Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

573 - Hashtag digitaldetox

1 September 2025 - 17:06

 

‘Geef ons de rust om niet te worden meegezogen in de wereld van filters en volgers, de kracht om trouw te blijven aan onszelf in een zee van meningen, en het inzicht om te herkennen wat waarde heeft, los van likes en trends.’

Na deze afsluitende woorden gaan we ieder onze eigen weg. Wat wil zeggen dat we op de trap voor het gebouw plaatsnemen en om het snelst onze telefoon weer aanzetten. Een blik op elkaar is voldoende om deze beschaamd weer neer te slaan. Niemand stopt echter zijn telefoon weg.

Ik zit hier omdat het moet. Niet omdat ik iets te delen heb. Niet hier, in ieder geval. Ik volg gewoon een paar mensen op Insta. Dat maakt me toch geen verslaafde? Ik wil gewoon weten wat zij vinden. Over voeding. Relaties. Wereldproblematiek. Over leggings.

Ik heb ook niet echt geluisterd naar de andere verhalen. Er was een man die steeds weer andere zelfbruiner bestelt omdat hij op iemand wil lijken. Een of andere zanger. De juiste tint heeft hij overduidelijk nog steeds niet gevonden. En de vrouw links van me, die het had over… iets.  Misschien over fillers, misschien over haar overleden oma. Haar hotdoglippen hielden ieder woord gegijzeld.

Zo erg als hen ben ik niet. Echt niet.
Mijn duim zweeft boven de knop. Bestellen. Armband met amethist en rookkwarts.
Ik klik.

Dan valt er een schaduw over mijn scherm. Ik kijk op. Ik heb haar naam drie keer gevraagd maar nooit verstaan. Haar mond beweegt als bij een vis op het droge.
‘Wat zeg je?’
‘Dat.’ Ze tikt op mijn scherm en schudt haar vinger voor mijn gezicht, alsof ik een ondeugende peuter ben.

‘Te laat.’ Morgen draag ik een armband die helpt bij het doorbreken van patronen. Gezien bij drie influencers die ik volg. Alle drie hadden ze het over ‘digitale detox’.
Lipje blijft me aankijken, alsof ze iets van me verwacht.
‘Doei, tot de volgende keer,’ mompel ik snel en haal opgelucht adem terwijl ik wegloop.

Ik hoop dat het werkt. Echt. Maar voor de zekerheid maak ik straks nog even een story van het unboxen. Hashtag healing. Hashtag followme.

 

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

7 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2025 - 18:34

Heerlijk verhaal Debbie.

De eerst alinea trok me naar binnen. Het beeld van een mis in de kerk kwam naar boven, maar het blijkt afkickclub voor verslaafden.

Goed beschreven hoe je jezelf bij een verslaving voor de gek kunt blijven houden.

 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2025 - 19:12

Graag gelezen, Debbie.
De ontkenning, de twijfel.
Hoe je je als schrijver hebt verplaatst in de gevoelens van de HP en dat geloofwaardig overbrengt.
Top!
 

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2025 - 20:03

De introductie deed mij ook op je spoor zetten van een moderne preek. Deze HP leeft al ergens in de Meta wereld. Prettig gelezen! 

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 September 2025 - 22:24

Erg leuk verhaal.Ontkenning is de eerste reflex van elke verslaafde, erg goed getroffen.

"Haar hotdoglippen hielden ieder woord gegijzeld." is een erg leuke, beeldende zin trouwens.

 

Lid sinds

5 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 September 2025 - 9:10

Hoi SchrijfDeb, 

De eerste alinea deed me heel sterk denken aan een preek, dus verwachtte ik dat het verhaal verder zou gaan met een geestelijke die dan over boetedoening en zonde en zondaars zou spreken. 

Dat gebeurt niet, maar thematisch heeft je verhaal wel hetzelfde effect. Dat heb je heel knap gedaan. Je hoofdpersoon weet wat het fout doet, maar ziet niet in dat wat ´gewoon onderdeel van de wereld is geworden´ de spreekwoordelijke duivel in vermomming is waar je tussen de regels door over schrijft/ 'preekt'. 
Of het nu een kerk, kliniek of gewoon op straat is waar dit verhaal zich uiteindelijk afspeelt, wordt nooit helemaal uitgesloten, maar daar zit juist de kracht van je verhaal in: de wereld van de influencers is tegenwoordig overal. 

Goed gedaan! 

Groet, 

Nadine