#567 Wie schrijft, die blijft.

Leuke invulling van de opdracht, Ancenita! Leuk einde ook.

Graag gelezen.

*(...) en vind een maatje

Dank voor je reactie en de grammaticale correctie. Ik pas het aan. 

Ancenita, ook jij hebt gekozen voor een bijzondere invulling met een onroerend eind. Met plezier gelezen.

Dankjewel Job.

Hele leuke twist!

Ik was wel even in de war door de verschillende namen. Carlo en Irene is (voor mensen van mijn leeftijd) een bekend Nederlands duo, dat leidde me even af. 

Hallo Laura,

Geen idee wat Carlo en Irene voor welke generatie dan ook zou kunnen oproepen. Puur toevallige keuze.

Dankjewel voor het compliment

Wat leuk bedacht, Ancenita "Post je praatje en vind een maatje" en dan dat schrijnende slot... Bijzonder goede invulling van de opdracht!

Hallo Aagje,

Ook een mooi verhaal. Met een ontroerende twist op het einde. Goed gevonden hoor!

Groet,

Michel

Dag Ancenita,

Ik vind het prettig en goed geschreven en dus ook prettig leesbaar.
De laatste alinea's leken na eerste lezing voor mij uit de lucht te komen vallen.
Pas toen ik deze reactie schreef en voor de zekerheid je bijdrage nog eens las, kwam ik tot inkeer.
Irene vindt een korte boodschap op een kaartje genoeg. Ze doet dit werk graag, maar je hoeft het nu ook weer niet te overdrijven.
Dat past mooi bij het slot, dat dus ook echt geen twist is naar mijn idee.
Net zoals:
Wij zijn de hedendaagse Mona, denkt Irene, en de flauwe en laatdunkende grappen die ze gemaakt had als puber, denkt ze er meteen achteraan. Nou ja, maar Mona deed toch wel serieus goed werk. Net als ik.
het slot inleidt.

Samengevat. Waar ik eerst bijzonder kritisch wilde reageren, stel ik dat nu bij.
Goed verhaal!

 

@Michel: dit mooie verhaal is wel van Ancenita, hoor.

Aagje, Michel en Angus, wat een fijne reacties en complimenten. Dankjewel.

Aagje, lief dat je voor me in de bres springt.

Angus, ik voel me gestreeld dat je je kritische noot hebt laten varen. Alhoewel een kritische noot altijd welkom is. 

Zeer goed bedacht verhaal, Ancenita. Ik had geen moeite met de namen Carlo en Irene, maar heb wel moeten opzoeken wie je met Mona bedoelde.

Dankjewel Gi.

Tsja ik hebben even zitten dubben of ik Mona uit moest leggen, maar de rubriek Lieve Mona heeft toch een aantal decennia stand gehouden.

Dus toch maar niet toegelicht

Geen probleem Ancenita, ik had wel een vermoeden wie Mona was, mijn echtgenote had jaren geleden een soortgelijke rubriek voor een zondagskrantje in België. Haar alter ego was Inge en de rubriek heette ‘Vraag het aan Inge’.  Soms beantwoordde ik stiekem vragen van lezers in haar plaats, bijvoorbeeld die keer dat een man de stand van zijn benen beschreef en vroeg of hij nu x of o benen had :-)

Hallo Gi 

Dat lijkt me een bron van inspiratie:-)

Ha Ancinita,
Leuk bijdrage! Die gedetailleerde beschrijving van de kaart, die kramp etc maakt het allemaal levendig, goed voor te stellen. Bestaan er knalrode pioenrozen? Ik ken alleen de roze variant. Op de een of andere manier leest: duwt haar hoofd in haar nek op die plek niet zo lekker. Ik kan er nog niet de vinger op leggen waar dit bij mij door komt. Ik zou het denk ik weglaten daar. 

Hallo Emmy,

Dankjewel voor de positieve reactie. Rode pioenrozen bestaan, je ziet ze alleen niet vaak.

Die hoofdbeweging heb ik mee zitten stoeien. Het drukt ook niet echt uit wat ik bedoel. Had overwogen het weg te laten, maar dan vond ik de verwondering/verbazing  die ik wilde beschrijven niet krachtig genoeg. 

Ik zit die beweging te maken en te analyseren, net als tijdens het schijven. 

Zou "duwt haar kin naar achter", beter zijn?