#558 Neil Gaiman 2.0
Hey daar schrijvende sugar,
Zeg nou eerlijk; zijn foute schrijfmannen niet ook een beetje jouw guilty pleasure? En val jij tegelijkertijd ook niet gewoon op een brave, eerlijke woordtoevertrouwder? Gaat niet samen, jammer he…
Of toch wel. Ik ben het combinatiepakket, baby. Een soort Neil Gaiman meets mister Rogers. Ga er maar bij mij vanuit dat ik je mailbox volprop met liefdesbrieven slash bedreigingen, plus je af en toe in je eigen huis gijzel totdat je een hoofdstuk voor mijn boek hebt geschreven. Maar hier komt het; ik kondig het allemaal netjes van tevoren aan, op een galante manier. Dat is pas verwachtingsmanagement 2.0, honey.
Je mag dan wel een nette baan bij de overheid hebben en je inzetten voor klimaatbeleid, maar geef toe; ook jij bent helemaal hyper van vijftig tinten grijs. En jij wilt maar wat graag dat contract tekenen, waarmee ik in een stoute letterversnipperaar verander. Maar geen zorgen, ik ben niet zo’n gladjanus als die Christian en ook een heel wat betere schrijver. Daarmee voldoe ik ruimschoots aan je schrijfwensenlijstje van hier tot Tokio.
Ik zie je in dat nieuwe trendy cafe. Of bij een Metallica concert, de tennisclub van je zoontje, de bibliotheek, whatever. Het is helemaal up to you. Jij hebt volledig de vrije keuze om de locatie te gaan prikken waar je schrifteling en mondeling gemansplaind gaat worden. Waar wacht je nog op?
Hoi Virtuosu, lekker over…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Hoi Virtuosu, lekker over the top, baby. Vind je het erg als ik oversla?
jammer he… --> hè
Tja ... als je van…
Lid sinds
1 jaar 8 maandenRol
Tja ... als je van competitie houdt, wil ik best transformeren in een sumo-alfabet-worstelaar. Alle letters met je samenknijpen. Maar dan val ik over zen. En dat wil ik niet. Succes met de verdere zoektocht.
Marc Langs de neus weg…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Marc
Langs de neus weg een beetje ‘kijk mij eens een moderne man van de wereld zijn’, en passant proberen de rebel uit te hangen. Een evenwichtsoefening die met verve genomen wordt, hier. Hier wordt in feite bewezen dat foute schrijfmannen en brave, eerlijke woordtoevertrouwders misschien toch samengaan. Het telkens proberen over het randje te gaan, maar dan stiekem met dichtgeknepen billen, zit vernuftig verstopt in het zwierige woordenspel. Leuk.
Mili
Ha Virtuosu, ik heb slechts één in 120 woorden samengebald antwoord op je schrijven:
“De ontmoeting was digitaal en brekend; zij besloten een erotische thriller te schrijven. Voorwaarde was dat geen schunnig woord de revue zou passeren. Hijgend schreven ze elkaar decent los, dag na dag.
Opgezweept door zoveel puurheid vond op een dag de finale plaats. Hij wilde dat ze een lange jurk droeg en jarretels. Zij wilde dat hij in rokkostuum zou komen.
Hij smeerde vet in zijn haar en poetste zijn schoenen terwijl zij een ongeremde cocktail klaarmaakte. In een karaf deed zij gember en stukjes chocola. Hieraan voegde zij roze peper, koriander en vanille toe. En overgoot het met rum.
Hij kwam en zij overzag. De man met wie ze had geschreven, bleek vuilspuitend te zijn. ‘Einde verhaal,’ schreide ze.”
(hè, niet ‘he’, café, niet cafe)