Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker

#541 De echo

17 januari 2025 - 13:36

 

Mijmeren. Daar heb ik de afgelopen twintig jaar weinig tijd voor gehad. Nu kan ik het niet tegenhouden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op.

Kom om elf uur. De achterdeur is open, ik ben iets later. Herman is in Dubai, dus je kan blijven slapen. Zet de champagne koud! Kus Marianne

Ik heb een foto gemaakt van het berichtje, maar dat was niet nodig. Als ik mijn ogen sluit verschijnt het witte vierkantje van haar telefoonscherm voor mijn ogen. Het geweer van mijn opa is zwaar en koud. Het voelt merkwaardig genoeg tegelijkertijd vreemd en vertrouwd. Doelloos loop ik door het stille huis. In de schuur valt mijn oog op een rol tin. Geen idee wanneer ik voor het laatst gesoldeerd heb, maar gedachteloos stop ik het in mijn zak.

Heb ik daar al die tijd zo hard voor gewerkt? Ik dacht dat we bij elkaar hoorden. Natuurlijk, als ondernemer was ik vaak weg. Maar we vulden elkaar aan. Zo voelt verraad dus.

De man van de meldkamer wil me op andere gedachten brengen, maar ik hang op voor hij iets kan zeggen. Ik zal mijn straf accepteren en heb ze alvast gewaarschuwd. Ik loop naar buiten. Het is bijna elf uur en ik wil klaar zijn. Terwijl ik in het vuur por, schiet er een gedachte binnen. Die zat daar al een tijdje, zoals een stukje vlees tussen je tanden waar je maar niet bij kan. Opa goot altijd tin met oud en nieuw. Dezelfde opa van wie het geweer nu op schoot ligt. Onder het buitenkraantje staat een volle emmer. De lepel uit de keukenla blakert zwart. Geeft niet, na vandaag heb ik hem niet meer nodig. Het tin kronkelt en als ik het oppak heeft het de vorm van een foetus. Ik denk terug aan de echo. Misschien ging het daar fout. We gingen anders met het verdriet om.

Verderop klinkt een dof geluid. Precies op tijd, over een paar minuten is de politie hier en is het afgelopen.

Werkwoorden:

 

Mijmeren, solderen, blakeren, kronkelen, gieten 

Voor de scherpe lezer: het vervolg/andere kant van het verhaal van vorige week. 

 

 

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 januari 2025 - 18:00

Hey Sonnema, leuke spiegel van je vorige verhaal.
Terwijl ik in het vuur por schiet er een gedachte binnen. Die zat daar al een tijdje, zoals een stukje vlees tussen je tanden waar je maar niet bij kan. Mooi, die vergelijking met dat stukje vlees tussen de tanden.
Maar...
Opeens is het me duidelijk, daar ging het fout. We gingen anders met het verdriet om.
Dat opeens vind ik niet zo geloofwaardig. Het voelt voor mij niet natuurlijk dat dat inzicht op dit moment pas komt.
En...
Ik begrijp niet zo goed waarom de politie over een kwartier komt. Tenzij, hij het schot al heeft gelost, maar dat is me niet duidelijk.
Zeurtje: Volgens mij is het Het tin kronkelt [..].
Maar met plezier gelezen. Creatief ook, dat je vanuit een andere HP een blik werpt op je vorige bijdrage.
En...mooie titel ook. Echo. Ook van je vorige verhaal.

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
17 januari 2025 - 19:03

Hoi Angus, dank voor het lezen, de complimenten. Je opmerkingen zijn terecht, ik heb enkele zinnen toegevoegd/gewijzigd. Ja het leek me leuk er een soort vervolg/ander perspectief op te geven. Het kan zelfs nog drieluik worden, want het is natuurlijk een vergissing en er kan nog een derde persoon worden opgevoerd. 

 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 januari 2025 - 12:20

Hoi Sonnema, het verhaal intrigeert, maar ik moest het wel een paar keer lezen voor de puzzelstukjes vielen. Mooi vervolg op je vorige verhaal. Wat je hp met het geweer gaat doen, is duidelijk. De aanleiding daarvoor leest voor mij niet echt zwaar genoeg om er zo berekenend en voorbereid een einde aan te maken. Desalniettemin graag gelezen. Je hebt een fijne schrijfstijl. 

