#554 0600000073

zevendertig is expres verkeerd gespeld

Ik begrijp dat dit een dialoog is, waarbij je slechts één partij hoort. De notatie hiervan werkt verwarrend. Ik denk dat je beter alle aanhalingstekens weg kunt halen (of alleen bij het begin en het eind) en de witregels vervangen voor beletseltekens.
Die eenzijdige, halve conversatie vind ik wel intrigerend en spannend, maar ik begrijp nog niet helemaal waar je met het verhaal heen wil.

 

zevendertig is expres verkeerd gespeld

 

Met welk doel?

Ik was er al een beetje bang voor dat het idee, 'dat je maar één partij hoort,' te langzaam duidelijk zou zijn. (Bij een alternatief idee met hetzelfde concept zou het gaan om iemand in de trein, die naar een gesprek van een ander luistert. Maar toen kwam deze kerstman ertussen en ik vond het concept nog steeds wel goed werken)

----

De zevendertig in plaats van zevenendertig is expres omdat dat kind niet zo goed cijfers kan zeggen. Mischien is het te ver doordacht en juist verwarrend. Nadat ik het neerschreef zag ik het stuk 'zevenen' wat ik grappig vond, en ik dacht: een kind zou daar vast over struikelen. Ik zei het alvast in een commentaar erbij omdat andere mensen hier vast commentaar gaan hebben op de schrijfwijze van dat getal.

Het uitgangspunt vind ik mooi gevonden en grappig. Toch kan ik 'het verhaal' niet goed uit de eenzijdige dialoog halen en dat vind ik wel jammer. Nu blijf ik met iets teveel vraagtekens achter. (Behalve dan het verkeerd uitgesproken cijfer, die kon ik meteen wel plaatsen. 😀)

Ik had gehoopt op een eigen invulling. Dat meisje laat wel heel veel informatie achter bij een vreemde man. Het lijkt mij er op dat die man daar op bezoek gaat. Of dat met goede of slechte bedoelingen is wilde ik open laten.

Bij mij viel het kwartje pas na de reactie van Musonius. Het idee vind ik interessant, het nodigt de lezer uit om wel heel letterlijk tussen de regels door te lezen en dat lukt vrij goed. Ik krijg er een wat onheilspellend gevoel bij.

O, nu begrijp ik het verhaal. Misschien zou het helpen om er een echte dialoog van te maken, met ook wat inbreng van de andere kant van de telefoon? Dan kun je iets meer hints geven? Verder een origineel idee, Tinus.

Ik was graag op de 73 woorden gebleven, en vond het hyper minimale wel leuk, maar zit er nu toch over na te denken om het met meer woorden te verduidelijken. De andere kant verklappen, ga ik echter denk ik niet doen. Al kan ik die Robijn wel wat meer woorden laten herhalen.

De eenzijdige dialoog kan ik verduidelijken als deze dialoog vanuit het perspectief van een 2e kind komt dat naar het gesprek luistert. (al wilde ik ook heel graag puur enkel dialoog hebben zonder enig ander element)

Dit was de oude 73 woorden versie:

0600000073

“Hallo, bent u de kerstman?”
     …
“Ja? wauw. Pas mijn zevendertigste poging.”
     …
“Owja drieënzeventig, hihi.”
     …
”Kan ik mijn verlanglijstje doorgeven?”
     …
“Een speelgoedpop, die uit de etalage. En een gereedschapskist voor mamma.”
     …
“Gereedschap.”
     …
“Ik heb geen pappa.”
     …
“Ik heet Robijn.”
     …
“Lisa.”
     …
“Mamma heeft blond haar.”
     …
"Blauw, hoezo?”
     …
“De mooiste mamma van Amsterdam.”
     …
“Om zeven uur komt ze thuis.”
     …
“Kleuterjuf, en schoonmaken bij meneer Bentjes.”
     …
“Geosweg 6b. Maar wij hebben geen schoorsteen.”
     …
“Hallo?, Kerstman?”

Ik vind die oude 73 woorden versie echt heel leuk. Leuke draai in verhaal, begint met een onschuldige vraag van een kind maar langzaam maar zeker verandert de sfeer en worden de snode plannen van de kerstman duidelijk...  GG

Dag Tinus,

Een originele invulling die ik met plezier gelezen heb.

Grappig. Nu afwachten of hij ook daadwerkelijk naar de stad komt. 

Hallo Tinus, het begon geweldig lief, mijn welllicht-werkelijk-ooit-kinderboekenschrijfsterhart bloedt. Waarom kan er niet een einde komen waarbij het speelgoed en de kist uiteindelijk magisch onder de boom staan met een briefje van de Kerstman???

Het loopt niet per se slecht af. Het zijn de gedachten van de lezer die weerklinken in het einde dat ze zelf kunnen bepalen.

Als je wil mag je denken dat het goed afloopt. Dat kan op verschillende manieren. Misschien scoren die kindjes zelfs een nieuwe pappa.

Het is geen kinderverhaal.

Dat de Amber overeenkomt met Amber-alert, ik weet niet of sommigen die associatie hebben, dat is niet bewust maar toeval. Ik was begonnen met alleen Robijn, en dat kleinere zusje is er later bij verzonnen en heet enkel Amber om met (half)edelstenen overeen te komen. Ik maak er nu Gemma van.