#548 Zo word je de baas

Waw, straf die drie versies en leuke weetjes, Schmetterling. Die Dublin uitvoering is een echte oorwurm.GG.

Mooi verhaal. Ik ben geen van Bruce Springsteen fan, maar dat laatste nummer vind ik geweldig.

Hi Job, dank voor je reactie. Ik vermoed zo dat je iets met Ierland hebt als nummer drie je zo aanspreekt :-)

Lees mijn verhaal van deze week. En een van mijn favoriete Nederlandse schrijvers heeft jaren in Ierland gewoond.

@Gi: klopt, als je het nummer luistert zing je het voor de rest van de dag mee in je hoofd. 
@ Job: ik heb je verhaal gelezen, Queen is altijd een goede keuze, maar ik had meer een typische Ierse ballad verwacht.

Een verhaal dat me aangenaam uitnodigt om de linkjes aan te klikken. Ik krijg er wel een beetje Leo Blokhuis gevoel bij, waarbij het enthousiasme aanstekelijk werkt, maar het docerende wat meer op de voorgrond staat dan het verhalende. Zelf houd ik wat meer van het verhalende, maar dat is een kwestie van smaak.

Bedank Hadeke om te reageren. Ik heb geen idee wie die Nederlandse Blokhuis is en heb hem dus niet geïmiteerd. Je schrijft eerst dat het 'verhaal' je uitnodigt en nadien dat je meer van het 'verhalende' houdt. Het is geenszins de bedoeling belerend over te komen. Ik wacht nog op een verdict van de coach. 

Leo Blokhuis is een popjournalist die de top 2000 van interessante feitjes en leuke weetjes voorziet. Ik beticht je niet van imitatie.

Verhaal en weinig verhalend lijkt inderdaad wat tegenstrijdig, maar het blijft nog steeds wel een verhaal, dat is onbetwistbaar, alleen valt het zwaartepunt voor mij een bepaalde kant op. In die zin kan het naar mijn idee sterker. Dat is vooral een kwestie van smaak. Ik geef mijn feedback vooral op hoe ik er naar kijk in de hoop dat het aan het denken zet, niet om mijn gelijk te halen. Sterker: ik houd er wel van als schrijvers voor hun eigen keuzes staan, maar dan is het goed om te weten hoe lezers er tegenaan kunnen kijken.

Ik zou overigens meer op je eigen gevoel en ideeën afgaan naar aanleiding van de feedback van iedereen. Soms worden de coaches hier voor mijn gevoel iets te 'groots' aangezet. (Op de dichtcoach na, die onderbouwt zijn ambacht heel goed.)

Op het gebied van popmuziek ben ik zeer kieskeurig, daarom wilde ik met mijn 'verhaal' de grote tegenstelling tonen tussen de intiemere en lawaaierige nummers van The Boss. Tot twee maal toe ben ik naar een live optreden van de man en zijn band geweest en telkens ben ik nog voor de pauze de zaal uitgerend. Ik ben altijd heel geïnteresseerd in de feedback van andere forumleden en geef toe dat sommige coaches wat oppervlakkig zijn in hun commentaren. De dichtcoach vind ik dan weer TE diepgaand in zijn onderbouwingen, men merkt dat de meeste van de deelnemers aan zijn opdrachten niet in de materie thuis zijn. Ik ben daar één van. 
Bij elke verhaal staat expleciet de datum en zelfs het uur van inzending vermeld.  Ik begrijp daarom niet waarom de coaches in hun feedback niet chronologisch te werk gaan. Zo stuurde ik dit verhaal al op dinsdag in en heeft Frank tot op vandaag nog niet gereageerd, wat ik hem uiteraard niet kwalijk neem. 

Ha Schmetterling,
Heel leuk om al deze weetjes te vernemen door je bijdrage! Het brengt mij terug naar een van mijn lievelings leraren (meneer Braakhuis) in groep 5 van de basisschool, hij was groot fan en vertelde daar graag over. Hier heb ik ook van genoten:
‘Daar mag je me meteen een kopij van bezorgen’, zeg ik.
‘Een kopij van een bootleg, dat is dan twee keer illegaal’, lacht hij.

Dat twee keer illegaal, liet me glimlachen.
 

Ha Schmetterling, tot nu toe bleef ik hangen bij de beginzin.'Als je naam Bruce is, lijkt het of een hele zaal je uitjouwt als iedereen je naam scandeert' Ik stelde me een zaal voor die 'Bruce, Bruce, Bruce scandeert. En waarom dat uitjouwen zou zijn. Is het omdat Bruce klinkt als bruise (blauwe plek) dat leek me vergezocht. Heeft Bruce in Amerika ook een andere betekenis? Zoiets als 'Carin' dat een soortnaam is geworden? Ik kwam er niet uit. En dat liet me bij het lezen van je verdere verhaal niet los. Bij elke zin die ik verder las, was er het knagende gevoel: hoe dit dat nou? En ik weet het nog steeds niet. Weet jij het?

Wat betreft je verhaal. Leuke weetjes inderdaad. Ik zie het als een journalistiek stuk - in de lijn van New Journalism van Hunter S Thompson uit de sixties. Dat was een mengvorm tussen journalistiek en literatuur. Mocht dat ook jouw bedoeling zijn dan zou er nog wat meer te halen zijn uit de tegenstelling/dynamiek tussen de twee 'personages'. 

Dag Frank, ik weet niet of je de antwoorden op je feedbacks leest, maar ik geef toch even deze toelichting.  Het Bruce scanderen lijkt op boegeroep, ook als is de intentie net anders en wil men de zanger ermee aansporen. Dit is bij de aanhangers van Springsteen al meer dan vijftig jaar een gegeven. Zelf zou ik het stuk niet als journalistiek duiden, het gaat tenslotte maar om wat inside information van een Springsteen kenner naar zijn niet zo ingewijde vriend. Bij het uitvoeren van covers gaat een lied soms heel anders klinken. Het is op zich wel erg ongewoon dat een artiest zijn eigen lied op een heel andere manier ten gehore brengt.