#566 – Bewogen

Dag Fief,

Leuk dat je weer eens een verhaal plaatst. 
Graag gelezen. Het past invoelbaar in de recente geschiedenis van het plaatsje Castelluccio.
Dingetje:
Het terras is goed gevuld, net als die van buren overigens. 'die' moet volgens mij 'dat' zijn.

Aan de ene kant de bloemenpracht van de Piano Grande die overgaat in het stof van de bouwplaats en hijskranen die lijken te wedijveren met de dominante bergtoppen van het Sibillini-gebergte.
Deze zin vind ik niet lekker lopen omdat je begint met 'Aan de ene kant'. Dan verwacht ik de tegenstelling van 'aan de andere kant (of zijde)' Volgens mij kun je 'Aan de ene kant' schrappen als je een overgang beschrijft.

Je zet een levendige, bijna cinematografische scène neer. Mooi gedaan! Soms, zoals in het onderstaande fragment, kan je de lezer nog iets meer het verhaal in trekken volgens mij.

Voorbijrijdende cementwagens laten de vloer trillen, de glazen op de bar rinkelen. Ze is er inmiddels aan gewend, jaren geleden zou ze in paniek naar buiten zijn gerend. Op een foto aan de wand kijkt een man met een verweerd gezicht en zachte ogen haar lachend aan. Na de eerste beving had papa hen (...)

----> Cementwagens rijden voorbij. Giulia voelt de vloer trillen. De glazen op de bar rinkelen, maar haar blik blijft onbewogen, gericht op de foto aan de wand. Een man met verweerd gezicht en zachte ogen kijkt haar lachend aan. Papa had hen na de eerste beving (...)

----> Zo behoud je de belangrijke informatie, maar de lezer begrijpt nu dankzij Giulia's houding (haar blik onbewogen = ze is er aan gewend, alleen subtieler) dat het haar niet (meer) deert. De overgang naar de foto is ook wat vloeiender imo, waardoor de scène krachtiger overkomt. Kan een kwestie van smaak zijn, zoals altijd.

Los hiervan, was het verhaal zeer prettig om te lezen! :-)

Hoi Angus, bedankt voor je reactie.

Het terras is goed gevuld, net als die van buren overigens. 'die' moet volgens mij 'dat' zijn. --> ik was hier het woord de ook vergeten. De zin is aangepast, evenals de andere zin die je aangeeft. 

Hoi bvdc, fijn dat je het prettig vond om te lezen. Ik kan me niet helemaal vinden in jouw suggestie om de zin aan te passen. Ik laat het vooralsnog zo staan.

Favorieten: De scene is zeer levendig.

Minder fan: De eerste twee zinnen. 

Giulia staart door het raam van het pop-up restaurant naar de kleurige lappendeken van bloeiende wilde bloemen in de verte.

Die is naar mijn smaak wat lang.

Zover ze kan kijken, kleuren ze de Piano Grande rood, geel, oranje, blauw en alle kleurschakeringen ertussen. 

Ik miste in eerste instantie het woordje 'de' en las dit als 'Piano Grande Rood' en vond het gek dat je voor rood een specifieke kleur gebruikt en al die andere niet. Eventueel kun je daar een koppelwoord gebruiken om de overgang vloeiender te laten verlopen. Bijvoorbeeld: kleuren ze de Piano Grande in rood, geel, oranje, blauw en... Of, je kunt nadruk op Piano Grande laten vallen door dit cursief te weergeven.

Ander puntje. De overgang van de aardbeving door de vrachtwagens naar 'de eerste beving' was (vanuit mijn lezing) niet heel vloeiend. Het heeft meerdere interpretaties en ik zat met een soort Groninger gasveld scenario in mijn hoofd. Ik vond het in eerste instantie een overdreven reactie dat papa hun in 'veiligheid' bracht, en pas achteraf bij 'zichzelf niet meer' begreep ik dat het om een ander soort beving ging.

Hoi Tinus, bedankt voor je reactie.
Er staat niet dat de betonwagens een aardbeving veroorzaken, ze laten de grond trillen.
Ik heb je suggestie overgenomen om Piano Grande cursief te zetten. De rest laat ik nog even zoals het is.

Leuk stuk! Ik was aan het begin wel een beetje zoekende - pas toen het woord aardbeving voorbijkwam, begon me te dagen wat er nou gaande was. Ervoor dacht ik aan iets van massatoerisme, de bouw van gigantische resorts, etc. De beving eerder en het in veiligheid brengen had ik meer geassocieerd met bulldozers die het dorp omver kwamen rijden. Enfin, verander beving in aardbeving en je bent er.

Leuk detail van de soep, dat geeft charme!

