerd aan de hand van een verandering in jouw leven.