#555 Haas(t)klus
Met een vochtig gaasje veegde ik wat geronnen bloed van de hazenlip. Het beest werd wakker.
‘’Au, je doet me pijn!’’
‘’Ja, sorry, moet even ook naar je poot kijken…Ben trouwens blij dat je wakker bent geworden. Je bent een poos bewusteloos geweest! Veel bloed verloren. Wat deed je daar eigenlijk, midden op de Veluwe?’’
“Een haastklus bij een pas gescheiden man. Hij was de hele Paas vergeten! Hij belde laat in de avond nog, en smeekte: -Red me alsjeblieft. Kom eieren verstoppen. Noem je prijs, ik betaal! -
Ik grapte een belachelijk hoog bedrag (was eigenlijk tijd voor mijn hazenslaapje), maar hij stemde er direct mee in. Dus trommelde ik een legertje hulphazen bij elkaar, en spoedden we ons met gevulde rugtassen naar het opgegeven adres...
Zelden zo’n groot huis gezien, en wat een megatuin! Dat werd hard aanpoten. Rond een uur of vijf, er gloorde heel in de verte een sliertje ochtendlicht, was de klus geklaard. We zaten wat na te praten toen opeens een onheilspellend geritsel hoorbaar was. Contouren werden zichtbaar…
Een wolf! Subiet koos mijn leger het hazenpad. Zelf bleef ik verlamd van angst zitten. De wolf ontblootte zijn tanden. Mijn hazenhart sloeg over… Maar net voor het monster aanviel klonk er een enorme knal. Vrijwel direct schoot een vlammende pijn door mijn poot! Het bloed gutste eruit. Daarna nog een knal, en baf! De kop van de wolf spatte uit elkaar en het logge lichaam stortte ter aarde. Geen idee wie er geschoten had. Wel hoorde ik iemand achter in de tuin die er als een haas vandoor ging.’’
‘’Even wat jodium…’’
‘’Au!’’
‘’Bijna klaar. Ga door!
“In het huis ging het licht aan, de voordeur open. De vader, in satijnen pyjama, bezag het tafereel en kermde: -O nee! Wie heeft dit gedaan? Mijn naam is Haas, maar wie zal dat geloven? -
Hij pakte zijn IPhone en tot mijn afgrijzen hoorde ik hem zeggen: -Ja, nu meteen. Een wolf. En een haas…Ja, ophalen en dumpen. Noem je prijs; ik betaal! -
Ik kon geen kant op met mijn bloedende poot. Ik hoorde de kraanwagen komen... De wolf werd opgetakeld. Daarna werd ik opgetild. En toen? Geen idee…, nu lig ik hier, op een balkon.”
Maar…, de haas keek me opeens met grote ogen aan:
“Je hebt me dus niet gedumpt! Pff, ben ik even blij: dan was ik pas echt het haasje geweest!”
Mooi verhaal, Lia, over wat…
Lid sinds
4 maanden 2 wekenRol
Mooi verhaal, Lia, over wat het bezit van geld met mensen kan doen. Misschien ook een beetje in de haast geschreven, gezien wat kleine slordigheden? ("Subiet ging koos mijn leger het hazenpad."en "dat bloedende poot") Graag gelezen!
Dankjewel voor het…
Lid sinds
1 jaar 2 maandenRol
Dankjewel voor het zorgvuldig lezen. Ik heb het verbeterd.
dag Lia Wat een verhaal…
Lid sinds
6 jaar 4 maandenRol
dag Lia
Wat een verhaal. Het is goed geschreven, bouwt mooi op, is spannend.
Gewoon super en dan is het moeilijk om opmerkingen tot verbetering te geven.
Johanna
Geen woordgrap geschuwd. De…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Geen woordgrap geschuwd. De lol bij het schrijven spat ervanaf :-D Maar ik moet wel een traantje laten voor de wolf :'-(
Alles past mooi en vloeiend…
Lid sinds
2 maandenRol
Alles past mooi en vloeiend inelkaar. Een vreemd verhaal dat niet onnatuurlijk aanvoelt. Ook geen gezegdes puur om een gezegde te gebruiken maar goed gevonden subtiele grapjes passend voor het verhaal (mijn naam is haas, hazenpad, 't haasje, ik mis alleen het knollen-knollenland). Grappig is dat die man zijn iPhone pakt en wederom 'iemand laat komen' voor elke prijs. Dat was een welkome deja vu, herhaling maar toch compleet nieuw alsof je nu deze keer een andere hoek ziet.
Interessant is het korte contrast waarbij zonder remmen het flinke geweld van gutsend bloed en uiteenspattende koppen wordt beschreven. Je leest er zomaar overheen zonder te realiseren hoe hard dat is.
Jammer dat die wolf moest sterven. Het zou wel leuk zijn als deze ergens op een ander balkon was gedumpt.
-----
Klein detail:
> Je hebt me dus niet gedumpt! Pff
Deze vind ik wat lastig. Een hele kleine wijziging zou zijn
Jij hebt me dus niet gedumpt!
Ik weet niet of iedereen dat hetzelfde voelt maar bij 'je' heb ik de associatie 'je moest me dumpen maar je hebt het niet gedaan' en bij 'jij' heb ik de associatie 'ik ben gedumpt maar jij hebt het niet gedaan'.
Het eerste wekt de indruk dat de hoofdpersoon degene was met de opdracht om te dumpen (of in ieder geval dat de haas dat denkt), maar dat niet heeft gedaan. Maar, dan is de vraag als 'en toen?' niet zo logisch. Wat de haas uit 'en toen?' haalt is dan niet zo duidelijk of logisch (bij mij stoort dat een beetje, maar na een toch al lang mooi verhaal niet zo'n probleem).
Johanna, Musonius en Tinus:…
Lid sinds
1 jaar 2 maandenRol
Johanna, Musonius en Tinus: dank voor jullie positieve reacties. Ik heb inderdaad veel plezier gehad bij het schrijven.
En, Tinus, die laatste zin: daar heb ik erg mee geworsteld. Maar misschien toch gelukt want het wekt bij jou de goede suggestie: de hoofdpersoon had de haas (samen met de wolf) moeten dumpen maar heeft het niet gedaan. Ik had er eerst nog iets tussen geschreven dat de haas zei: dus jij was het die me optilde. Dat was het misschien duidelijker geweest. Maar dan kom je weer bij de vraag: wat leg je wel uit en wat niet....
Lia, ik denk dat ik de 'en…
Lid sinds
2 maandenRol
Lia, ik denk dat ik de 'en toen?' verkeerd heb gelezen. Dat hele stuk staat in aanhalingstekens van de haas. Ik interpreteerde het echter als een vraag van de hoofdpersoon. Dat was verwarrend omdat de hoofdpersoon dat 'en toen?' stuk zelf zou moeten hebben meegemaakt (en niet zou hoeven vragen).
Het is een worsteling tussen het verschil
Met de 'en toen?' is er een associatie met een vraag van de ander. De haas kan dat in zichzelf afvragen, maar het roept ook de indruk dat hij een antwoord geeft op een vraag die van buitenaf wordt gesteld. Dat laatste was de interpretatie die ik volgde.