#547 Het regenboogbankje

Mooi verhaal dat ik met plezier gelezen heb. Een kleine opmerking: de tweede zin loopt niet door nacht veel daklozen /
plekken zoeken. Dit is makkelijk te verhelpen waardoor je verhaal vanaf het begin vlot leest.

Dankje Job voor je tip.. Ik heb dit aangepast. 

Ik vindt de laatste drie alinea's het mooiste. Een goede climax. Al kan er wat verbeterd worden. Bijvoorbeeld deze zin is lastig

> Op een nacht waar Johan al van ver hoorbaar was en tegen een groep jongens tekeer ging dacht het bankje dat het deze keer wel een echt fout zou kunnen aflopen.

Dat kun je eventueel opsplitsen.

En misschien komma's hier (en wat extra drama)

> Johan, beurs geslagen en bebloed, strompelde weg en kon nog net h̶e̶t̶ (zijn lieve/vertrouwde/etc) regenboogbankje bereiken

(als dan ook nog eens het bezorgde bankje opgelucht is dat Johan hem heeft kunnen bereiken, dan zouden de tranen over mijn wangen rollen)

De eerste alinea is misschien wat te langdradig na het stuk 'Elke nacht krijgt ze bezoek van Johan...' Johan is een zwerver met problemen. Dat wordt wel in veel woorden (nee zinnen) uitgebreid verteld zonder dat het echt raakt.

Bijvoorbeeld 

> Johan heeft veel problemen. Johan kan niet van de drank afblijven en veroorzaakt veel problemen in de stad en met andere daklozen. Overdag slentert hij door de stad en krijgt hier en daar wel eens wat geld toegestopt. Elke dag loopt hij binnen bij het Leger des Heils. Als hij zich gedraagt krijgt hij een warme maaltijd maar agressie tolereren ze niet. Dan wordt hij weggestuurd wat nog meer boosheid veroorzaakt en overlast.

> Johan loopt elke dag binnen bij het Leger des Heils. Maar door problemen met drank, overlast en aggresie wordt hij vaak weggestuurd. Dan zoekt hij troost bij zijn regenboogbankje.

Dit versterkt tegelijk ook een band tussen het bankje en Johan. En eventueel kan Johan het bankje ook verzorgen op zijn manier, zoals door de spuug weg te vegen.

Hoi Magda,

bijzonder verhaal, over de band tussen een bankje en een zwerver. Het concept is leuk, maar ik blijf een beetje in verwarring. Ligt denk ik aan mij, maar zoiets out of the box vind ik lastiger om voor me te zien. 

Technisch loopt het verhaal wel, kunnen er wat zinnen misschien wat strakker, maar verder graag gelezen

Ik lees in reacties van collega's meermaals dat zinnen wat strakker mogen, maar daar heeft de schrijver enkel iets aan als die zinnen worden aangeduid met een mogelijke herschrijf. 

Hoi Gi,

Als ik een specifieke zin zie dan zou ik dat doen, maar soms is het een samenhang van het verhaal, en ik wil niet helemaal blokken herschrijven, dat vind ik niet terecht, want het is niet mijn verhaal. In dit geval zijn voorbeelden  dat de eerste zin heel lang is, die kan wellicht in twee geknipt worden. Daarnaast wordt er drie keer achter elkaar een zin begonnen met Johan. Ook wordt er tegen een jongen geduwd. Het zijn kleine zaken, en lastig om alles te benoemen. 

Hoi Magda,

Mooi bedacht verhaal, met een leuk einde. Ik las het als een sprookje; met een beetje actualiteit erin, wat betreft de regenboogkleuren. 

Wel wat veel herhalingen van woorden: zoals in de eerst zin: drie keer het woordje in. En  als je Johan introduceert dan noem je in iedere zin zijn naam, dat vind ik niet echt mooi.

Wat me verder opviel: je begint in de tegenwoordige tijd, en gaat dan door in de verleden tijd. Op zich zou het hier kunnen, denk ik, maar misschien is het mooier, en houdt het meer de spanning erin,  als je ook verder gaat in de tegenwoordige tijd. 

''Op een nacht'' zou je dan bijvoorbeeld kunnen veranderen in zoiets als :

Ook nu, net als het bankje zich klaarmaakt voor de nacht,  hoort hij  Johan plotseling tegen een groep jongens schreeuwen: ''Stelletje rotzakken!"  De groep laat dat niet op zich zitten. De uit de kluiten gewassen knullen rennen op Johan af en slaan hem in elkaar. Beurs geslagen en bebloed bereikt hij het bankje  etc etc

Maar... het is natuurlijk jouw verhaal!   En ik heb het graag gelezen!

Hoi Magda, een intrigerend verhaal over een bijzonder bankje en Johan. Ik ben het eens met dat het concept van Johan niet echt voelbaar is nog. Show, don't tell. Je beschrijft (tell) bijvoorbeeld dat Johan niet van de drank kan afblijven. Je kan ook schrijven hoeveel lege flessen er rondom het bankje slingeren en dat het braaksel van gisteren in de grond is getrokken (show). De lezer kan dan zelf wel invullen dat Johan een alcoholprobleem heeft.

Wat ik sterk vind is dat het lang onduidelijk blijft waar het verhaal heengaat, maar uiteindelijk wel mooi samenkomt. De regenboogkleuren hadden ook een LHBTIQ-verwijzing kunnen zijn, maar waren het licht voor Johan. Mooi.

Een origineel verhaal Magda! Ik had juist al eerder wat meer duidelijkheid gehad waar het verhaal heengaat. Haar kleuren laat het bankje niet zien, maar is dat wel haar eigen keuze? Nu lijkt het eerder uit nood geboren doordat ze steeds overschilderd wordt. 

Mooi sprookje dat de dramatiek van het leven van Johan belicht door middel van een compassievolle bank in een park. Nu leest het nog erg afstandelijk en samenvattend. Je vat samen wat er met Johan gebeurt in plaats van het in één scène te gieten die we voor ons zien. Ondanks dat graag gelezen.