Van mij mag de impact van de aardbeving op het verhaal/personages wel iets groter. Ja, vader is overleden en er zijn irritante bouwwerkzaamheden, maar het lijkt niet écht uit te maken voor het plot. Als vaders dood zorgt voor financiële kopzorgen bijvoorbeeld, dan is dat alweer iets interessanter. Of misschien kan die aardbeving ervoor zorgen dat de hoofdpersoon bang is geworden en eigenlijk wil vertrekken, weg van de ellende en angst.

Dag Fief, 

Soms is het ook de moeite om het niet eens te zijn met de reactie van een schrijfcoach. Zoals in dit geval. Na het woord 'beving' was de geschiedenis, wat zich heeft afgespeeld, duidelijk.
De financiële kopzorgen waren voor mij ook duidelijk. Wat zou haar overgrootmoeder Eleonora gezegd hebben als ze wist dat haar linzensoep ooit zo’n belangrijke bron van inkomsten zou zijn? 
Voor mij was het een invoelbaar verhaal dat over overleven en stug volhouden gaat.

Na de eerste beving had papa ...

Hieruit klinkt ook een patroon van herhaling. Er zijn blijkbaar meerdere bevingen (anders spreek je niet van 'eerste'). En die cementwagens lijken daar vervolgens een onderdeel van, of misschien zelf een oorzaak.

Behalve de verandering van 'beving' naar 'aardbeving' zou je ook kunnen overwegen om 'de eerste' in 'die ene' te veranderen.

Hoi Rik, bedankt voor je reactie. Ik zie twee kampen ontstaan. De een doorziet het verhaal, de ander moet het teruglezen. Het is de geschiedenis van Castelluccio de Norcia. In 400 woorden een dag uit het leven van Giulia na de aardbeving van 2016.

Angus, ik ben blij dat je het verhaal leest zoals ik het in mijn hoofd had. Bedankt voor je tweede reactie.

Hey Fief, wat leuk dat je terug bent. Meer nog, geweldig. En opnieuw een Fief verhaal. De zinnen zoenen zacht met de lezer, je vertelt het zoals je het zou willen meegemaakt hebben. En ja er is te weinig backstory om de hp echt te voelen, en ja je moet meer woorden krijgen. Maar toch is dit verhaal erg verfrissend om de rampspoed van één, een toeristisch pleister van velen te voelen, en je te doen denken: wil ik wel die toerist zijn? (en terzelfdertijd 'steun' je de lokale ermee... maar is dat echt zo?

ZGG

Fijn te lezen verhaal. Voor mij ook meteen duidelijk dat het om een aardbeving ging.

Het wrange contrast tussen de beleving van de toeristen en het verdriet van de plaatselijke bewoners heb je mooi neergezet.

Bedankt voor je reactie, Tony. Je weet het altijd wel cryptisch in te pakken en ik twijfel of je het als compliment of als terechtwijzing bedoelt. ZGG zou zomaar Zwaar Gapend Gelezen kunnen betekenen ;-)

Ancenita, bedankt voor je positieve reactie.

Een bewogen stukje, letterlijk en figuurlijk. Het bloemendeken dat alle ellende verbergt roept bij mij het beeld op van de papavervelden nabij de begraafplaatsen en monumenten uit de Eerste Wereldoorlog in de Vlaamse Westhoek. Klaprozen vallen nog dagelijks uit de hemel in de Menenpoort in Ieper bij de uitvoering van de 'last post'. Zonder er de nadruk op te leggen wordt het rampentoerisme op de korrel genomen en terzelfdertijd vergoelijkt door de consumptie van de linzensoep. Mooi!
Een zeurtje: In de zin  'Onbedoeld ziet Giulia een foto die de man zijn vrouw laat zien' lijkt het of de man een foto toont waarop zijn vrouw te zien is.  Ik suggereer: ...foto die de man aan zijn vrouw toont...

Hoi Gi, als je de zin goed leest, klopt het wel. Wellicht heeft het met de Vlaamse interpretatie van de woordvolgorde te maken. Dat bedoel ik niet negatief, want ik zie wat je bedoelt. In ieder geval bedankt voor het lezen.

als je de zin goed leest, klopt het wel.

Prachtige zin. Die ga ik een keer gebruiken.

Uiteraard zijn er meerdere manieren om een zin te lezen. Welke de goede is, dat kan de lezer zonder de juiste context moeilijk raden. Dat is mijn heilige graal, een verhaal zoals een quincunx, waarbij het allerlei verschillende kanten op kan gaan. Zoiets wil ik ooit schrijven (maar dan zonder dat de lezer verward raakt).

Prachtige zin. Die ga ik een keer gebruiken.

Dat is plagiaat ;)

"als je het goed leest, klopt het wel"

Voila, nieuwe variant. Dibs.

Als je een compliment in de wind slaat, Fief, dan sla je in het rond!

Die zet ik op een tegeltje, Tony.

Tegeltje Tony, mooie alliteratie.