#568 De waarheid in sneltreinvaart

Heerlijk verhaal Lia. Ik laat DHL terstond een kilootje sinaasappelen naar Goulburn brengen. 

Hoi Lia, 

Je verhaal is inhoudelijk leuk bedacht en de toon daarbij ook. Ik zou de tekst in dat opzicht in de categorie absurde humor plaatsen. Maar het lezen wordt wel bemoeilijkt door het gebrek aan witregels, de spreektaal, alles waar de briefschrijver zich in feite voor excuseert. 

Die PS1 past perfect bij het verhaal en de toon ervan en het is ook erg leuk bedacht. Maar het maakt de tekst voor de lezer wel lastig leesbaar en dat kan ten koste gaan van het (inhoudelijke) leesplezier.

Je kan deze opzet wel behouden, maar dan kan je het beter een tandje terug doen. Ik zou er dan voor kiezen om witregels in te voeren, de stopwoordjes  (zeg maar) weg te laten en ook geen gebruik te maken van vetgedrukte woorden. 
Misschien blijft er dan niet 'voldoende' over van de stijl die je voor ogen had, maar dan zou je nog oovurdreejvu spelfauten toe kunnen voegen, of andere dingen kunnen toevoegen die (mede door sociale media) in ons taalgebruik zijn geslopen, overdreven fout of van die fouten waar we onszelf allemaal wel eens op betrappen. 
Denk aan 'Hun zeggen dat',  'Me zus zegt dat'  'dat doe ik wel ff'  of iets als 'ik leg het meisje in der wieg'. 

Je bent goed op weg, maar je mag dit dus net iets meer oppoesten om het goed onopgepoest te maken ;)

Groet, 

Nadine 

Mag ik het met Nadine oneens zijn? Ik vind dit een stijl als een ander en heb mij geen moment 'bemoeilijkt' gevoeld bij het lezen. Mijn advies: zo laten, niets aanpassen. Benieuwd wat andere forumleden vinden. 

Hoi Lia,

Originele invulling in een plezante, ongedwongen stijl.

Graag gelezen! :)

Ha Lia,
Ik deel de wens voor witregels, het verhaal zelf loopt als een trein. De onthulling, je voelt met de ontvanger mee, die zo belazerd werd. Tegeljkertijd is de toon van de brief genieten. Graag gelezen!

Dag Lia,

Het is wat moeilijk leesbaar. Ik vind de opmaak wel volledig aansluiten bij het karakter van je HP en de omstandigheden.

Met het onderstaande commentaar van Nadine ben ik het volledig oneens. Dan wordt het een cliché, dat mensen die in de bak zitten dom zijn en halve analfabeten.
Misschien blijft er dan niet 'voldoende' over van de stijl die je voor ogen had, maar dan zou je nog oovurdreejvu spelfauten toe kunnen voegen, of andere dingen kunnen toevoegen die (mede door sociale media) in ons taalgebruik zijn geslopen, overdreven fout of van die fouten waar we onszelf allemaal wel eens op betrappen. 
Denk aan 'Hun zeggen dat',  'Me zus zegt dat'  'dat doe ik wel ff'  of iets als 'ik leg het meisje in der wieg'. 

Ik las je bijdrage met plezier.

Hallo Lia,

Een leuk gekozen uitwerking van de opdracht. voor mij waren personage en schrijfstijl coherent. Ik had wat last van het herhaaldelijk "zeg maar", maar het paste wel bij de stijl van de schrijver van de brief. Dus gewoon zo laten, wat mij betreft. 

Dank voor alle verschillende reacties; leuk/ interessant hoe het gelezen wordt.  Misschien ter verduidelijking: De witregels heb ik bewust weggelaten om de sneltreinvaart waarin de brief geschreven was te benadrukken. Hij moest zijn verhaal eindelijk kwijt en schreef het achter elkaar op, alsof hij het ( zeg maar!) hardop vertelde. Dat hij zich verontschuldigde voor mogelijke schrijffouten zegt veel over zijn ontwikkeling. Geen 'cliché boef' dus! 

Dag Lia, wat een originele invulling van de opdracht. Henk kan echt geen logees hebben. Het gebrek aan alinea's illustreert de 'sneltreinvaart'. Stoorde me een beetje bij het lezen, maar is dus functioneel. Dat geldt ook voor het herhaalde "zeg maar". Dit is een monoloog geworden, die je zo in het theater zou kunnen voordragen. Mooi gedaan en met veel plezier gelezen!

Lia je tekst met plezier gelezen. Persoonlijk vind ik de dikgedrukte woorden niet passen in je opzet.

Een blok tekst nodigt niet uit tot lezen, maar ik begrijp heel goed de keuze. De hp moet zijn verhaal kwijt en ratelt bijna zonder naar adem te happen aan één stuk door, maar dan op papier. Geen witregels en nagenoeg geen alinea-indeling is in dit geval dan ook zeer verdedigbaar.

Leuke invulling, het deed mij denken aan 'Mijn vader woont in Rio'.

Ik zit er wat dubbel in. Voor de duur van het verhaal ga ik voorzichtig mee, maar na de laatste regel bekruipt me toch een gevoel dat het voor mij ongeloofwaardig overkomt. Het idee vind ik sterk, maar juist de taal en uiteindelijk de onthulling, zorgen ervoor dat ik denk: zou iemand echt op deze manier corresponderen? En die gedachte blijft vooral bij me achter.

Het ligt wat mij betreft zeker niet aan de zinnen en de sneltreinvaart, dat is meer dan goed neergezet.

Hoi Lia, goed verhaal. Ik begrijp dat het gebrek aan witregels te verdedigen is, maar ik mis ze wel bij het lezen. Desalniettemin graag gelezen.

Dank voor jullie commentaren.

. @Musonius: mij stoorde het vetgedrukte zelf ook toen ik het later hier na las.

Lia, ik heb nog eens nagedacht hoe je de dikgedrukte woorden op een andere manier in een geschreven brief zou kunnen accentueren. Onderstrepen had een logische optie geweest in mijn ogen.

Het was Job die dit zei, maar ik ben het wel met hem eens.
Onderstrepen kun je doen door tussen vierkante haken [ ] u voor het woord/de zin te plaatsen en /u erachter.

jaja, ik ben maar wat blij dat Ik niet neergeschoten ben in je waanzin, het kon wel eens gebeuren, ik lijk op een baviaan en bavianen in de zoo kan jij wel eens vergelijken met bananen aan een boom die zouden kunnen kromgroeien en dan valt er een kind van de schommel en schrik je en voor je het weet heb je je vinger bewogen en klinkt er een knal en ... ik moet het niet weten.

GG!

Had zomaar kunnen gebeuren...;)