#564 Volgens de regels

Leuk geschreven en dus graag gelezen. Pijnlijk allemaal.
Het doet je afvragen of haar desinteresse eerst kwam (in de vorm van lezen) of hij te weinig thuis was (en teveel in de club) waardoor zij afweziger werd. Of gewoon organisch uit elkaar gegroeid, zoals dat dan gaat.

Alleen deze zin:

"Laurence  zijn gedachten gingen terug naar het begin van hun huwelijk toen hij nog dacht dat ze altijd dat lieftallige meisje zou blijven met oprechte belangstelling voor hem."

lijkt me overbodig omdat ze even later terugkomt:

"Dat was anders geweest toen hij (...) voor het eerst in de heldere blauwe ogen van Anne keek. De gratie die ze had – de sensuele uitstraling, de interesse in zijn loopbaan en haar vrolijke karakter – waren nu volledig verdwenen. Ze had geen belangstelling meer voor wat hij deed."

bvdc25 bedankt voor je reactie. Je hebt wat deze twee stukjes betreft gelijk. Ik heb de eerste tekst gewijzigd. Beiden zitten gevangen in de strikte regels van het Victoriaanse huwelijk waarbij de vrouw aan huis gebonden is en de man buitenshuis zijn activiteiten mag ontplooien.

Dag Job,

Je levert weer een mooi tijdsbeeld af.
Hij knikte goedkeurend naar zijn liefdevolle echtgenoot. Dat zou ik even aanpassen. Het homohuwelijk bestond toen namelijk nog niet ;-)
Klein detail ook. Je hebt over Anne en Anna. Make your choice ;-).
Dit verhaal is weer niet niet mijn echt mijn smaak, maar van de andere kant ademt het wel de stijl en de sfeer van de tijd waarin het speelt. Je beschrijft (denk ik) de Victoriaanse tijd en de manier waarop je het schijft ademt ook die sfeer uit.
Kortom: Graag gelezen deze eenheid van stijl en inhoud.

Assepoester 2.0. Hoe bestaat het ... nog! 

Droef stukje, maar knap geschreven. 👍

Angus bedankt voor het lezen en je opmerkingen. De tekst aangepast. Het speelt inderdaad in de Victoriaanse tijd.

Rob bedankt voor het lezen en je compliment.

Mooi en sterk verhaal.

De zin over de liefdevolle echtgenote schuurt voor mij wat met de rest van het verhaal

 De minachting en het gebruik van macht voelen voor mij tegenstrijdig met je vrouw nog als liefdevol te kunnen zien.

Graag gelezen.

Ancenita bedankt voor je compliment en de kritische opmerking. Ik heb liefdevolle gewijzigd in plichtsgetrouwe.

Hallo Job,

Plichtsgetrouwe voelt een heel stuk beter voor mij. Dat drukt ook meer haar volgzaamheid uit.

Ha Job,
Als ze al zwijgen is er al sprake vn een doodse stilte, dat zou je eventueel kunnen weglaten. Ik betwijfel of de man dat wat daarop volgt zo zou zeggen. Alleen het goedkeurend knikken is genoeg, ook het woord plichtsgetrouw kan weggelaten worden. 
In plaats van verstrakte zou ik eerder kiezen voor verstarde. 
Hij keek minachtend naar haar, ik zou bij dat gedeelte er twee zinnen van maken. 
Dat alles was nu verdwenen, zou je ook voor kunnen kiezen. (Aspecten die ze vroeger wel liet zien en nu niet meer)
Je zou dat gedeelte dat ze het vervelend vind dat hij naar de club vind, de beschrijving daarvan kunnen weglaten en dan in de dialoog dat daarop volgt dit aan bod laten komen. Nu is het een beetje dubbelop. 
Je hebt de spanning tussen beiden goed weten te vangen en het levert een goed tijdsbeeld op van die periode. 

Emmy, bedankt voor de suggesties en je compliment. Om je suggesties te verwerken moet ik nu teveel sleutelen aan de tekst. Voor mij zit er een verschil tussen zwijgen en doodse stilte. 

Een treffend tijdsbeeld heb je hier neergezet, waarin de verhoudingen tussen man en vrouw scherp omlijnd zijn. Beide hoofdpersonen lijken gevangen in dit schijnbaar uitzichtloze huwelijk; zij als onderdanige, en hij als heer en meester. Je hebt dat hier in een eenvoudige scene helder uitgewerkt, mooi gedaan.

Een tip voor je schrijfstijl; probeer meer actief en beeldend te schrijven. Bijvoorbeeld je eerste zin; ‘Laurence kwam de eetkamer binnen en ging aan het hoofd van de tafel zitten.’ Hoe kwam Laurence binnen, slenterde hij omdat hij eigenlijk met tegenzin thuis kwam, twijfelde hij even bij de deur, was hij nieuwsgierig hoe hij Anne aan zou treffen? Hoe waren de sfeer en de setting in de eetkamer; gordijnen open of dicht, viel het zonlicht op Anne’s haren, terwijl ze voorovergebogen zat te lezen? Door meer zintuigelijk te schrijven, betrek je de lezer meer in je verhaal.

Kijk ook nog eens kritisch naar overbodige woorden. Dit zinsdeel bracht mij bijvoorbeeld in verwarring; ‘uit de kleine bibliotheek van de stoffige boekwinkel op de hoek.’ Was het een bibliotheek in een boekwinkel? Ik denk dat je hier met een beeld voldoende informatie geeft. En deze zin; ‘zei ze met een heel zachte timide stem.’ Het woord ‘heel’ voegt niet zoveel toe, en zacht en timide lijkt op elkaar. Je kunt hier woorden schrappen. Bij deze zin; ‘Ik heb met een paar vrienden afgesproken in mijn club om samen iets te ondernemen.’ De woorden ‘om samen iets te ondernemen,’ voegen niet veel toe, ook omdat het in het verhaal verder geen functie heeft. Door woorden te schrappen, kun je deze tekst nog sterker maken.

Lisette bedankt voor je uitgebreide en voor mij nuttige feedback.  Ter aanvulling op een van je opmerkingen het volgende: in de Victoriaanse tijd had een boekhandel vaak in een aparte ruimte een kleine bibliotheek waar tegen een kleine vergoeding boeken geleend konden worden. Dit waren vaak makkelijk te lezen romannetjes.