#570 - Kauwende kamer

Tony, het is ongetwijfeld weer een meesterwerk maar voor mij iets te veel, te vaag. Een sloopwoning?
De laatste zin vind ik dan weer wel mooi gevonden. Schrale troost.
Gutters gorren, spoelen papieren weg onder deuren. ---> ???
Tussen kieren kruipen kevers over foto's zonder lijstjes. --> hoe kunnen ze tussen de kieren over foto's kruipen?

Het is voor mij iets te fragmentarisch, waardoor het in een opsomming van soms wat vreemde beelden blijft hangen. (Bruine vlekken besmeren behang ...)

Het beeld van een verlaten ruimte, die terugverlangt naar het leven dat er zich ooit afspeelde, vind ik sterk. En zeker de laatste zin is daarin supersterk.

Favorieten: De weergaven van de verloren vergeten ruimte door indirecte aanwijzingen. Daarin zit heel wat moois. De vingerafdrukken, en het linoleum zijn mijn topfavorieten. (al is handafdrukken en vingerafdrukken wel weer dubbelop en herhalend)

(Al ben ik eens met Hadeke en Fief dat het verhaal niet zo heel lekker stroomt. Het is over het randje met de vele losse, niet altijd zo duidelijke, associaties.)

Minder fan: de 3e alinea

Plastic stoelen piepen, kreunen. Matten morsen onder vreemde voeten, vloeren fluisteren dialect van bewoners. Tussen kieren kruipen kevers over foto's zonder lijstjes.

Het halfrojmen is welliswaar de opdracht, maar hier is het rijm erg overdreven en aanwezig. Alsof je een hele zoutpot over de pasta uitstrooit. Dan is het niet lekker meer.

Mooi beschreven. Ik heb verder geen kaas gegeten van halfrijm, dus laat het verder aan de schrijfcoach over.

Dag Tony,
Nee, voor mij ligt het er te dik op.
Erg veel alliteraties, naar mijn gevoel.
Ik herken je stijl ook niet echt. 
Nu wissel je daar wel meer in.

(Ik zag trouwens dat je weer op de longlist staat bij verhaal van de maand. Top! Succes.)

Ik weet het... dit is het niet, maar ik probeerde maar zo goed mogelijk de cryptische opdracht te volmaken (en ook wat te experimenteren... jammer genoeg (voor mij) is wat de dichtcoach oplegt mijlenver van wat in mijn kunnen ligt, desniettemin vind ik het fijn te proberen... (dank voor de commentaren!)

(om dezelfde reden onthou ik me van enig commentaar op andere inzendingen, niet dat ik het niet lees, ik heb geen flauw benul wat goed of minder goed zou zijn - vandaar coach: leef je uit en onderricht! we kunnen met z'n allen veel van jouw kunnen leren!))

@Angus: ja: het is weer spannend! :)

Tony,

Wellicht heb je inmiddels het een en ander opgestoken van mijn reacties op de bijdragen van anderen. Ik had niet gedacht dat mijn opdracht als moeilijk ervaren zou worden. Ik heb juist iets bedacht om zonder kennis van metrum iets te kunnen schrijven. Toch leuk dat je ondanks alle drempels je aan de opdracht gewaagd hebt.

Met gutters gorren heb je mijn woordenschat verrijkt. Wordt De gorrende gutter een nieuwe titel in de Suske-en-Wiske-reeks?

Mooi gegeven, Ik moest bij dit verhaal aan This Old House denken. De alliteratie is hier zó ernstig over de top, dat het weer mooi wordt (al blijft dit natuurlijk een kwestie van smaak). Wat mij betreft een geslaagd experiment, goed voor een ultrakort verhaal, maar niet iets om standaard toe te passen.

Mooiste passage: Boven broeit augustus, beneden botst januari tegen koperen buizen. Radiatoren ratelen ritmes die kinderen kenden.

De dichtcoach

Weer op de shortlist, Tony. Aftellen! Succes!

Spannend hé @angus :)

Hallo Tony, ik vind de laatste zin heel erg mooi! Het laat mij nadenken over de betekenis van dit verhaal.