Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#575 Ooit zal ze me dankbaar zijn

10 September 2025 - 20:36

‘Ik ga niet. Ik doe dit niet meer.’
Handen strak in de zij, onweer op het gezicht. Haar gedachten waarschijnlijk al bij de avond, waarop ze wel weer een poging gaat doen het huis uit te glippen.
‘Wat is het deze keer?’
Haar halflange bruine haar is nog warriger dan normaal, en ze kijkt dof uit haar ogen. De eerste tekenen van gebruik zijn er alweer. Natuurlijk is het later iets dat gewoon hoort bij de levensstijl die ze gaat lijden, maar dit is niet iets om een voorschot op te nemen.
‘Hij…hij heeft me geslagen. Kijk maar.’
Ze reikt haar rechter onderarm naar me uit. Blauwe gebieden ontsieren het midden ervan.
‘Jezus Daisy, dat je zo ver kan gaan…’
‘M-maar…’
Ik pak haar schouders vast en voel hierbij haar botten. Het zou me niks verbazen dat ik haar fijn zou knijpen als ik dit te weinig zachtzinnig zou doen.
‘Lieverd, je hebt echt hulp nodig. Dit staat je talent in de weg. Met mam erbij gaan we het hier met je over hebben. Maar je gaat eerst naar de les.’
Ze stampt wat met haar voeten, wat ze ook altijd deed toen ze in de peuterpubertijd zat. Dit is gewoon even een nieuwe nee-fase, waar ze ook wel uitkomt als ze weer beseft met wat voor doel we dit doen.

Stiekem is de norse blik die ze me toewerpt als ik de gitaarkoffer oppak, ook wel aandoenlijk. Natuurlijk weet ze hoe goed ze is, maar als papa het zegt wil je dat als puber natuurlijk liever niet bevestigen.
‘Pap, je moet me geloven. Hij sloeg echt, en dit heeft hij vaker gedaan. Je weet toch hoe hij is. Hij…’
‘Nu moet je echt ophouden. Frank zou zelfs nog geen vinger naar een wesp uitsteken die hem meerdere keren aanvalt, en dat weet je best. Je mag best eens een beetje respect tonen voor de man die jou groot gaat maken.’
Mijn liefdevol rebellerende puber zucht en kijkt nog eens naar haar vingers waar de groeven zichtbaar in zijn. Als ik haar zelf les geef duw ik ze wel eens goed op de snaren, zodat ze echt de volle klanken kunnen meegeven. Dan vloekt ze en kijkt me met de blik des duivels aan, maar stiekem zal ze ook wel weten dat het erbij hoort.
‘Echt pap.’ Tranen wellen op in haar ogen. Dit toneelspel duurt wel lang, hoewel dramatiek voor de les misschien niet eens zo slecht is. Haar spel is volgens Frank vaak nog beter als ze melancholisch is.
Met passie duw ik haar richting de Seat, waarvan de deur van de passagiersstoel al open staat. Goed gedaan, mama. Daisy draait zich nog een keer om, de pupillen koortsachtig zoekend naar haar. Dan neemt ze plaats, wetend dat ze haar gave niet van zich af kan schudden. Voorzichtig lijkt ze zelfs te glimlachen, alsof ze beseft dat ik ook niet meer dan mijn vaderlijke plicht vervul.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2025 - 21:05

Pff intens verhaal en wat een machteloosheid voor de ouders. 

'Ik pak haar schouders vast en voel hierbij haar botten. Het zou me niks verbazen dat ik haar fijn zo (zou) knijpen als ik dit te weinig zachtzinnig zou doen.'

Hiervan dacht ik nog: de focus ligt op de botten. Het vel-over-been-beeld geeft dan snel de angst dat je haar zou breken. Fijnknijpen zou ik eerder bij een kwetsbare (zachte) baby benoemen, hoe luguber ook.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 18:07

Ha Virtuosu,
Ik heb je bijdrage van deze week graag gelezen. Dat tactiele element met de gitaar is goed gekozen, laat de lezer fysiek meevoelen. Ik struikelde even over de zin: de levenstijl die ze gaat lijden (leiden?) 
Bij ze reikt zou ik overwegen te kiezen voor ze strekt (reiken doe je vaak als je iets op wilt pakken.) Er ontbreekt een u, in het woord zou bij fijn zou knijpen. Dat vloekt ze, daarbij moet denk ik de t een n zijn? Ook zou ik het woord stiekem schrappen denk ik. 

Lid sinds

7 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2025 - 20:30

 

Hallo Virtuoso,

Wat een in en in triest verhaal. Ik heb het idee dat ik er iets anders in lees dan Jascha en Tony. Ik lees een verhaal over een pubermeisje met een schreeuw voor hulp. Die schreeuw wordt niet gezien en gehoord door haar ouders. Sterker nog, ze duwen haar nog meer in de richting waar ze uit wil vluchten. 

Ik zag nog een typefoutje: Dat vloekt ze moet denk ik 'dan vloekt ze' zijn.

Heel graag gelezen.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2025 - 16:42

Dag Virtuosu,

Inderdaad een triest verhaal met een dialoog en een innerlijke dialoog. Die laatste vertelt veel over de HP en hoe zich achter zijn 'vaderlijke plicht' verstopt. Ooit zal ze me dankbaar zijn
[..] waar ze ook wel uitkomt als ze weer beseft met wat voor doel we dit doen. Mooi!
[..] hoewel dramatiek voor de les misschien niet eens zo slecht is. Haar spel is volgens Frank vaak nog beter als ze melancholisch is. Ook mooi in al zijn wrangheid.
Dan neemt ze plaats, wetend dat ze haar gave niet van zich af kan schudden. Top!
ZGG!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2025 - 12:44

@ Tony Coppo

Dankjewel voor het compliment. Ja, volgens de vader de 'druk van haar talent'.

@Jascha

Dankjewel voor het lezen. Terechte opmerking ook, maar ik denk ook dat de vader zijn dochter ook niet als een normale 13-14 jarige behandeld in dit opzicht. 

@emmyvanswaaij

Dank voor het lezen en ook de aanmerkingen. Goed gezien ook wat betreft de 'zou' en 'dat'. Hierbij ook gecorrigeerd. Betreft de 'leiden' en 'strekt'; het zou heel goed kunnen dat je grammaticaal technisch gelijk hebt, alleen passen bij het hulpeloze van Daisy denk ik beter te woorden lijden en reiken. Reiken als in reiken naar appels in appelboom, waar je net niet bij kan (hoe hard je het ook probeert).

@Ancenita

Dank voor het lezen. Ik denk dat dit er heel dichtbij zit, zat inderdaad aan 'shark'-ouders te denken. Die koste wat koste willen dat hun kind rijk en beroemd wordt, in de hoop zelf ook nog mee te kunnen profiteren. En daarmee elke schreeuw negeren, omdat die hun 'droombeeld' voor haar in de weg ligt. Maar machteloosheid bij hen is er ook zeker, alleen is dat dan meer over hen eigen tekortkoming om hen obsessie hiermee los te laten. 

@Angus

Dank voor het lezen en mooi dat je dit uit het verhaal kan halen. Dank hiervoor.

@Hadeke

Dank voor het lezen.