Lid sinds

8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#547 Het maatje

27 februari 2025 - 13:05

Mei 1891

Terwijl de zon hun strooien hoeden verwarmde slenterden Robert en zijn vriend John door de gietijzeren poort de koninklijke tuin in. Langs de promenade gaven in witte bloesem getooide bomen de nodige beschutting. In kleurige jurken met pofmouwen paradeerden gracieuze dames voor hen uit. Op het gras picknickte een jong echtpaar. Het geluid van spattend water had een verfrissend effect.

John vroeg: ‘Zou hij er staan?’
‘Hij staat er altijd’ antwoordde Robert
Langs het pad stonden fraaie gietijzeren zitplekken. Ze zetten hem altijd tegen het donkergrijze met bladeren gekrulde bankuiteinde. Dan viel hij het minste op. 
Ze zagen hem leunen tegen de bank waar ze hem gisteren achter hadden gelaten. Op die bank zaten twee beeldschone jonge dames gezellig te kletsen in de zon. 
Nonchalant wandelden ze de dames eerst voorbij. Ze draaiden zich bij de volgende bank om, waar een aristocratische heer de krant las. 
Ze liepen opnieuw langs de dames. John keek opzij en zei: ‘Hij staat er nog.’ 
Robert snelde naar de zijkant van de bank en pakte hun vaste maatje. John posteerde zich voor de dames en nam zijn hoed af. Robert voegde zich bij zijn vriend en begroette de dames eveneens door galant zijn hoed af te nemen.
De dames sloegen timide hun ogen neer. Keken elkaar even aan en stonden resoluut op en vervolgden hun wandeling richting de fonteinen. Met wellustige ogen volgden John en Robert hen nog een tijdje.

De vrienden ploften neer op de verlaten bank, terwijl wandelaars kuierend van de natuur in het park genoten. Ze keken elkaar aan en haalden hun schouders op. Vandaag hadden ze geen succes.
Na een poosje zei Robert: ‘Laten we hem maar weer op zijn plek terugzetten.’ 
Zorgvuldig zette John de paraplu weer tegen de zijleuning van de bank.
Hij zei: ‘Tot morgen.’
 

 

Lid sinds

7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2025 - 7:36

Hoi Job,

ik denk dat je verhaal ondergesneeuwd is door de (verlate) reacties van de schrijfcoach op de vorige verhalen. Jammer, want het is een leuk verhaal. Je bent blijven hangen in 1891, wat je goed weergeeft in de sfeer. Ik moest het verhaal wel twee keer lezen om precies het doel te achterhalen, maar dat is op zich niet erg. Goed gespeeld met de spanning door pas op het laatst te vermelden dat het om een paraplu gaat. 

Een paar zinnen kunnen misschien iets strakker, maar dat is ook het enige. Echt één van je betere verhalen. Graag gelezen

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2025 - 16:21

Haha, wat een verhaal! Dames versieren met een zwarte paraplu. Goed gevonden en graag gelezen! Ik had wel net als Sonnema dat ik de tekst twee keer moest lezen, voordat ik begreep waar het over ging. Ook lazen deze twee zinnen niet zo lekker:

Op het gras picknickte een jong echtpaar. In hun kleurige jurken met pofmouwen paradeerden gracieuze dames voor hen uit.

Ik weet niet waar het aan ligt, maar het leest onduidelijk. Wie draagt de kleurige jurken hier? Misschien het woord hun weglaten?

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2025 - 19:11

Hallo Job,
Graag gelezen, een leuk element van die paraplu als koppelobject :-)
Ik zou de zin na het picknickende jonge echtpaar verplaatsen en deze voor  de scene met het picknickende paar al weergeven. Op deze manier lopen de dames voor John en Robert, anders lijken ze voor het picknickende en zittende paar uit te lopen, iets dat niet kan. De hun kan inderdaad weg bij het beschrijven van dezelfde dames. 

Lid sinds

8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 maart 2025 - 10:04

KingCharles bedankt voor je compliment. Heb in de tekst hun weggehaald.

Emmy bedankt voor je compliment. Je suggesties opgevolgd en de tekst aangepast.

Lid sinds

1 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 maart 2025 - 19:51

Mooi, hoe je de sfeer en omgeving beschrijft. Vanaf de eerste alinea waande ik me al in een heerlijk kostuumdrama.  Grappig ook wat er gebeurt. Graag gelezen. 

Lid sinds

18 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 maart 2025 - 16:01

Genoten van de sfeervolle details en beschrijvingen. Helaas wat verdwaald nadat je het hebt over iets dat achtergelaten is de dag ervoor zonder duidelijk te zijn. Ik zag het niet voor me en werd er bij het lezen erg door afgeleid, waardoor ik de oriëntatie in de ruimte kwijtraakte. Uiteindelijk komt dat wel goed, maar kan ook geen reden bedenken waarom je niet meteen zou zeggen dat het om een paraplu gaat. Desalnietemin graag gelezen.

Lid sinds

8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 maart 2025 - 16:48

Odile bedankt voor je feedback. De paraplu in het begin niet genoemd omdat dat de spanning uit het verhaal is. Misschien hem omschrijven en niet benoemen.