#572 Botsing

Hallo Arjan,

Mooi beschreven hoe het wereldbeeld van een jongvolwassenen aan diggelen geslagen wordt. Vooral in de laatste alinea.

Genoten van je verhaal

Ha Ancenita,

Dank je wel!

Hoi Arjan, mooi verhaal en sterk neergezet hoe mensen op een bepaalde leeftijd toch vooral bezig zijn met hoe ze overkomen. Ik heb één zeurtje: De laatste zin van de eerste alinea verplaatst de lezer gelijk naar de volgende dag, terwijl je dat niet wilt. Je kunt dat oplossen door - bijvoorbeeld - te schrijven "Total loss" zou de garagehouder de volgende dag zeggen ... Dan blijf je in het nu.

Hoi Bart, 

Dank! Je hebt gelijk. Ergens zag ik het maar wist geen oplossing. Nu wel. Dank! 

Beste Arjan van Essen, 

Dank u wel voor het verhaal dat u heeft geschreven. Meteen een mooie eerste staccato zin, daar houd ik van. Ook de vergelijking 'alsof mijn vader toekeek' is meteen raak in een kort verhaal en legt meteen een stuk van de essentie bloot. 'De lucht kleurde al naar schemer', vind ik een beetje omslachtig verwoord. Dit zou korter en compacter kunnen, en dan juist krachtiger overkomen.

Ook weer mooi: 'Mijn longen brandden'. En vanaf de vertraging voel ik de (ongenoemde) pijn van de hoofdpersoon ook. Het verloochenen van de hoofdpersoon zelf, om de ander gerust te stellen. Dat zien we ook weer in de vergelijking: 'Alsof het een gewone dag was'. En dat het de hoofdpersoon zo goed af gaat om iets beheerst te vertellen, dat zegt al genoeg zonder dat we een flashback nodig hebben of iets dergelijks. Daarin zit denk ik de kracht van dit verhaal: veel kunnen vertellen, meer dan dat er daadwerkelijk staat. Ik vorm een beeld van ook buiten deze scène, dat het geen eenmalig incident was. Dat vind ik knap gedaan in een show, don't tell vorm waarbij 300 woorden geoorloofd zijn. 

Het einde geeft een mooie draai aan het verhaal. Je kan spreken over een plottwist. Ik betwijfel of het nodig is in dit verhaal. Ik vind het ook al heel mooi hoe de hoofdpersoon het zelf beleefd. Aan de andere kant is de overdenking van de hoofdpersoon dan wel weer een hele mooie toevoeging. Dit is echt een kwestie van smaak, al zou ik toch bij zo'n kort verhaal zo min mogelijk variabelen toevoegen. 

Groetjes,

Anna Strijbos

Hoi Anna,

Dank voor je reactie. Je weet de kern van wat ik schrijf, en bedoel te zeggen, goed te duiden. Dank voor je complimenten daarin. 
En wat je zegt over het einde, de zogenaamde plottwist; ja daar heb je een punt. Zelf ook over nagedacht en geaarzeld om dit wel of niet te doen. Misschien was het niet nodig. Zeg jij dat je het hier zonder mooier zou vinden?

Hartelijke groet,

Arjan

Dag Arjan, 

Ik denk inderdaad dat ik het zonder de plottwist een mooier verhaal zou vinden. Met een maximum van driehonderd woorden zou ik het echt bij één scène en beleving houden. 

Hartelijke groet,

Anna