#570 - zachte zomerwind

Dag Riska,

Fijn dat je na vijf jaar een verhaal deelt.
Het is ook een moeilijke opdracht.
Of je daaraan in de ogen van de coach voldoet? Ik durf het niet te zeggen. Want ik heb geen verstand van poëzie, laat staan van halfrijm.
Naar mijn idee beschrijf je wel een mooi en heel natuurlijk verwoord sfeerbeeld.
Dus ik zie je bijdragen graag in volgende (makkelijkere) opdrachten terug.

Hoi Riska,

Eerst en vooral welkom! ;-)

Heel mooie bijdrage, wat mij betreft. Ik merk veel rijmen, alliteraties en dergelijke. Voor zover ik er iets van ken: heel knap!

Ik kijk uit naar je volgende verhalen!

Grtn

Bedankt voor jullie positieve reacties! Ik merk dat ik mij nog erg onzeker voel over mijn schrijven, en dit geeft me zeker een klein stukje meer vertrouwen.

Vooral terugkomen bij volgende opdrachten, Riska.
Lekker schrijven. Leef het uit op jouw manier.
Er is niets om bang voor te zijn.
Welkom!
 

Favorieten:

De ruimte ruikt naar een rokerig café, naar sigaretten, alcohol en een verloren jongensdroom.

vooral het stukje 'verloren jongensdroom'

Minder fan: 

De vloer kraakt vervaarlijk wanneer ik mijn gewicht verplaats, ik mij een weg baan door de wirwar van bevuilde en bevlekte kledingstukken, gebruikte en gescheurde handschoenen, desolate en doorweekte verbanden. 

vooral het 'ik mij een weg baan' de grammatica stoort daar een beetje. Verder is het ook wel een lange zin.

Bij het stuk 'bevuilde en bevlekte kledingstukken' en vooral bij 'gebruikte en gescheurde handschoenen' leg ik heel andere associaties dan een zachte zomerwind. 

Hoi Riska, en welkom!

Ik vind die zin wat te lang, en ook wel erg veel halfrijm, alliteratie en zo. Voor een gedicht is het wel geweldig. Ik vond deze opdracht sowieso wat meer gedichterig (en heb er dan ook één geschreven). 

Groetjes, tot volgende keer, Bertine

Riska welkom op het forum. Je hebt een mooi sfeerbeeld geschreven. De lange zin "De vloer kraakt vervaarlijk wanneer ik mijn gewicht verplaats, ik mij een weg baan door de wirwar van bevuilde en bevlekte kledingstukken, gebruikte en gescheurde handschoenen, desolate en doorweekte verbanden." kun je makkelijk in tweeën knippen.

De vloer kraakt vervaarlijk wanneer ik mijn gewicht verplaats. Ik baan mij een weg door de wirwar van bevuilde en bevlekte kledingstukken, gebruikte en gescheurde handschoenen, desolate en doorweekte verbanden." 

Mooi die tegenstelling tussen desolate beschrijving in de laatste alinea en de slotzin.

Hallo Riska

Welkom. Wat een mooie uitwerking van de opdracht. Of het voldoet aan alle stijlelementen van de opdracht weet ik ook niet. 

Is de donkerrode vlek op het vinyl wat ik denk dat het is? :-)

Bedankt voor jullie reacties! Ik heb de lange zin in twee zinnen gesplitst nu. Dat is inderdaad veel beter.

Tinus Empiricus: wat bedoel je met je laatste opmerking? Het is juist de bedoeling dat de laatste zin een contrast geeft met de tekst ervoor. 

Ancenita: Het is geen wijn zal ik maar zeggen ;) Misschien verpest ik het door nu expliciet uit te leggen, maar het gaat om het slagveld wat achter blijft na een drama waarbij een persoon is overleden. De kleding, handschoenen, verbanden, zijn restanten van een poging van hulpverleners om de persoon te redden. Het personage blijft verdwaasd achter in de lege ruimte, en de zon en zomerwind geven een schril contrast.

Riska, vijf jaar wachten om mee te doen is lang, té lang. Ik vind het een boeiende tekst en het was niet nodig uit te leggen dat het om gestold bloed ging. De overige uitleg was wel nuttig want het zette mij aan om de tekst bij een tweede lezing anders te beleven. Knap jouw eerste en hopelijk niet laatste bijdrage. 

Hallo Riska,

Ik dacht niet aan wijn maar inderdaad aan bloed. Ik dacht dat de hoofdpersoon zelf gewond was en zich daarom een weg naar buiten baande.

De uitleg die je aan het verhaal geeft op mijn vraag maakt nu wel helder waarom er bloed ligt. Alleen lees ik het zo niet, ook nu nog niet. Maar eerlijk gezegd vind ik dat niet jammer. De beelden die ik er zelf bij kreeg waren anders maar ook mooi. 

Hallo Ancenita, het was ook de bedoeling om het een beetje open te laten voor interpretatie van de lezer, dus dat is dan in ieder geval gelukt :-)

Gi, bedankt voor het compliment!

Hoi Riska, leuk dat je meedoet op het forum. Ik vond het een mooi stukje. Het oordeel is aan de coach. Graag gelezen.

Hallo Riska, mooi beschreven. Fijn contrast in de laatste zin. Die donderrode vlek hoefde je niet uit te leggen, de lezer snapt dit wel. De handschoenen en verbanden werden mij pas duidelijk na je uitleg, maar ook dat hoefde eigenlijk niet, het is fijn dat je als lezer zelf kunt bedenken wat er gebeurd kan zijn.

Een mooie bijdrage. Sowieso drijft de opdracht ons tot aangename zinnen. Ik sluit me aan bij eerdere opmerkingen en het welkom natuurlijk. 

Riska,

Wat het gebruik van rijmen betreft, heb je dat mooi gedaan. Vooral de eerste zin vind ik prachtig. Je gaat met halfrijmen subtiel te werk door ze niet al te dicht op elkaar te zetten, maar deze andere woorden te omkaderen, zoals bijvoorbeeld met witte lamellen werpen, bruine leren bank. 
Bruine leren bank vind ik mooier dan bruine bank, omdat het minder gezocht aandoet. Naast het kaderen weet je ook mooi woorden met verschillen halfrijmen met elkaar te schakelen: witte en lamellen hebben (rijmtechnisch) niets gemeen, maar bij witte lamellen werpen zie je hoe drie woorden middels alliteratie (w) en assonantie (e) met elkaar verbonden worden. Hier zie je hoe rijm als een borduursteek woorden met elkaar verbindt en dat was precies wat ik met deze opdracht wilde overbrengen. Het rijmspel wordt nog krachtiger door herhaling van de (vol)rijmklank -el te herhalen: lamellen/schaduwspel. (Schaduwspel is ook nog een lekker allitererend woord.)
Let er wel op dat je ook te subtiel kunt zijn. Ook bij halfrijmen is beklemtoning belangrijk.bij gebruikte mokken, volle asbakken en gescheurde handschoenen gaan de effecten van acconsonantie en alliteratie wat verloren, omdat as en hand meer klemtoon krijgen. Vergelijk dit met gebruikte mokken, volle vuilnisbakken en gescheurde winterschoenen.

Nu heb ik veel gezegd over het gebruik van rijm, maar niks over de inhoud en schrijftechniek, maar dat laat ik ook liever over aan schrijfcoaches.
Wel wil ik wat vragen over een zeer intrigerende frase: De ruimte ruikt naar [...] een verloren jongensdroom. Is dit nu een wonderschoon, zwaar eufemistische uitdrukking voor ...?

De dichtcoach