# 540 Zo plots

Hallo Schmetterling,
Ik zou denk ik in de eerste zin al benoemen dat de gasten uit Oekraïne komen. Dan is er minder kans op verwarring waarom het kind amper Nederlands spreekt. Bij de zin: Telkens Taro etc. mist het woordje als. Wat is het een gemis wanneer een contact zo plotseling niet meer fysiek mogelijk is, zelfs als de reden wellicht hoopvol zou kunnen zijn. Goede invulling van de opdracht. 

Dag Schmetterling,
Het spijt me, maar het raakt me niet echt.
Voor mijn gevoel komt dat omdat je het over de beleving van je vrouw hebt. Dan ligt het gevaar van een beschrijving/ een soort anekdote op de loer.
Als je het vanuit een ik-perspectief of een voor ons als lezer verder 'onbekende' HP zou beschrijven, zou het wat mij betreft krachtiger kunnen zijn. Omdat je dan de lezer kunt meenemen in de groeiende band en emoties. Nu kijk ik als lezer naar een beschrijving van wat je vrouw heeft ervaren, maar vooral hoe jij dat als 'derde' hebt gezien. 
En dan komt het niet 'binnen' bij mij, omdat er die afstand is.
Uiteraard niet meer dan een mening.
 

@ Emmy, bedankt voor de reactie. De tante wel, maar de oom is niet Oekraïns. Omwille van de opbouw van het korte verhaal, deel ik niet jouw mening om al van het begin te zeggen dat het om een OekraÏns kind gaat. De 'als' die er eerst stond, heb ik teruggeplaatst. 

@Angus, ik heb een tweede versie geschreven vanuit een ander perspectief. Benieuwd of jij en de andere forumleden dit beter vinden. Dank om te becommentariëren. 

Ik vind je tweede versie absoluut een verbetering. Wel zou ik overwegen om de dialogen en 'de medelingen' om te draaien op verschillende plekken. Wat mij betreft opent het verhaal met de dialoog en volgt daarna de uitleg. Zo zie ik wat meer van dat soort plekken. Het helpt mij als lezer om meteen -zonder onnodige aanloop- in  het verhaal te komen.

Ik vermoed dat het autobiografisch is -wat in verhalende zin niet uitmaakt-, maar wat leven we in ingewikkelde tijden.

Bedankt voor de reactie, Hadeke. Jouw suggestie volgend, heb ik een aantal zinnen omgedraaid. 

Hoi Schmetterling, ik vind het verhaal in de ik-vorm ook beter lezen. Je laat het oordeel op het eind mooi open voor discussie. 

Sinds mijn pensionering ga ik als vrijwilligster voorlezen in kindercrèches --> als je dit al sinds je pensionering doet, moet de zin zijn: Sinds mijn pensionering lees ik als vrijwilligster voor in kindercrèches

Haar moeder is haar komen ophalen.  --> actiever leest het: Haar moeder heeft haar opgehaald.

Telkens als Taro, Oekraïens voor papa, heeft gebeld blijft het een tijdje stil, maar wat later komt de waterval weer op gang. ---> ik zou "Oekraïens voor papa" tussen haakjes zetten, dat leest fijner.

Dag Fief, dank voor de commentaar en suggesties, die ik heb toegepast. 

Dag Schmetterling,
Ja, geslaagde tweede versie wat mij betreft.
Sinds mijn pensionering lees ik als vrijwilligster voor in kindercrèches en begeleid kinderen met leerachterstand.
Deze uitleg zou je, wat mij betreft, achterwege kunnen laten.

Hoi Schmetterling. Op zich een goed verhaal, maar ik mis een klein beetje de opdracht. Dat Irina teruggaat vind plaats in het nieuwe jaar, maar dat is verder voor zover ik lees de enige referentie. Het verhaal zelf is prima, je neemt de lezer mee in de band tussen HP en Irina die sterker wordt. Wat dat betreft graag gelezen.

1 technisch puntje:

Het duurt niet lang dat ik haar uitnodig om te komen logeren. Deze zin loopt niet helemaal. Moet denk ik zijn: Het duurt niet lang voordat of totdat ik haar uitnodig om te komen logeren.

Het meest ontroerende moment is als ze even stil is nadat haar papa belt. Het verhaal vertellen vanuit de vrouw vermindert inderdaad de afstand. Wat ik goed vind is dat het niet sentimenteel is geschreven en met een vleugje tederheid.

@ Sonnema: dank je om te reageren. Technisch puntje aangepast. 
@ Odile, dankjewel.