#576 S.Z.

Hoi Stefan, een leuk verhaal.

verpleegster --> dit is een verouderde term. Tegenwoordig spreek je van verpleegkundige. Als aanspreektitel gebruiken patiënten nog wel zuster en broeder, maar in het algemeen spreek je van verpleegkundigen.

Chris ziet hoe de man de s bovenop een miniatuurlandhuis plaatst. --> bovenop moet boven op zijn. Je schrijft het aan elkaar als er niets meer achter komt. (Hij plaatst de letter bovenop.)

Eindelijk nam de man de pillen. Hij kalmeerde direct. --> hier ga je over in de vt, terwijl de rest in tt staat.

Leuk verhaal, met mijns inziens toch een beetje treurige achtergrond: het verval van dhr. Zomers. Maar graag gelezen.

@Fief: Chris is blijkbaar een ouderwets mannetje :-)
Ik weet dat ik bij het aanpassen van het verhaal de neiging heb om van tijd te verspringen, dus ik let er op, maar dus toch nog niet goed genoeg. Bedankt voor de feedback, allemaal aangepast.

@Nicoline69: Gelukkig is dhr. Zomers een fictief personage!

Bedankt voor jullie feedback!

Leuk verhaal, mooie setting, leuke scene. Ik zie het helemaal voor me. En daar zit ook mijn verwarring. De open deur en daarop kloppen? Het kan kloppen, maar het klinkt mij wat raar... Hoe gedetailleerd hij alle huisjes ziet en dat het zelfgemaakte spelletjes zijn...? Dezelfde verwarring ervaar ik met de Stefan en mijnheer Zomers en de dialoog met de verpleegster. Even dacht ik dat Chris zich dit allemaal inbeeldde en hij zelf de verwarde man was, als in de film A Beautiful Mind. Dus (ik zeg het niet vaak:), iets meer aan de hand genomen worden, zou ik hier fijn vinden. Desalniettemin graag gelezen, dank.

Grappig verhaal. Hoop dat ondergetekende van dit verhaal toch meer vrijheden geniet dan het personage. 

'De verpleegster pakt de s.' Die heb je nog niet aangepast in de laatste regel.

Ha Stefan,
Ik krijg niet helemaal helder van welk woord die S is, wat de hoofdpersoon daar aan het schilderen is. Dat zou me iets meer houvast geven wellicht. Interessant gegeven met het ongemak, die letter die opgeraapt wordt en dan in de woonkamer van een patient verdwijnt. 

Het huisje biedt onderdak aan een verzameling miniatuurkamers, notitieboeken, spelletjes, sommige zelfgemaakt, die ook terugkomen in de mini-interieurs, die ontwerpen lijken te zijn voor puzzelkamers

Dit gedeelte loopt niet helemaal lekker. Ik zou wellicht kiezen voor iets als: Het appartement biedt onderdak aan een bonte verzameling van notitieboeken, spelletjes en zelfgemaakte voorwerpen. Ook zijn er mini-interieurs, waar dezelfde voorwerpen in miniatuurvorm terug te vinden zijn.

(De zin: die ontwerpen (ontworpen? Schetsen?) lijken te zijn voor puzzelkamers zou ik weglaten.

Hoi Stefan,

ik moest het twee keer lezen, maar dat ligt aan mij. De waarde van de s voor de man/patiënt had ik pas later door.

Graag gelezen!

Hallo Stefan,

Leuk verhaal. Ik moest het ook twee keer lezen om het helemaal te snappen.

Graag gelezen.

Mooi iets complex verhaal met buitengewoon onderwerp, waardoor het ook een levensles is. 

Ondanks de complexiteit schrijf je het wel logisch op. Ook met aandacht voor de setting. Ik zie het voor mij, Stefan die daar zit, naar binnen loopt en moeizaam communiceert. Met nog meer woorden kun je dat nog uitvoeriger doen.

Ik had even weinig tijd om te reageren. Bedankt voor de positieve woorden!

@Raymond / @Emmy / @Odile: De limiet van 300 woorden was voor dit verhaal denk ik te weinig. Ik ga dit zeker herschrijven tot een langer verhaal en dan vooral de beschrijving van de kamer uitbreiden. Daar zijn de reacties zeer waardevol bij. Bedankt daarvoor!