#541 – Een bijzondere leerling (herschreven)

Dag Job,
Is dit verhaal ook autobiografisch?
Het is respectvol en warm, maar er zou wat meer spanning in mogen. Naar mijn smaak.
Zeurtje: het is volgens mij justitiële inrichtingen.
Zijn pa ging daar regelmatig op kosten van de staat logeren. Dat is een beetje een cliché. Bovendien volgens mij een overbodige zin omdat je al hebt geschreven dat hij een abonnement had, wat overigens volgens mij een mooiere omschrijving is dan het aangehaald cliché.
Graag gelezen.

Angus je vraag laat ik open staan. Heb wat zinnen licht aangepast en jou correctie uitgevoerd en de genoemde zin verwijderd. Bedankt voor je feedback.

Ha Job,
Je schildert vlot de nieuwbouwsituatie. Alle kinderen zijn net verhuisd, zeker de kinderen die in de 6de klas zitten, misschien zou je ook iets nog met zo’n gegeven kunnen doen. Dat het dan nog spannender is voor alle kinderen nieuwe sociale contacten aan te gaan. Ik zou het woord paraplu kiezen in plaats van regenscherm. Ik besefte me pas laat in het verhaal dat Mees niet een klasgenoot was maar dat waarschijnlijk de jongen de werktitel afkort met Mees. (Mees is immers tegenwoordig een wat gebruikelijke voornaam voor jongens.)
Ik denk dat het verhaal aan kracht zou kunnen winnen wanneer de gevoelens van de meester wat meer naar de voorgrond zouden komen. Wat doet de aanblik van zijn oud leerling met hem? Hoe was het die jongen in de klas te hebben? Herkennen ze elkaar direct. Is de jongen wellicht erg in uiterlijk veranderd? Het gedeelte van de container die de HP van stal haalt zou weggelaten kunnen worden. (Ook mist daar het woord ‘haalde’) Ik snap dat je later in het verhaal die jongeren hun eigen troep wilt laten opruimen, maar de container zou er ook wel gewoon kunnen staan. Je zou kunnen kijken of wij als lezer iets meer in het hoofd van de leraar kunnen kijken, misschien maakt hij zich wel druk over de buren en de troep en overlast die hij verwacht. Dergelijke zaken maken het verhaal minder afstandelijk.  

Emmy, bedankt voor je uitgebreide feedback. 300 woorden is te weinig voor een uitgebreide beschrijving. Het woord haalde toegevoegd. Leerlingen uit Amsterdam gebruikten Mees als afkorting voor meester.

Hoi Job, ook ik dacht dat het klasgenoten waren ipv een meester en een leerling. En ook ik mis wat diepgang in de emoties. Je zegt daar geen ruimte voor te hebben, maar dit hele stuk zou je kunnen vervangen door iets van emotie, het zou je verhaal krachtiger maken.

'Ik zette het drijfnatte paraplu in de berging en haalde de container eruit.
‘Jongens maken jullie even ruimte voor mijn vrouw.’
Ze schoven langzaam naar de zijkant en zetten de blikjes bier opzij om haar door te laten.
‘Freddie, wat mij betreft kunnen jullie hier wel even blijven. Zorg ervoor dat onze buren geen last van jullie hebben. Ik verwacht dat jullie straks alles netjes opruimen. De container staat daar.’

Laura bedankt voor je feedback. Ik realiseerde me dat als je meester afkort naar mees je het met een kleine letter moet schrijven. Een zin aangepast. Voor mij zit de kracht in het elkaar zonder oordeel accepteren en respecteren. Toch een laatste zin toegevoegd om dit te benadrukken.

Hoi Job,

ik vind het een leuk verhaal, je schetst de situatie goed en het leest makkelijk. Wel mis ik net als de anderen een bepaalde spanning. Ik snap wel je doel en boodschap, maar ik weet niet zo goed waar je dit eventueel terug kunt laten komen binnen de setting/kaders die we binnen deze opdracht hebben.

Maar zeker graag gelezen!

Sonnema bedankt voor je positieve reactie. Het verhaal voldoet aan de opdracht maar mist inderdaad de spanning die jullie graag lezen. In dit geval zou het geen recht doen aan de houding van Freddy.

In dit geval zou het geen recht doen aan de houding van Freddy.
Die spanning kan ook liggen bij het gevoel van de HP, Job; Dat je Freddy en zijn maten iets dreigender neerzet en de wederzijdse herkenning tussen Freddy en Mees iets uitstelt.

Hallo Angus, ik loop vast op de 300 woorden.

