Gi

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#572 Goed gedaan

19 augustus 2025 - 17:35

Nooit geweten dat de Nederlandse term vloeiboek is voor wat men in het Frans een signataire noemt. Ik bewaar er documenten in die mij dierbaar zijn zoals diploma’s, getuigschriften, referentiebrieven van vroegere werkgevers, dankbrieven van vroegere collega’s of werknemers. Eén ervan is een korte memo  die ik op mijn tweeëntwintigste richtte aan de vice-president van het Amerikaans bedrijf waarvoor ik in Brussel werkte.

Er staan maar enkele zinnen in die verwijzen naar de bijlage: mijn eerste grote opdracht die ik voor hem uitvoerde. Zenuwachtig wacht ik zijn reactie af. Na een aantal dagen ontbiedt hij mij in zijn bureau. Hij praat honderduit over mijn talenkennis waar hij stikjaloers op is, over de stad Brussel en zijn interesse in opera, maar zwijgt in alle talen over mijn opdracht. Ik trek de stoute schoenen aan en vraag: ‘Wat vindt u van mijn werk? ‘

Hij merkt dat ik beef en stelt me gerust: ‘Je hebt voor 98 % aan de opdracht voldaan.’ Hij laat het daar niet bij en legt me tot in het kleinste detail uit welke twee procent er ontbraken. Ik sta perplex over zoveel vakkennis.

Dan verandert hij weer van onderwerp en vraagt waar men in Brussel sheet music kan vinden.? Ik ben weer volledig ontspannen en antwoord plagend: ‘Sorry voor mijn onbeschaamdheid, ik weet waar je shit music kan kopen, voor sheet music geef ik je morgen het beste adres door.’ Hij komt niet meer bij van het lachen.

De dag nadien leg ik in zijn interne mailbox het adres van een partituurwinkel in hartje Brussel en vind in mijn mail-bakje de memo terug die ik naar hem stuurde. Met een grote stift heeft hij er op geschreven: Thanks. Keep up the good work!

 

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2025 - 19:31

Dag Gi,

Ik doe het toch; reageren op het verhaal. Goed gedaan ;-) Volgens mij is het ook autobiografisch. En dat bevalt me.

‘Sorry voor mijn onbeschaamdheid, ik weet waar je shit music kan kopen, voor sheet music geef ik je morgen het beste adres door.’
Dat hoor ik jou ook echt wel zeggen.
GG

Lid sinds

1 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2025 - 20:26

Ik merk dat ik, net als Angus, er eigenlijk automatisch van uitga dat het autobiografisch is. Misschien doordat het geschreven is als verslag, minder als verhaal? Niettemin: graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2025 - 20:40

En dat treft de schrijfstijl, geloofwaardig alsof je er automatisch van uit gaat dat het waargebeurd is. He is grappig hoe je beschrijft hoe jaloers hij op je is (en niet toont) en je dat nog een paar keer benoemt alsof je het zelf niet gelooft... dat siert de stijl. En dan dat geweldig grapje: shit music. waar je je weer op voorhand voor excuseert... het is me wat! 

GG!

 

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 augustus 2025 - 12:53

Ha Gi, mij is de term vloeiboek geheel onbekend. Ik zou zelf het gezegde heel laten en de mijn vervangen door de in: ik trek de stoute schoenen aan (maar dat is een kwestie van smaak). Mooi inkijkje Gi! Moest glimlachen om de shitmusic grap. 

Gi

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 augustus 2025 - 14:05

Emmy, ik had eerder ook nooit over een vloeiboek gehoord. In feite gaat het oorspronkelijk over boeken waarin een secretaresse/secretaris de brieven stak die door de opdrachtgever van de brieven met inkt werden ondertekend. Opdat de inkt niet zou uit'vloeien' waren de tussenpagina's uitgevoerd in het bekende roze (soms ook groene) vloeipapier. De tussenpagina's waren ook met grote gaten geperforeerd zodat door de gaten zichtbaar was of er één of meerdere brieven in de 'signataire' zaten. Ik heb de 'de' gewijzigd, ook al omdat er al een 'mijn' in de zin voorkomt.  Bedankt om de reageren.