#575 Oorverdovend stil

Ha Gi, je laat de omslag van 'Ik ga niet', naar 'Ik ga wel' in het midden van je verhaal plaatsvinden. Bij ‘Awel, waarom niet.' Een beetje terloops stemt Bertha toe. Ik heb het idee dat het verhaal daardoor wat vlak blijft. Het schrikmoment aan het eind met de opgezette hond is leuk gevonden. Graag gelezen. 

Gi leuk verhaal met een schitterend slot. Graag gelezen.

Frank en Job, bedankt om te reageren. BTW: hoe onwaarschijnlijk misschien, in dit verhaal is haast niets verzonnen. 

Mooi verhaal, Gi. Je zegt dat haast niets verzonnen is. Dat maakt het verhaal alleen maar leuker om te lezen. 

Bertha is wel een beetje labiel in het verhaal. Ze is boos, klaart op bij mijmeringen. Bij de donderwolk bijna huilend, lacht weer bij het rijden naar de Ardennen. Dan vecht ze weer tegen tranen bij aankomst en een slappe lach bij vertrek. 

Dank voor de reactie, Jascha. Bertha was inderdaad zeer labiel. Ooit bood ik haar een borrelglaasje witloofjenever aan, dat ze eerst niet wilde aannemen omdat ze zogenaamd geen alcohol mocht drinken en ze er depressief van werd. Na het derde glaasje werd ze heel vrolijk en heb ik haar naar huis begeleid. 

Een waar Gi verhaal, waar je niet gelooft dat hij gewoon even naar de Ardennen wil, daar zit meer achter!

GG

T'is waar Tony, had die chalet er nog convenabel uitgezien, 'kzou een bod gedaan hebben. 

Leuk verhaal Gi. Jammer dat het chalet tegen de vlakt moest. Maar Foxy heeft in ieder geval weer een nieuw thuis. 

Met plezier gelezen. 

Dank je Ancenita, nu schrik ik dagelijks van dat dier achter het raam bij Bertha en zij maar lachen...

Ha Gi,
Het mooist aan dit verhaal vond ik die opgezette hond, een verassend einde. Ook het gegeven dat het chalet helemaal vervallen is doordat anderen er in huisgehouden hebben is goed gekozen. 

Je schrijft: Onze Armand is al lang aan lagerwal geraakt. Hij heeft geld geroken.’
Even later:
Ik ken Armand enkel  in beschonken toestand wanneer hij zijn moeder geld komt  aftroggelen.

Doordat je dit benoemd (dat Armand allleen in beschonken toestand gekend is) zou de eerste: onze armand is al lang aan lagerwal geraakt, geschrapt kunnen worden en alleen: Onze Armand, hij heeft geld geroken, daar volstaan. 

(In sommige zinnen, zoals die over Armand, zijn er per ongeluk dubbele spaties.) 
 

Een waar Gi verhaal. Een beetje vlak en ogenschijnlijk oppervlakkig, maar: Het gaat niet om de diepte en niet over de oppervlakte maar om de diepte van de oppervlakte." (Harry Mulisch)

Emmy, bedankt voor de reactie. Heb wat dubbele spaties weggehaald, verschijnen telkens ik een tekst uit Word overzet, heeft iets met het gekozen lettertype te maken. 
Hadeke, dank voor de feedback en quote van Mulisch. 

Gi, ik zie het weer voor me :-)

Hi Ancenita, benieuwd hoe je je Bertha voorstelt ;-)

Hallo Gi,

Misschien kan ik Bertha in een volgend verhaal verwerken.

Volgende uitdaging:-)