#540 Vakantiewens

Dag Job,
Lastig, vind ik.
Ik heb je bio gelezen en de kans is dus groot dat dit (al dan niet deels) autobiografisch is. Maar toch komt het op mij (gevoelsmatig) geforceerd over. Waarschijnlijk omdat ik denk dat er een ander soort gesprek, en vooral langer, zou plaatsvinden als de HP besluit om ondanks de belemmeringen erop uit te gaan.
 

Angus je hebt gelijk wat het autobiografische betreft. Door middel van het gesprek wilde ik laten zien dat het ook in een nieuw jaar niet anders kan, ook al zou je graag willen.

Angus in een soort rollenspel samen met mijn vrouw de tekst omgegooid. De strekking blijft het zelfde.

Op het eind missen wat aanhalingstekens. Verder is me in de laatste zinnen niet helemaal duidelijk wie nou precies wat zegt. De slotzin spreekt boekdelen, prachtig liefdevol.

Laura bedankt voor je feedback en het lezen, Ik heb de tekst samen met mijn vrouw in een soort rollenspel omgegooid. Ik hoop dat de tekst en het slot zo duidelijker is.

De conclusie is een hoopvolle, omdat er zoveel liefde uit spreekt. (En acceptatie van de situatie) Ik zou in de eerste zin eerder kiezen voor: zijn grenzen te verleggen’ (ipv overmoedig zijn, al zie ik wel het aanknopingspunt wat de beschrijving van de opdracht betreft.) Ook zou ik eerder kiezen voor: we gaan met de trein ipv spoor. (Dan zou je ook via het spoor gaan.)
Je gaat het verhaal verder met:
‘Dat is een goed idee. In een vakantie hoop ik op mooi zonnig weer en jij hebt ook last van zonneallergie.’
 
Het zou denk ik sterker werker wanneer de hoofdpersoon met de zonneallergie iets zou zeggen als: ‘Ik heb met één ding alleen geen rekening gehouden.’
’Wat dan?’
‘Mijn zonneallergie.’ 

Dan zou het ook logischer zijn dat zijn vrouw hem dan troostend toespreekt. De teleurstelling zal er zeker zijn bij hem, dat die allergie nog een kink in de kabel geeft. Zegt de man of de vrouw in het verhaal de opmerking over het theater? 
 

Hallo Emmy bedankt voor je feedback. Spoor gewijzigd in spoorwegen voor alle duidelijkheid. Heb jou suggestie voor de wijziging in de tekst overgenomen en aangegeven wie wat zegt in het laatste deel.

Hoi Job, vervelend om te lezen dat het autobiografisch is. Je zou het ook in de ik-vorm kunnen zetten.

Hij surft op internet --> het internet

Hij zegt: ‘Schat, zullen we dit jaar nog een keer naar Klosters gaan?‘ ---> Hij zegt kun je ook weglaten. Leest mooier.

Ze kijkt hem uiterst verbaasd aan en vraagt:
‘Dat zou ik leuk vinden. Hoe denk je daar te verblijven?’ ---> hier zou ik ook "en vraagt" weglaten. De gesproken zin geeft al aan dat ze het vraagt. Dat hoef je niet aan te kondigen. 

‘Dat is een goed idee. ‘Tijdens een vakantie in de bergen hoop ik op mooi zonnig weer.’ ---> het ah-teken voor Tijdens mag weg.

Hallo Fief, bedankt voor je feedback en begrip. Ik heb je suggestie om het verhaal in de ik vorm te zetten overgenomen. Ook de suggesties voor het vlotter laten lezen van de dialoog.

Een ding heb ik even nagekeken en op internet heb ik laten staan omdat het ook mag.                                                     

De verbindingen op internet en op het internet kunnen naast elkaar worden gebruikt, zonder betekenisverschil. Vroeger kwam de verbinding overwegend voor zonder lidwoord, ondertussen komt ze ook vaak voor met een lidwoord. Bron: taaladvies.net

Ja, ik vind de ik-vorm wel beter lezen. De laatste alinea moet je dan ook in de ik-vorm zetten.

Het dringende advies om tussen tien en vijftien uur binnen te blijven is dat wel vind ik’ ---> deze zin viel me nog op. Nu lijkt om het aantal uren te gaan dat je binnen moet blijven, terwijl je de tijdstippen bedoelt. Achter wel hoort nog een komma, achter ik nog een punt. Misschien:
Het dringende advies om van 's morgens tien tot s middags drie binnen te blijven is dat wel, vind ik.’
Of: Het dringende advies om tussen 10.00 en 15.00 uur binnen te blijven is dat wel, vind ik.’

Fief bedankt voor je oplettendheid. Ik heb een van jouw zinnen gebruikt in de tekst met betrekking tot de tijdspanne waarbij ik binnen moet blijven.

Job, je hebt nog een paar zinnen gemist met het overzetten naar de ik-vorm:
waar we beiden  --->  waar mijn vrouw en ik (anders is het niet duidelijk wie de ze in het verhaal is)
Ze kijkt hem uiterst verbaasd aan.  ---> hem moet me zijn.
Ze staat op en geeft haar echtgenoot een stevige knuffel. ---> haar echtgenoot moet me zijn

Jij bedankt voor je oplettendheid. Ik heb dit steeds even tussen door gedaan. Mijn vrouw is al de hele dag niet het bed uitgekomen en dan is ze echt ziek. Nogmaals dank voor je ondersteuning.

