Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#540 Het voornemen

7 januari 2025 - 16:10

 

De oude binnenstad liep langzaam leeg. In de meeste kroegen was men al begonnen met opruimen, zag hij door de ramen. In sommige ging het eindejaarsfeest nog even door met vaste gasten. Ook daar hingen bordjes met 'Gesloten' aan de deur. In de verte hoorde hij sirenes. Keiharde knallen klonken ook nog vaak genoeg.
Perfect, dacht hij.

Hij sloeg de hoek om die hij zo vaak was omgeslagen. Die laatste hoek waar de viswinkel zat. Hij hield niet van vis, maar de voorgaande jaren had de onmiskenbare geur hem toch altijd het warme gevoel gegeven dat hij bijna thuis was. Bijna bij haar. Nu rook hij alleen de geur van de kruitdampen.

Het licht in de woonkamer op de eerste verdieping brandde. De katten zouden op de schaapsvacht voor de houtkachel liggen. Hij wist dat ze vanavond was thuisgebleven om ze gerust te stellen als ze te veel zouden schrikken van het vuurwerk. Even hield hij zijn pas in. Even. Maar hij schudde zijn hoofd en liep op de voordeur af. 

'Ja?' klonk het kort door de intercom nadat hij had aangebeld.
'Ik ben 't. Ik was in de stad aan het vieren en kon het toch niet laten om je even het beste te wensen.'
'Aardig van je,' klonk het kort. 'Ook voor jou de beste wensen.' 
'Dank je.' 
'Wil je nog kort binnenkomen voor een wijntje?'
Zo voorspelbaar was ze. En eenzaam, nadat haar nieuwe vlam háár had laten zitten voor een ander.
'Ja, is goed,' antwoordde hij. 

Het vertrouwde kraken van de trap klonk achter de voordeur. Zijn rechterhand ging naar de binnenzak van zijn jas. Het schot zou niet anders klinken dan een Cobra of ander illegaal spul, zeker niet harder.
Hij hoorde hoe ze de sleutel in het veiligheidsslot stak.

Gi

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2025 - 17:19

Leuk voornemen, Angus. Hopelijk hebben de poesjes niet te veel schrik gehad. GG

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 13:26

Dag Laura en Job, dank voor de reacties.
Ik heb een kleine aanpassing gemaakt. Ik hoop dat die iets meer duidelijkheid schept.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 16:41

Mooie plotwending Angus! Die laatste hoek, bedoel je daarmee de laatste hoek die hij nog neemt voor hij op de locatie is? Het woordje laatst struikelde ik wat over. Volgens mij kan dat weggelaten worden. 

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 16:58

Dank voor je reactie Emmy.
Dat 'laatste' heeft een dubbele betekenis. Vroeger was HP dan bijna thuis. Nu wordt wat gaat volgen bijna onafwendbaar als hij die laatste hoek omslaat. Althans, dat vermoed ik :-).  Want de titel is 'Het voornemen' en het schot hebben we niet horen vallen. En mijn HP heeft zijn eigen wil en geweten uiteraard.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 januari 2025 - 20:55

Mooie plotwending. In een kort verhaal kan je weinig achtergrond kwijt, maar de jaloezie is duidelijk en de afloop ook.

Graag gelezen. 

Lid sinds

5 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 21:09

Ik hou wel van dit soort verhalen. Je bouwt de spanning goed op zonder voorspelbaar te zijn. Het is wel een drastisch lot dat de vrouw staat te wachten. Maar goed, er zijn mensen om minder omgelegd.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2025 - 21:24

Dank voor je reactie Fief.
Of ze dat lot daadwerkelijk ondergaat? Hij had zijn pas al even ingehouden, de trap kraakte vertrouwd en de titel is 'Het voornemen'. Ik weet het niet ;-)

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 17:44

Hallo Angus,

Fijn verhaal weer. Leuk dat het einde open is, ik ben benieuwd wat de HP uiteindelijk beslist. Je zet de sfeer goed neer en neemt de lezer mee in de spanningsboog. Knap gedaan.

1 technisch puntje: De geur van de visboer doet de hp denken aan thuis, aan haar. Ik vind het persoonlijk dubieus als die geur je aan een vrouw doet denken, maar dat kan mijn verstoorde geest zijn die dat ervan maakt.

Hoeft verder geen uitleg dat ik het graag gelezen heb

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 18:04

Dag Sonnema,
Dank voor je reactie.
1 technisch puntje: De geur van de visboer doet de hp denken aan thuis, aan haar. Ik vind het persoonlijk dubieus als die geur je aan een vrouw doet denken, maar dat kan mijn verstoorde geest zijn die dat ervan maakt.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar de geur herinnerde de HP niet aan haar. Het herinnerde hem aan het bijna thuis zijn, bij haar, ondanks het feit dat de HP niet van vis houdt. Maar top dat je dat aanstipt. Ik heb een kleine aanpassing gemaakt.
Hij hield niet van vis, maar de voorgaande jaren had de onmiskenbare geur hem altijd het warme gevoel gegeven dat hij bijna thuis was. is nu:
Hij hield niet van vis, maar de voorgaande jaren had de onmiskenbare geur hem toch altijd het warme gevoel gegeven dat hij bijna thuis was. 
Ik weet natuurlijk niet of dat jouw invulling of die van andere lezers wegneemt.
Nogmaals dank!

Lid sinds

10 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2025 - 19:54

 Begon beetje saai maar na laatste zinnetje van eerste alinea werd ik het verhaal ingezogen. Spanning mooi opgebouwd en ik werd verrast door het einde. Dus heel  graag gelezen! 

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2025 - 17:17

 Bij het horen van de knallen en perfect zeggen, raadde ik al waar het naartoe ging. Maar nog niet wie, waarom en hoe. Daardoor wil ik verder lezen. Je personage mag van mij zich wat jaloerser voelen, gedragen. Nu vind ik hem teveel een koele kikker. Of vind je van niet?

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 januari 2025 - 17:38

Dank voor je reactie Odille.
Ik denk niet dat er sprake is van jaloezie, want zij is inmiddels ook weer aan de kant gezet. Eerder van verbittering.
Of hij echt zo koel is? Hij denkt aan de katten voor de kachel, hij twijfelt (houdt zijn pas even in) en het kraken van de trap klinkt vertrouwd (ook gevoel). Hij heeft zich misschien voorgenomen om koel te zijn, gesloten, maar het is een open einde. Ook voor mij.
300 woorden laten weinig ruimte. Vandaar het open einde.