#559 - Paaltje vierendertig

Ik vind hier veel mooie en interessante elementen inzitten.

Vooral de tweede helft waar het meer emotioneel is spreekt me aan.

----------------------

Wat lastiger is het contrast met de eerste analytische helft. Daarin wordt een duidelijk beeld geschetst van een wetenschappelijk aangelegde hoofdpersoon. Maar, voor het lees publiek zouden die nummers en feitjes eventueel meer symboliek of betekenis kunnen hebben*, of een bepaalde emotie. Bijvoorbeeld misschien moet ie per se die route in 203 stappen afleggen, met een been in de goot en anders is ie dood. Of iets anders. Het lijkt nu meer enkel een karakter schets en het weerklinkt niet zo heel erg in het emotionele tweede gedeelte van het verhaal. Dat tweede deel lijkt toch meer het hart van het verhaal en heeft een andere impressie. Een andere karakter, zonder die aanleg voor nummers en patronen, zou evengoed hetzelfde kunnen meemaken. (Dit is maar een klein bezwaartje, het karakter komt interessant over en het verhaal is mooi, alleen is de match niet zo duidelijk of speciaal. Een bijzondere band tussen de HP en het verhaal mist)

--------------------

Een paar van de laatste zinnen ....

Ik strijk mijn vingers over het hout – de splinters, de groeven. Even is het alsof ik haar ruik. De geluiden van de natuur vermengen zich. Wind. Vogels. Mijn hart.

... zijn mooie woorden en beschrijvingen. Maar het 'alsof ik haar ruik' komt wat kunstmatig over. Het maakt het vervolg, de geluiden van de natuur, wat zwak. Mogelijk zou je op dit punt juist die aanleg voor patronen en nummers als echo kunnen laten terugkomen, in plaats van dat hij/zij haar 'ruikt' vanwege splinters en groeven.

-------

* Mogelijk mis ik bepaalde symboliek. In dit verhaal heb ik ook het Sheldon priemgetal verwerkt, wat mogelijk de meesten ontgaat. Maar het had verder eigenlijk ook niet veel betekenis met de rest van het verhaal, en elk ander getal had ook gekund.

Top feedback - dank u wel!

Mooi stukje. Deed me een beetje denken aan Boerenpsalm van Felix Timmermans. En dan is het altijd goed. Graag gelezen.

Spannend begin. Mooi dat van die vlek op de koe. De lucht zweeft boven de velden is iets té naar mijn smaak. Ik zou die zin wellicht helemaal schrappen. Mooi dat beklag over de opvoeding en hoe dit de wegen had ingeperkt. Prachtige observaties: Chapeau!

Dank je wel Rob en Emmy voor jullie feedback!

Ik vind het idee voor het verhaal gevonden, maar het raakt me niet echt. Ik vind de beschrijvingen mooi, maar de zinnen lezen voor mij te veel als een opsomming.
Je begint verhalend, naar het eind leest het te poëtisch naar mijn smaak. 

Dag bvdc25,

Mooie invulling.
Graag gelezen. Mij raakt het wel.
ik heb nog twee minuten. Daar bleef ik op haken. 
Dat leidt mij af. Ik vermoed dat dat het tijdstip van de dodelijke aanrijding is, maar dat ik daar over moet gaan nadenken en twijfel, haalt me uit het (mooi omschreven) gevoel.

Fief - dank je wel voor je reactie.

Angus - dat klopt, het ging over het tijdstip van de aanrijding. Gek soms hoe onduidelijk iets is voor een lezer, terwijl het in je eigen hoofd niet duidelijker kan. Zal ik aan werken. Heel erg nuttige feedback, dank je wel!

Gek soms hoe onduidelijk iets is voor een lezer, terwijl het in je eigen hoofd niet duidelijker kan.
Ja, dat gevoel herken ik volledig.
Bij jouw bijdrage leek het me uiteindelijk wel duidelijk, maar net niet duidelijk genoeg bij eerste lezing.

Graag gelezen!  Het poëtische in de stijl vind ik mooi passen bij de inhoud van dit verhaal. Vooral in de alinea die begint met: Vijf na negen ( tot ons leven).