#555 Die van Rome

Hemel, wat ligt daar op het terras? Het lijkt wel een dood konijn. Is die vos weer aan het werk geweest? De buren hebben nog amper één kip over.

Ik nader en zie dat het een groot dier is. Het is een haas. Aan zijn lange oren hangen kleurige lintjes. Dit is warempel de paashaas. Hij is buiten bewustzijn, maar zijn witte buikje gaat op en neer. Hij ademt dus nog. Ik geef hem te drinken en zie dat zijn bovenlip gekloven is. Er hangt verdroogd bloed in zijn snorharen. Een poot hangt slap over de lege tenen mand naast hem.

Met de paashaas kan je praten. Als hij bijkomt vraag ik: ‘Zo kerel, wat is jou overkomen? Ben je de vos tegengekomen die de kippen van de buren heeft opgepeuzeld? Wilde hij jouw eieren inpikken?’
‘Neen, er was geen kat of hond te bekennen, laat staan een vos.’

Ik haal snel zaken om hem op te knappen, smeer tijgerzalf op zijn poot en verbind hem, breng balsem aan op de lip boven de enorme voortanden en zeg: ‘Ziezo, vertel, wat is er gebeurd?’
Met dikke lippen antwoordt hij: ‘Je gelooft het nooit. Ik verstopte in het stadspark mijn laatste eieren toen mij opviel dat er al eieren lagen. Ik vroeg mij af waar die vandaan kwamen als er een enorme schaduw opdook en een stem als een klok weerklonk.’

Wat ben je van plan? Ben je al de eieren die ik hier voor de kinderen heb gestrooid aan het oprapen? Scheer je weg, ongedierte!

'Ik schrok me rot en riep: maar, maar...' 

Niets te maren, ik zal je tonen waar de klepel hangt.

‘Voor ik nog een woord kon uitbrengen zag ik de enorme kerkklok boven mijn hoofd en kreeg ik pardoes haar klepel op mijn kin. Ik sprong weg in het struikgewas zodat de klok niet meer bij mij kon. Ze vloog onverrichterzake weg, al zingend Bim, bam, beieren, de klokken leggen eieren. Ik maakte mij uit de voeten en verstuikte mijn poot toen ik hier over de heg sprong.’
‘Wist je dan niet dat alle kerkklokken ter wereld op Pasen naar Rome vliegen?’
‘Tussen mijn eieren zitten inderdaad chocoladen klokken. De klok in het park was waarschijnlijk van de Dom van Keulen, want ik heb het in Keulen horen donderen!’