#566 Het Limburgs heuvelland

Charmante vertelling.

Het moment waarop het meisje naar beneden raast mag voor mij wat spannender (en voelde op die manier een beetje als een gemiste kans). Misschien door te zeggen wat je voelde, lichamelijk, of dacht in je hoofd, zou je de lezer nog meer kunnen betrekken.

Maar oké dat past eigenlijk niet in de luchtige stijl van je verhaal. Genoten van je bijdrage. :-)

Bvdc25 de reactie van de moeder van de zevenjarige beneden was 'Hoe kun jij zo kalm blijven.' Ik vind dat een vakantieverhaal best luchtig mag zijn. Van een vakantie moet je vooral samen kunnen genieten. 

Daar kan ik je volledig in volgen! :-)

Dag Job,

Ik weet niet of je aan de opdracht hebt voldaan. De geschiedenis als decor lijkt me hier toch teveel te ontbreken. Maar dat laat ik aan de coach.
Het maakt mij weinig uit want ik las het met plezier. Leuke warm beschreven herinnering die je ophaalt.
Met de Bemelerberg, waar ooit een kluizenaar in een kalkstenen grot woonde, op de achtergrond maakten we plannen voor de komende dagen.
Wel even de komma verplaatsen :-) Die moet achter de achtergrond.

Hallo Job,

Een prettig te lezen verhaal.  Het accent ligt meer op de escapade van de dochter dan bij de geschiedenis van de streek. Dat komt niet zo uit de verf.

Hoe dan ook graag gelezen.

Angus bedankt voor het lezen en je positieve reactie en de komma heb ik niet verplaatst. Dan klopt de zin grammaticaal niet meer.

Ancenita bedankt voor je positieve reactie. 

Je kan bv. ook het volgende schrijven : Met op de achtergrond de Bemelerberg, waar ooit een kluizenaar in een kalkstenen grot woonde, maakten we plannen voor de komende dagen.
Mooi kabbelend (fietsend) verhaaltje overigens. 

Leuk verhaal! Voelde ook de spanning bij de afdaling, het trillende fietsen en het naderende onheil - dat gelukkig uitbleef. Knap gedaan!

Het is alleen niet echt in lijn met de opdracht om een stuk te schrijven dat zich afspeelt in het verleden van de vakantie-bestemming. Eigenlijk zou een verhaal over de kluizenaar van de Bemelerberg geschikter zijn. Desnoods een verhaal waarin er ook vandaag de dag nog een kluizenaar woont - de zoveelste generatie - met een fragment waarin hij hoofdschuddend toekijkt hoe een jong meisje de berg afraast en dan vlug weer zijn grot in vertrekt, waar zulke waanzin zich tenminste niet afspeelt.

Gi bedankt voor je positieve reactie. Ik heb je suggestie overgenomen.

Rick bedankt voor je compliment. Ik kan uiteraard nog een ander verhaal schrijven. Maar dit verhaal is voor ons geschiedenis. In een appartement boven het dorpscafé hebben we eind jarig tachtig een aantal jaren achtereen met veel plezier onze vakantie doorgebracht. De afdaling is de herinnering die nog steeds het meest tot onze verbeelding spreekt. Hierbij de reactie van een van de nu volwassen meiden uit het verhaal: "Oooh geweldig!! Ik heb er weer helemaal beeld bij."

Hoi Job, het verhaal is leuk geschreven. Ik zou het wel eerder een herinnering dan een geschiedenis noemen. 

Fief bedankt voor je reactie. Het dorpscafé bestaat niet meer en is nu een bistro. De fietsenwinkel waar je fietsen kon huren is ook verdwenen. De streekbus is vervangen door een 8 persoons busje. In dit opzicht is geschiedenis een relatief begrip. De gebeurtenis is een blijvende herinnering. 

Kleine anekdote, beeldend geschreven, wie kan daar wat op inbrengen? Ouderlijke zorg en reflexen en zo die dingen. GG!

Ha Job,
Mooi deze anekdote, dat beeld van dat fietsje dat trilde als een zingende zaag! 
Ik zou overwegen om de eerste zin wat in tweeen te splitsen. Is de naam van de plaats waar de fietsverhuur was belangrijk voor het verhaal? Anders zou ik overwegen daar wat te schrappen. 
 

Tony bedankt voor je compliment.

Emmy bedankt voor je compliment. De plaatsnaam is van belang omdat er in Bemelen geen fietsenwinkel was.

Favrieten: Allereerst, moet ik kwijt dat ik op basis van de laatste maanden dat ik hier ben, Sonnema en JobWeessies door elkaar haal. De eerste is ontzettend historisch (ik hoop dat er nog een stukje verschijnt), maar de tweede kan er ook wel wat van.

Wow, ik sta versteld. Juist wanneer de opdracht over een historisch verhaal gaat, dan besluit Job Weessies om een verhaal in de hedendaagse tijd te schrijven. Zonder Victoriaanse fratsen.

En het klinkt intiem en heel persoonlijk, alsof het echt gebeurd is. 

‘Dit gaat niet goed’ , schreeuwde mijn in paniek rakende vrouw.

mooit moment

.Minder fan: Ik heb genoten en het maakt me eigenlijk weinig uit. Uiteraard, is het niet historisch, maar wel heel enerverend. .

Ik heb wel het idee dat het op bepaalde plaatsen net wat strakker kan.

Met name 'waar ooit een kluizenaar in een kalkstenen grot woonde' dat is eigenlijk overbodig.

Ik heb eigenlijk weinig negatieve kritiek (buiten het idee dat het niet exact aan de opdracht voldoet, maar hier vind ik dat juist een verfrissende verrassing).