Dictatuur in Nederland

"Waarom stemmen in Nederland niet meer voelt als een keuze"

Er was een tijd dat stemmen voelde als een recht – een manier om gehoord te worden. Maar tegenwoordig voelt het alsof onze stem niks meer waard is. Het politieke systeem in Nederland lijkt steeds meer op een toneelstuk waar de uitslag al vaststaat, ongeacht wat het volk zegt. We mogen stemmen, ja – maar wie luistert er nog echt?

De vorming van een kabinet duurt maanden, soms jaren, en uiteindelijk komt er een coalitie die niemand echt heeft gekozen. De partij met de meeste stemmen? Die krijgt niet automatisch de kans om te regeren. In plaats daarvan schuiven politici met poppetjes en maken deals achter gesloten deuren. Dat voelt niet democratisch. Dat voelt als bedrog.

Het is geen geheim dat de belangen van de rijkste mensen goed worden beschermd. Grote bedrijven, lobbygroepen en invloedrijke individuen lijken meer macht te hebben dan de gewone burger. Partijleden worden beïnvloed, en wie het meest betaalt, bepaalt uiteindelijk het beleid. De kloof tussen rijk en arm wordt groter, en het lijkt alsof het systeem is gebouwd om dat zo te houden.

De grootste criminelen van Nederland zitten niet in de gevangenis, ze zitten in Den Haag. De mensen die zich verschuilen achter wetten en regels die ze zelf hebben bedacht, terwijl ze het land verkopen aan de hoogste bieder. De dealmakers die niet voor de mensen, maar voor hun eigen zakken werken. Dit kabinet – of eigenlijk elk kabinet van de afgelopen jaren – heeft de Nederlandse burger keer op keer teleurgesteld. De woningcrisis, de toeslagenaffaire, het stikstofbeleid, de onbetaalbare zorg en energiekosten… het rijtje is eindeloos. En toch verandert er weinig. Waarom zouden we dan nog stemmen, als het systeem zo corrupt en gesloten is dat onze keuze toch niks uitmaakt?

Nederland noemt zichzelf een democratie, maar het voelt steeds meer als een dictatuur in nette pakken. Een plek waar je mag stemmen, maar waar jouw stem niets verandert. Waar macht belangrijker is dan rechtvaardigheid.

Het vertrouwen is weg. En dat is misschien wel het grootste politieke falen van allemaal.