Dag Job, je zit inderdaad aan de grens. Maar dat is ook het leerzame van de schrijfopdrachten met een limiet. Je wil een verhaal vertellen, maar bent beperkt. Dat betekent vaak schrappen en dat maakt een verhaal vaak beter. Kijk eens waar je kunt schrappen.
Bijvoorbeeld:
Na de herfstvakantie zouden er nieuwe leerlingen bijkomen. 
Na de herfstvakantie zouden er leerlingen bijkomen.
Mist de lezer het woord nieuwe? Ik denk het niet.

Een van hen was Freddy.
Zo ook Freddy. 
Zegt hetzelfde, denk ik. Klinkt misschien nog wel mooier.

Vaste schooltijden kende hij niet en was een expert in te laat komen.
Schooltijden kende hij niet. Hij was expert in te laat komen.

Zodra zijn vader thuis was, kwam Freddy weer naar school. Hij begroette me dan steevast met: ‘Hallo mees, ik ben er weer.’
Zodra zijn vader thuis was, kwam Freddy weer naar school. Zijn groet luidde dan: ‘Hallo mees, ik ben er weer.’

Zocht zijn plaats op en ging zijn favoriete strip zitten lezen.
Zocht zijn plaats op en ging een strip lezen.

Moet het echt pijpenstelen regenen? Moet de paraplu echt kletsnat zijn? Voor het verhaal?

Zo kun je heel veel ruimte scheppen, denk ik. De woorden staan in dienst van het verhaal, dat is wat ik uit die limieten leer. Het verhaal staat niet in dienst van de woorden die een schrijver wil gebruiken.

Angus bedankt voor je uitgebreide ondersteuning. Ik heb een poging gewaagd. Het is nog zoeken naar de juiste schrijfstijl.

Hoi Job, wat mij betreft een geloofwaardig en prima geschreven verhaal, maar ook ik mis wat spanning.

Zelf heb ik ook altijd veel moeite met het aantal woorden. Het is de kunst naar de essentie te blijven kijken. Daar ga ik zelf ook vaak nog de mist mee in.  Wat ik denk als ik jouw verhaal lees: De gedachtengang van de meester (had hij een zwak voor het kind, vond ie hem lastig, kon hij met hem overweg) en ook de dreiging van de jongens op de trap kan uitgebreider en dus ''spannender'' als je de inleiding van je verhaal korter maakt. Want is het belangrijk om uit leggen dat de school in een nieuwbouwwijk stond? Of dat er zo weinig leerlingen waren? Ik denk het niet. Als je het jochie en zijn milieu / gezinssituatie kort beschrijft, dan weet iedereen over wat voor jongetje het gaat. (lijkt mij!) 

Hoi Job, voor mij is het nog steeds te veel beschrijving. Een aantal zinnen kunnen korter of soms helemaal weg. Schrijven is schrappen, zeker als je maar weinig woorden mag gebruiken. Verdiep je eens in het fenomeen "Kill your darlings". Soms moet je rigoureus durven snoeien.
De eerste alinea zou naar mijn idee strakker kunnen waarmee je het woordenaantal in die alinea terug kunt brengen van 126 naar 75 woorden. Dan hou je meer woorden over voor de rest van het verhaal.

Freddy was een van de nieuwe leerlingen na de herfstvakantie. Hij had moeite met leren, vooral met rekenen. Hij hanteerde zijn eigen vaste schooltijden. Je kon het hem niet kwalijk nemen. Zijn vader had een abonnement had bij justitiële instellingen, Freddy werd dan tijdelijk opgevangen in een jeugdzorginstelling. Als zijn vader weer thuis was, kwam Freddy weer naar school. ‘Hallo, mees,’ begroette hij me steevast en nam dan plaats om zijn favoriete strip te lezen. 

‘Jongens geef mijn vrouw even de ruimte.’ --> achter Jongens hoort een komma.

‘Mees moeten we hier weg?’ ---> achter Mees hoort ook een komma, het is een aanspreking.

Lia en Fief bedankt voor jullie feedback. Voor nu laat ik het verhaal zo. Volgende week een nieuwe uitdaging.

Er is toch wel wat spanning, zowel omdat ik me afvraag wat er met Freddy zal gebeuren als de situatie in het trappenhuis. Ik had niet door dat de meester het verhaal vertelde. Dat is wel fijn om snel te weten als lezer. De thematiek vind ik wel interessant, hoe het zo'n jongen vergaat.

Odile bedankt voor je feedback. Zal je advies ter harte nemen door eerder duidelijk te maken wie de verteller is.