Schrijfopdracht 565/ Familie-uitje

Wauw!

Chaos, irritaties, kleine drama's verwoord in een prachtige realiteitsvibe. De laatste regels zijn (voor mij) subliem.

de hond vrat iets dat geen eten was

de jongste stak een stokje in een kwal 

heerlijk beeld

Ik ben een trend gestart met die autorit naar zee, precies. Al is dat waarschijnlijk ieders eerste gedachte bij deze opdracht. :-)

Een mislukte dag waar het cynisme van afdruipt. Al is het voor mij misschien iets teveel van het goede (of ja, het slechte). Stinkende auto, gezeur, gejank, overvolle weg, ruzie, slechte broodjes, omvallende parasol, wegrollende bal, bijtende wind, omvallende flesjes, geschreeuw, een ongelukje in de broek, stilte...

Niettemin graag gelezen, Anne. Er zitten heel leuke zinnen tussen!

Dank je wel collega-schrijvers! Had dagje naar het strand van ons gezin van vroeger in gedachten. Waar de auto  - altijd te vol met spullen geladen om dan nog de zwembroeken te vergeten - blauw stond van de rook door de caballeros van  mijn vader. De kinderen oververhit raakten en al ruzie kregen op de eerste 10 kilometer en moeder de sfeer er steeds maar in probeerde te houden. En op het strand idd de kwallen, de koekjes die in het zand vielen, de hond die door een dode meeuw rolde. Dat soort dingen. En toch zie ik die dagen in mijn herinnering niet als mislukte uitjes haha! 

Favorieten: Ik heb een beetje haat-liefde met die korte zinnetjes. Sommige stukjes zoals 'de moeder deelde de broodjes uit – alsof dat hielp' vind ik wel aangenaam. Tegelijkertijd vind ik de vorm iets geforceerd in zoiets als 'ze propten de kinderen – de hond en de koelbox'.

Over het algemeen vind ik de vorm aangenaam, maar het voelt ook wel wankel en geforceerd. 

De flinke dosis cynisme vindt ik ook leuk, zoals de auto die olie lekte.

Minder fan: Het hele stuk draait vooral om teleurstellingen. Dan is dat ene momentje 'moet je nou kijken hoe mooi het hier is' wel aangenaam, maar het is een wortel die niet aardt. En dat dit dan in twee zinnetjes ("en ze keken, maar zagen het niet") wordt weggeserveert is een beetje teleurstellend.

De laatste strofe vind ik erg sterk. Daarvoor zie ik een aantal sterke beelden, maar ook wat veel herhaling. Het is vooral een verhalend gedicht, waardoor metrum en rijm -binnen de opdracht wel gevraagd- wat ondersneeuwen.

Anne,

Het betreft hier overduidelijk een vrij vers. Dit is mijn expertise niet en niet conform de opdracht.

Wat het verhaal betreft: je schept een mooi beeld weten van een dagje strand zonder de verboden woorden te gebruiken. De treurigheid druipt ervan af.

iemand zei / ‘moet je nou kijken hoe mooi het hier is' / en ze keken / maar zagen het niet

Dit vind ik net iets te veel, te sturend.

Het verhaal is wat algemeen en afstandelijk. In je reactie las ik dingen die mij veel meer aanspraken: vergeten zwembroeken, auto blauw van de caballerosrook, hond die on een dode zeemeeuw rolt ... Probeer eens een versie in de ikvorm te schrijven en verwerk deze zaken er in. Ben benieuwd wat dit oplevert.

• de hond vrat iets dat geen eten was > iets is onbepaald, dus ik zou hier iets wat gebruiken.

De dichtcoach