Waar mijn ziel jou herkende

Titel: Fragment uit ‘Waar mijn ziel jou herkende’ – een roman in wording

Introductie:
Waar mijn ziel jou herkende is een roman over liefde, herinnering en de zoektocht naar waarheid. Het verhaal volgt een vrouw die terugblikt op een allesbepalende ontmoeting — niet alleen met een ander, maar vooral met zichzelf.
In taal die rauw én teder is, zoekt ze naar woorden voor wat vaak tussen regels leeft: de kracht van echte verbinding.
Onderstaand fragment komt uit het eerste hoofdstuk: De brief.

---

Fragment: De brief

We belden vaak. Urenlang. Alsof de tijd stil stond zodra zijn stem door de lijn kwam.
Onze gesprekken waren nooit oppervlakkig — altijd ging het ergens over.
Over het leven, over ons, over alles wat je niet zomaar aan iemand vertelt.

En toch, ondanks die diepte, had ik altijd het gevoel dat ik mezelf beter kon uitdrukken wanneer ik schreef.
Niet hardop, maar in stilte — met mijn telefoon in mijn hand, vlak voor het slapen.
Dan kwamen de woorden vanzelf.
Dan vond ik mezelf.

Zoals die avond, toen ik zijn vraag niet los kon laten:
“Hoe gelukkig ben je met mij?”

Ik had geantwoord. Kort.
Maar pas later, in het donker van mijn kamer, begon het echte antwoord te stromen.

Je stelde die avond de vraag:
“Hoe gelukkig ben je met mij?”

Ik gaf je een kort antwoord.
Maar die nacht schreef ik de eerste brief.

---

Over mij:
Mijn naam is Kim. Ik schrijf omdat ik voel. Omdat sommige waarheden alleen via woorden een vorm vinden. Deze roman groeit langzaam met me mee — in eerlijkheid, liefde, en de moed om mezelf te laten zien.
Feedback is welkom — ik hoor graag of dit fragment je raakt, en of de toon nieuwsgierig maakt naar meer.