De witregel tussen de twee cursieve zinnen bovenaan mag weg, tenzij ze niet bij elkaar horen natuurlijk, maar dat is niet duidelijk.

Terwijl ik in het vuur por schiet er een gedachte binnen. ---> tussen por en schiet hoort een komma. Zo zijn er nog een paar zinnen meer. "schiet" is in dit verhaal wel passend gevonden.

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
18 januari 2025 - 16:10

Dag Fief,

Dankjewel. Ik snap dat je het verhaal een keer moest herlezen. Ik blijf het pittig vinden om zulke korte teksten te schrijven, maar vond het een leuk idee om voort te borduren op vorige week. 

Technische punten uiteraard gelijk aangepast.

Lid sinds

10 maanden 3 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
18 januari 2025 - 20:33

Sluit me aan bij vorig bericht. Vlot geschreven, dus fijn om te lezen.  Waar alle ellende uit voortgekomen was, vond ik in dit ''mannenverhaal'' heel verrassend.  En mooi bedacht: hoe hij in dat kronkelige tin een foetus zag!

Maar ik heb ook dezelfde vragen die door Angus stelde:  waarom de politie over een kwartier komt; over een kwartier? was er al een schot gelost? (Zie stukje van Angus)

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
18 januari 2025 - 22:23

Dank voor het lezen, de complimenten en de feedback Laura en LiaV.

@LiaV, HP heeft alvast de politie gebeld om te melden dat hij het plan heeft om iemand neer te schieten. Hij wil niet vluchten of ontkennen, zodra hij zijn slachtoffer heeft gemaakt zal hij zich overgeven. Ik had er een zin bijgezet om het duidelijker te maken, maar dat is nog best lastig. 

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 januari 2025 - 21:54

Hoi Sonnema,

Ik heb het verhaal van vorige keer niet gelezen. Dit verhaal is voor mij ontzettend puzzelen. Ik heb het een paar keer moeten lezen, want het perspectief wisselt snel in het begin. Ook is de lading van het berichtje nog onduidelijk als ik het lees. Uiteindelijk is het wel intens en een spannend gegeven, en dus ook met plezier gelezen. Toch vraag ik me af of het zou helpen om de volgorde wat om te gooien. Zoiets (is maar een suggestie):

Mijmeren. Daar heb ik de afgelopen twintig jaar weinig tijd voor gehad. Nu kan ik het niet tegenhouden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op.

Ik heb een foto gemaakt van het berichtje, maar dat was niet nodig. Als ik mijn ogen sluit verschijnt het witte vierkantje van haar telefoonscherm voor mijn ogen.

Kom om elf uur. De achterdeur is open, ik ben iets later. Mijn vriend is in Dubai, dus je kan blijven slapen. Zet de champagne koud! Kus Marianne

Doelloos loop ik door het stille huis. Het geweer van mijn opa is zwaar en koud. Het voelt merkwaardig genoeg tegelijkertijd vreemd en vertrouwd. 

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 januari 2025 - 23:37

Een foetus is niet een evident motief voor een moord en zou een minnaar zijn geliefde omleggen? Dat is eerder bizar dan aannemelijk. Ook zijn opmerking over aannemer zijn kan ik niet plaatsen. Desalniettemin zit er spanning in het verhaal opgebouwd. Graag gelezen 

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2025 - 7:53

Dank Karel en Odile voor het lezen en de feedback.

@Karel,

Op zich een goede suggestie, ik ga kijken wat ik ermee kan. Hieronder de link naar. het verhaal van vorige week. 

https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek…

@Odile,

Jammer dat er teveel onduidelijk is. De vrouw van Hp gaat vreemd, en hij wacht nu op zijn rivaal om verhaal te halen. De echo is een gegeven van lang geleden, waar hp aan terug moet denken als hij het tinnen figuurtje in zijn handen houd. Hij vraagt zich af of dat het moment is geweest waarop het fout ging en ze uit elkaar gegroeid zijn. Hp vermeld ook niet dat hij aannemer is maar ondernemer en dat hij daarvoor vaak weg is en twijfelt aan zichzelf en aan de aard van hun relatie van de afgelopen jaren. 

Maar het feit dat ik het uit moet leggen geeft eigenlijk aan dat ik er niet in geslaagd ben om dat weer te geven. Volgende opdracht beter. 

Toch bedankt voor alles!