#566 COLUMBUS

Dag Mechtilde,

Het is dat ik ooit op La Gomera ben geweest en dus weet dat ze er een 'fluittaal' hebben.
Maar het spijt me. Deze 99 woorden gaan desondanks aan mij voorbij. 

Voor mij ook, helaas. Jammer dat je hier geen verhaal plaatst van 400 woorden.

Geen zorgen Fief en Angus. Dit staat er slechts ter informatie en wellicht inspireert het anderen om ook ukv’s te gaan schrijven. Binnen de beperking van 99 woorden is schrappen een van de belangrijkste uitdagingen. 

Hey Mechtilde, leuk dat je reclame maakt over je passie. Dat mag en kan! Ik ben ook wel fan van ultrakorte verhalen, jammer genoeg vibreert jouw stukje slechts een beetje: ik denk dat je ongetwijfeld veel sterkere UKV's geschreven hebt die wowen. (dat moet natuurlijk niet altijd)

Als ik je verhaal mag herschrijven in XUKV (extreem ultra kort verhaal) : "Geroepen door een fluitsignaal vertrekt Christo uit La Gamera, waarop Beatriz de roddelaars terugfluit."

- beschouw deze reactie als nietig - ik typte ze, en daarom drukte ik op opslaan. Excuses!

De coaches die dachten dat ze hier hun (betalende) coaching konden aanprijzen, zijn nooit lang gebleven. Dat Mechtilde het nodig vindt om haar dada op deze manier aan te prijzen is misplaatst, temeer omdat deze rubriek al meer dan drie jaar onaangeroerd staat op het gedeelte van de weekopdrachten. Dat kwam vooral omdat wijlen Dos Wijnhof geen FB account had en dus zijn ukv's bij vergissing hier had gepost. 

Vast onderwerp
Schrijven Magazine presents: Ultrakorte Verhalen
Door Marije Catsburg 8 jaar 5 maanden geleden
474Door Maria Fransisca 3 jaar 4 maanden geleden
 

Favorieten: Ultrakorte verhalen. Daarvoor hoef je niet te verontschuldigen. Als schrijver zou je zoveel als mogelijk willen vertellen en zoveel woorden als mogelijk willen gebruiken. Maar minder is een kunst (een kunst die ik vaak vergeet).

Het verhaal is interessant en ingenieus met vlagen van goede stukken. Het heeft veel fantasie.

Minder fan: De compressie maakt het niet heel eenvoudig. Ik denk aan een Christopher Columbus die in bed ligt bij een local (interresant maar misschien niet heel realistisch). Wat witregels om ritme en pauzes bij te sturen zou misschien kunnen helpen.

Voor het raam glimlacht Beatriz en fluit vervolgens haar antwoord naar de roddelaars. 

Deze slotzin is net iets te open om voor deze lezer een aangename sluiting te zorgen. Welk antwoord, en welke vraag? Er is daar vanalles bij te verzinnen, maar dan is het alsof de lezer het hele verhaal zelf verzint, in plaats van dat de lezer-fantasie enkel wat wordt aangewakkerd.

Beste Mechtilde
Dat lijkt me een hele uitdaging, zo weinig woorden! 
Ik struikelde een beetje bij dit gedeelte in de eerste dialoog: 'Klopt, Guance-taal-Silbo' Hier is met het inkorten toch iets essentieels verloren gegaan. Ik zou eerder kiezen voor als: Het lijkt betekenisloos gefluit, het is een taal. Het woord 'Klopt' klopt daar niet voor mijn gevoel. Doordat na het fluiten de wind wordt benoemd, is de koppeling eerder gemaakt dat het slechts het fluiten van de wind is. Althans bij mij, bij eerste lezing. (Omdat bij mij de voorkennis ontbrak die Angus wel had) 

Het boeit me wel die UKV 's
En met excuses omdat ik het not done vind (mijn suggestie) , maar toch.

COLUMBUS
Luisterend richt zij zich op uit het bed.
‘Wat hoor je, Beatriz?’ vraagt hij. ‘Ik hoor alleen het fluiten.’
‘Klopt, Guanche-taal - Silbo. Ze zeggen dat de wind nu gunstig is. Je moet gaan, Christo.’
Het afscheid is vervuld met tegenzin. Zo onopvallend mogelijk verlaat hij haar huis.
Toch stapt hij monter aan boord. Achter hem zingen de laurierbossen van oude volksstammen en mysteries die nog altijd voelbaar zijn in de diepe baranco’s van La Gomera.
Hij hoort het fluiten vanuit haar open raam, ziet in gedachten haar volle zachte lippen en proeft de wind.