Een aangrijpend én liefdevol verhaal, zeker als het autobiografisch is. Ik denk dat het wat scherper kan. Voor mijn gevoel heb je de neiging om de lezer wat lui te maken. Bijvoorbeeld bij:

Diverse fraaie locaties laat ik de revue passeren. Ik denk terug aan de vakanties waar mijn vrouw en ik veel plezier aan beleefden en kom uit bij Klosters in Zwitserland.
‘Schat, zullen we dit jaar nog een keer naar Klosters gaan?'

Ik denk dat je '... en kom uit bij Klosters in Zwitserland.' kunt schrappen. De dialoogzin daarna zegt meer dan genoeg. Zo zijn er wat meer momenten waarin je eigenlijk informatie herhaalt of uitlegt.

Het lastige van autobiografisch kan zijn dat je te nauwkeurig wilt zijn en daarmee de verbeeldingsvrijheid weghaalt. 

Kijk nog even naar de volgende zin ('zijn achterhoofd' en 'het dit jaar'):

Met dit idee in zijn achterhoofd kreeg ik het idee om het dit jaar weer eens op vakantie te gaan. 

Kortom: een indringende schets, dat voor mij nog iets meer verhaal in zich heeft.

Job, je zou jouw levenservaringen ook in een fictief verhaal kunnen verwerken. Daarmee kun je situaties uitvergroten waardoor ze interessanter, hilarische, of spannender worden. Soms trek je meer lezers met zelfspot of ironie dan met meelijwekkende verhalen, hoe triest de werkelijke situatie ook is.
In een fictief verhaal zou je bijvoorbeeld het echtpaar met de auto kunnen laten gaan, met een speciaal voor hem ontworpen pak zodat hij wel naar buiten kan. Of iets verzinnen wat ze kunnen doen gedurende de tijd dat hij binnen moet blijven. 
Je geeft ons nu, zoals Hadeke ook aangeeft en waarbij ik me aansluit, te nauwkeurige schetsen van je eigen leven. Die vind ik vaak ook lastig te beoordelen, omdat het dan niet alleen om het verhaal gaat, maar ook over de schrijver zelf. 

 

Hadeke bedankt voor je compliment en je advies. De tekst nog eens rustig doorgelezen en het nodige geschrapt. De tweede zin heb ik herschreven. De problematiek is autobiografisch, het verhaal grotendeels fictie.

Fief, ik kan dit schrijven omdat wij het volledig geaccepteerd hebben. En het is absoluut geen volledig beeld.

Ik ben dan vooral dankbaar voor de feedback op de tekst. Voor deze inbreng geldt: de terechte opmerking van Angus bij de eerste versie, die mening werd gedeeld door mijn vrouw, samen met haar de tweede versie geschreven, die is alleen maar (hoop ik) beter geworden door de inbreng van Emmy, jou en Hadeke. Waarvoor mijn oprechte dank.

Dag Job,
Excuses. Ik had niet gezien dat je je tekst had aangepast. Ik vind de dialoog wat natuurlijker nu. Leuk om te lezen dat jij en je vrouw daarbij gebruik hebben gemaakt van een rollenspel.
Ik onderschrijf overigens de suggestie van Fief om eens te proberen je ervaringen te verwerken in een fictief verhaal. Dat kan, zeker als je daarbij iemand anders dan jezelf tot HP maakt, meer vrijheid tot het 'spelen' met het gegeven bieden, zoals Hadeke en Fief aangeven. Het biedt meer ruimte tot creativiteit. Dat spelen lijkt me mogelijk omdat je aangeeft dat jullie het volledig geaccepteerd hebben.
(Ik heb zelf het nodige meegemaakt - wie niet trouwens - en heb altijd ondervonden dat het heel verfrissend werkt om een fictieve HP daar anders - in mijn geval af en toe gewelddadig - mee om te laten gaan. Het mooie is ook dat de HP geloofwaardig wordt/blijft omdat je die - zonder dat de lezer dat weet/dat kan weten - authentieke ervaringen, gevoelens en/of motivaties mee kan geven.
Begrijp me niet verkeerd, het is enkel een suggestie zoals ik het zie. Ik verdiep me voor de rest niet zo in schrijven en techniek, maar vertel gewoon graag verhalen.

Angus, bedankt voor je uitgebreide feedback. Op die manier een verhaal schrijven over mijn problematiek is helemaal nieuw voor mij en zal van mij nog de nodige oefening vergen. Weet ook niet of dit bij mij past, maar kan het altijd proberen.

Hoi Job,

Bij je eerste versie had ik moeite met de geloofwaardigheid van de dialoog. Nu heb je er nog meer dialoog inzitten maar loopt het wel beter. Toch zou ik het fijner vinden als het nog ergens gebroken wordt. Misschien door een beschrijving, iemand die aanbelt, de vrouw die een kop thee binnen brengt. 

verder graag gelezen.

1 technische opmerking:

lichaamsbekende kleding ---> lichaamsbedekkende kleding

Sonnema bedankt voor je opbouwende kritiek. Neem je suggestie over en zal die rare fout even verbeteren.

Ik lees graag waargebeurd. Je kunt het kleine meningsverschil tussen jouw vrouw en jij wat uitvergroten om de scène meer spanning te geven, maar hoeft niet.