#554 Ongehoord

Als dat maar goed afloopt! Een spannend verhaal, of eigenlijk meer een belofte van een verhaal. Vanaf de eerste uitroeptekens is duidelijk dat er stront aan de knikker is. De dynamiek tussen moeder en zoon is zo overtuigend en geestig neergezet dat ik het niet erg vind dat ik aan het eind nog geen idee heb wat er in de tas zit. Interessant en leerzaam om te zien hoe je dat doet, met veel plezier gelezen.

Stevig doorgebouwd op dat uitrekken van die niet lukkende communicatie, leuk!

Ha Musonius, langs elkaar heen praten, altijd leuk. Sterk vind ik dat je niet onthult wat er met die tas aan de hand is. Daarmee wordt het een MacGuffin, een motor van de plot die op zichzelf niet belangrijk is. Door Hitchcock geintroduceerd. Een rode koffer waar iedereen achteraan zit, bijvoorbeeld. 

Hoi Musonius, goed verhaal met op het eind de belofte dat er wat gaat gebeuren. Met plezier gelezen.

Ben Jij dat? --> Jij mag met kleine letter

"ik nam toch maar op." -->  je maakt hier een vorige zin af. Misschien duidelijker als je hier begint met een beletselteken. "... ik nam toch maar op." Anders moet je hier naar mijn idee ook met een hoofdletter beginnen.

"Taal, Kees!" --> ja, het blijft je moeder. Erg grappig.

"Sorry, mam, maar dit is echt heel, heel belangrijk --> "maar" zou je het weg kunnen laten.

Musonius er is al veel gezegd door anderen als reactie op je verhaal. Ik heb het met plezier gelezen.

Onderhoudend en spannend, Musonius. Het eind nodigt me uit om het vervolg te bedenken. Leuk!

Mooie dialoog, Musonius.
Je voelt wat er gaat gebeuren als mam de deur opent.
Wat er in de tas zit, boeit niet. Net zoals het niet relevant was wat er in dat koffertje zat in Pulp Fiction.
Graag gelezen.

Top! Buiging.

Dank voor al deze loftuitingen.

Hoi Musonius,

ik sluit me aan bij de bovenstaande lof. Leuk stukje, knap dat er een goede spanningsboog in zit ondanks de lengte. Graag gelezen

Spanning op de dialoog. Sterk! Graag gelezen.

Ja! Goed verhaal deze dialoog. GG!