#567 De afscheidstournee

Wat een heerlijk verhaal, Emmy. De eeuwig mopperende postbode, die als puntje bij paaltje komt er toch weer tegenaan gaat, weer of geen weer. De verhalen van postbodes zijn onbetaalbaar en verdienen stuk voor stuk om verteld te worden. 

Leuk verhaal dat mij deed terugdenken aan mijn vakantiebaantje als postbode. Graag gelezen.

Plezant verhaal dat ik graag las. De details doen het hem, voor mij.

*verkondigt

Leest weer lekker weg Emmy. Levendige conversaties en de personages zie ik zo voor me. "Mevrouw aanplaknagel" : geweldig!

Leuk verhaal, Emmy, de handelingen zie ik zo voor me, de dialogen en personages trouwens ook. Geloofwaardig en grappig! 

Dag Emmy,
Mooie details.
Met o.a. de borstelige wenkbrauwen, de elastieken aan het stuur en het schuurtje.
De laatste zin zou ik schrappen. 
Ik zie Johan liever slingerend eindigen. Dat past (naar mijn idee) meer bij het verhaal. Dat hij zelf ook niet weet (denk ik)  of hij er nu echt mee gaat stoppen. 
Mooie zin/observatie: Johan lachte, net iets te hard, zoals altijd wanneer iets hem raakte. 
Even over de titel. Is het niet De Afscheidstournee?

@Gi, Job Ancenita, Aagje, Bvdc dankjewel! (ook voor de correcties wat de spelling betreft!). Angus je hebt helemaal gelijk! Ik heb de titel meteen aangepast. Wat die laatste zin betreft wilde ik juist het collegiale benadrukken, hoe dierbaar mensen als Carla en Assim voor Johan zijn, wat hem toch steeds over de streep trekt het nog even vol te houden tot aan zijn pensioen. 

Prachtig verhaal, boeiende personages. Het bracht mij ook even terug naar een tijd dat ik post liep.

Ook mij bracht het terug naar de tijd bij de post. Graag gelezen!

Favorieten: Heel mooi sentimenteel verhaal. Verfijnd neergezet met details als elastieken, miezeren en klagende opplaknagel vrouwen. Het karakter van de mopperkont is ook aangenaam om te lezen. Dat ie al tien jaar zo is voegt er ook een extra laagje en dynamiek aan toe (het doet me denken aan het einde van vuurwerk tijdens nieuwjaar, dat is ook al jarenlang steeds de laatste jaarwisseling met vuurwerk). Ook fijn hoe er een maatschappij kritiek in verwoven is.

Minder fan: Net ietsje minder is het gebrek van een brievenbus. Ik vraag me af wat de vijf ideeën waren.

Ha @Musonius @Laura en @Tinus, fijn dat het verhaal in de smaak viel! Opvallend ook hoeveel mensen er bij de post gewerkt hebben (ik zelf nooit overigens, wel ooit op de basisschool papiertjes rondgebracht waarop stond dat het oud papier opgehaald moest worden en waarvan je als je in groep 7 zat gevraagd werd deze rond te brengen.)
De ideeën die ik had waren de volgende Tinus:

1. In de wagon richting het oosten (concentratiekamp) schrijft iemand een laatste kaart naar geliefden, de rug van een familielid wordt gebruikt als semi stabiele ondergrond bij het schrijven. Werpt deze door een spleet in de bodem van de wagon. (Dergelijke situaties zijn er daadwerkelijk geweest en dergelijke post is ook aangekomen (zie bijv de laatste kaart van Etty HIllesum) De scene maakte me, zo vlak na een openhart operatie te droef, besloot hem niet te voltooien en ben toen voor het luchtigere tweede idee gegaan 

2. Postbezorger besluit dat werk niet meer te willen doen omdat de werkdruk te hoog is geworden. In de dialoog ook verwerken hoe mensen niet meer verrast worden door post omdat ze in de app al kunnen zien wat komt. (Dit idee heb ik in iets gewijzigde vorm uitgevoerd.)

3. Iets met die stadsbuizenpost in Praag  (Vanaf 1887 in gebruik tot dit systeem in 2002 door een overstroming verwoest werd.) Omdat mijn vorig jaar voltooide roman deels in Tsjechië speelt heb ik de afgelopen jaren wel erg vaak ook over Praag en Tsjechië geschreven. Vandaar dat ik voor optie twee ben gegaan. 

4. Verwarring over dezelfde voorletters bij meerdere mensen in het gezin waardoor bepaalde post die niet voor vader maar voor dochter bedoeld toch door hem gelezen werd. Woede puberdochter, de reden waarom ze uiteindelijk op het stadhuis veel geld betaald om haar naam te laten wijzigen of daar in elk geval mee dreigt. 

5. De manier waarop in brieven/kaarten codetaal gebruikt werd om de censor te omzeilen tijdens de tweede wereldoorlog. (De tulpen staan er prachtig bij —> de kust is nog veilig dat soort dingen.) Net als bij het eerste idee had ik op dit moment in mijn herstel, qua zwaarte en thematiek even geen trek in het schrijven van zoiets.   

 

Begrijpelijk dat je na een zware operatie zo'n beladen onderwerp halverwege laat liggen. Zou ik ook doen en van harte beterschap. Wel jammer van het waardevolle verhaal. Misschien komt het nog een keer. Dit verhaal over de postbode is grappig om de clou maar zeker ook vanwege het grappige gemopper, zijn taal. Ik vind het wel toevoegen dat hij uiteindelijk glimlacht na zijn mopperrondje. Dat lucht op. Zo heb ik het gelezen met een glimlach.

Nog even, jouw verhaalideeën had ik graag uitgewerkt gezien. 

@Odile, dank voor je woorden. Ik ben zeker van plan de ideeën uit te werken, in elk geval enkele ervan. Ik zal ze je sturen wanneer ik ze geschreven heb. 

Fijn, dank je. Maar alsjeblieft geen tijdsdruk voor jou op dit moment.

Ik denk dat het eerste idee zich mooi leent voor de opdracht van deze week.

Hallo Odile, 
Ik zal goed op mezelf passen. Zal de tijd nemen die ervoor nodig is. 

Ha Musonius,
Dat was ook wat er in mij opkwam bij het lezen van de opdracht van deze week. Hoe of t uitpakt en of het me deze week lukt weet ik nog niet. We gaan t zien. Ik denk het wel, was er al behoorlijk een eind mee op weg vorige week en het past uitstekend bij de opdracht.