#540 Vasthouden

Wauw wat een mooie plotwending, heel sterk geschreven. Graag gelezen!

Mooi geschreven verhaal en met plezier gelezen.

Dag Hadeke,
Mooi geschreven verhaal met een verrassende, trieste maar liefdevolle wending.
Heel graag gelezen.
Het mooie van de wending, vind ik, is dat hij heel natuurlijk in sfeer en opbouw past. Als onderdeel van het verhaal zodat ik niet het gevoel krijg - zoals bij veel plotselinge plots - dat er een gevatte schrijver aan het roer zit.

Die zin: Anne zwijgt tegen haar gewoonte in. Goed gekozen, tot dan is er nog niets wat op de plotwending wijst. Mooi beeld van dat laatste blaadje. 

Hoi Hadeke, een tragisch verhaal mooi beschreven.

nog één laatste blaadje. ---> dit leest wat krom. Je hebt altijd maar één laatste blaadje. Van de punt zou ik een dubbele punt maken. Je zou kunnen zeggen: 
De scheurkalender heeft nog één blaadje: 31 december.
Of: Het laatste blaadje van de scheurkalender: 31 december.

Vandaag, houd ik voor eeuwig de laatste dag met haar vast. ---> ik vind het een hele mooie zin, maar hij schuurt voor mij. Vandaag kun je iets niet eeuwig vasthouden, want vandaag is maar één dag. 
Bedoel je misschien zoiets als: Mijn laatste dag met haar houd ik voor eeuwig vast.

Vandaag, houd ik voor eeuwig de laatste dag met haar vast. ---> ik vind het een hele mooie zin, maar hij schuurt voor mij. Vandaag kun je iets niet eeuwig vasthouden, want vandaag is maar één dag. 
Bedoel je misschien zoiets als: Mijn laatste dag met haar houd ik voor eeuwig vast.
Daar zat ik ook mee, met die zin. Maar ik kon het niet goed benoemen, dus dat heb ik achterwege gelaten.
Ik sluit me aan bij Fief, die het (naar mijn idee) wel goed benoemt.

Dank voor jullie reacties.

Ik heb de eerste zin aangepast. De laatste laat ik nog even staan. Ik snap het schuren, maar het verwijst naar de laatste dag met zijn  vrouw, de laatste dag van het oude jaar en de laatste dag die getoond wordt op de scheurkalender. Het wordt daarmee een wat poëtische zin, waarvan ik juist hoop dat de lezer daar op kauwt. Tegelijkertijd ga ik er zelf ook nog verder over denken.

Hoi Hadeke, mooie wending. Dat de hp opnieuw de conference aanzet is het eerste ongemak. Ik vind de laatste zin juist heel krachtig ómdat hij schuurt. Die tegenstelling tussen het tijdelijke en het eeuwige is precies wat mij raakte.

Ik vind de laatste zin juist heel krachtig ómdat hij schuurt. Die tegenstelling tussen het tijdelijke en het eeuwige is precies wat mij raakte.

Dat ben ik met je eens, Merei, maar de zin klopt niet zoals hij er nu staat. Dat bedoelde ik met "schuren".

Dag Hadeke,
Als je nog steeds nadenkt.
Zou iets als Vandaag, wil ik voor eeuwig de laatste dag met haar vasthouden. niet net zo poëtisch zijn? 

Hoi Hadeke,

Wauw, graag gelezen. Zoals al eerder geschreven is de plotwending erg natuurlijk, echt knap gedaan. De poëtische zin aan het begin en het einde zijn knap gevonden. Ik stoor me niet zozeer aan het feit dat de laatste zin technisch misschien niet klopt.

Mooi verhaal zeg, ondanks de treurigheid. Ik las de laatste zin als een diepe wens, terwijl hij wel beter wist.  Net zoals hij tegen de feiten in zichzelf voorhield dat ze nog leefde. Ik vond het een passend eind. 

Mooi verhaal met inderdaad een natuurlijke overgang naar de plotwending al schrok ik even van het sluiten van de ogen. Sommige zinnen kunnen grammaticaal dan niet kloppen maar psychologisch wel duidelijk zijn. Wat geeft bij jou de doorslag waarom jij een zin gebruikt?