#547 Het onweerstaanbare

Mooi geschreven over hoe roddel een 'gezellig' samenzijn op een bankje kan verstoren. Graag gelezen.

Met veel plezier gelezen, Emmy.
Vooral vanwege: We wisten beiden dat op de afdeling waar we werkten, een roddel een extreem lange houdbaarheidsdatum had. Waarschijnlijk, althans dat was mijn theorie, kwam dit door de vele wisselende diensten waar we als verpleegkundigen mee te maken kregen. Telkens werkte je weer met een andere constellatie mensen. Nieuws dat voor de een al oude koek was, bleek voor de ander, net terug van vakantie, nieuw en smakelijk. Een mooi beschreven uitleg van een mogelijke reden waarom een roddel zo lang kan voortduren.
Wel is het in dit geval een 'toost' en geen 'toast'.

Ook mooi. Mijn gelik aan het ijsje kreeg bij de gedachte aan wat er een paar weken geleden zou hebben afgespeeld, iets onbedoeld provocerends. Er ontbreekt wel in ieder geval één woord [..] wat er zich een paar weken geleden [..].
Ik zou het ook nog aanvullen met [..] tussen ons zou hebben afgespeeld, [..].
Ook mooi. Ik kon tevreden zijn, al bleef het bij een voorzichtige speling om haar mond. Het vertelt misschien ook iets over dat hij wil dat de roddel ooit werkelijkheid wordt. Zeker in combinatie met dat nakijken aan het eind.

@Job dankjewel! 
@Angus Dank voor de zeer nuttige wenken (toost, hoe kon ik dat nu fout doen?)
Dat tussen ons heb ik bewust niet voor gekozen omdat de affaire (in elk geval nog) niet hem betrof, maar een collega. Het is fijn dat ik zijn verlangens, die slechts subtiel zijn aangegeven, blijkbaar toch duidelijk heb kunnen maken in dit korte stukje. 

Hoi Emmy,

Mooi verhaal, vlot geschreven dus graag gelezen. Herkenbaar ook, het lang blijven hangen van dit soort dingen door de wisselende diensten. 

Heel leuk vond ik het ongemakkelijke geknars van de discodip, en vooral ook aan het einde: Hoe een klopje op de hand opeens een andere betekenis kan hebben...

Hoi Emmy,

Ja ook weer een mooi klein verhaal dat gewoon helemaal rond is. Heel fijn en erg graag gelezen. 

Emmy, ik ga niet alle passages herhalen die ik goed vond. Die zijn legio, maar om het bankje uit de opdracht een meer uitgesproken rol te bedelen zou ik ergens vermelden dat het de plek bij uitstek is waar de collega's hun roddels delen. 

Iedereen houdt van discodip. En anders wel van nootjes. Die keuze vervloeken is een klein detail, maar veelzeggend. Eens met Gi, dat zou mijn enige toevoeging zijn. Graag gelezen!

Wat in hemelsnaam is discodip? Of moet ik meer ijsjes eten? 

Spikkels? Die gekleurde kleine bolletjes op een softijsje.

Dank Lia, Sonnema, Gi en KC! Ik worstelde het bankje een meer prominente rol te geven binnen de woordlimiet van het verhaal. Ik had er geen idee van dat de term discodip streekgebonden was! Ik zou zeggen Gi: probeer het eens! Softijs met spikkels! Het is heerlijk! Ik kan van ijs nooit genoeg krijgen, dus kom maar op met dat mooie lenteweer. 

Sorry Emmy, voor mij is softijs geen ijs en die vieze spikkels zeggen mij ook niets. Ik ben anders wel een echte 'echt' ijs liefhebber. 

Ha Gi,
Hoewel de smaak van softijs misschien niet culinair is, is het bij mij aan veel dierbare herinneringen verbonden 😊 Dat geknars en de smaak van de spikkels en softijs brengt me meteen terug naar de lome zomerdagen bij de winkel van de familie Stockman, waar we vanuit het raam dergelijke verkoeling geserveerd kregen. Op koninginnedag had het ijs een andere kleur: oranje wit (zelfs de spikkels!) en gingen we met een stempelkaart bungelend om onze nek oud hollandse spelletjes doen. 

Heerlijk Emmy, voor jou toch, maar daar merken we weer hoe 'hollands' anders kan zijn dan 'vlaams'. Enfin, ik zie het als ieder zijn rijkdom. Bij ijs denk ik meer aan de 'Witte' uit mijn jeugd: de ijsventer die langs kwam met een prachtige witte ijskar getrokken door een wit paard. Hij had toen maar drie smaken: vanille, mokka of chocolade in een hoorntje of tussen twee ronde ijswafeltjes. Ik krijg weer het water in de mond als ik eraan denk, maar het ijs was niet met water maar met echte room gemaakt. 

Genoten van hoe subtiel je de personages typeert en de spanning aangeeft. Mooie dialoog en leerzaam verhaal. Het enige wat ik aan verbeterpunt zie: de titel en de eerste zin zeggen hetzelfde. Een tip daarvoor is in de titel iets te zeggen dat iets nieuws belicht over het verhaal, dat niet in het verhaal niet te vinden is, maar dat wel inzicht geeft.

Hallo Odile,

Dankjewel! Die tip zal ik voor volgende verhalen onthouden en toepassen!