Lid sinds

1 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#539 Toverjoint

6 januari 2025 - 16:49

 

Toverjoint

‘Ja, ja, ik kom al!’, brult Roelof. Wie het ook mag zijn, ze zullen hem niet horen, de televisie staat op stadionsterkte. Hij veert in slow motion uit de sta-op-stoel, zet de televisie zachter en strompelt met zijn stok naar de deur.

In het spionnetje ziet hij een muts. ‘Wat moet je?’

‘Ik ben de krantenbezorger met een nieuwjaarswens.’

Roelof opent de deur. De jongen geeft een kaartje en houdt zijn hand op.

‘Effe wachten, jochie, ben zo terug met je nieuwjaarsfooi.’

Terwijl Roelof richting dressoir draait, haakt zijn vest achter de deurklink. Hij maakt een wilde beweging om los te komen en verliest zijn evenwicht. ‘Ahhhch!’. Een doffe dreun en alles wordt zwart.

Als hij zijn ogen weer opent, ziet Roelof de muts en de krantenjongen.

‘Wat wie, wat is er gebeurd?’

‘Ik ben Abdullah, uw krantenbezorger, u bent gevallen.’

De jongen pakt zijn arm. ‘Zal ik u overeind helpen? Iemand bellen?’

‘Nee, geen dokter.’

Met Abdullah links en zijn stok rechts, loopt hij voetje voor voetje naar de stoel die gapend omhoog staat. Net de bek van een dinosaurus die me op gaat eten, denkt Roelof.  

Abdullah zet thee met veel suiker. ‘Dat is goed voor de schrik.’

Visite; hij heeft al maanden geen visite gehad en nu de reddende krantenjongen.

‘Ja dat liep goed af, ik kom nog niet bij je’, zegt Roelof tegen het plafond.

Abdullah heeft vraagtekens in zijn ogen. ‘Wat zegt u?’

‘Ik praat tegen mijn vrouw Rietje, ze kijkt van boven toe. Al zeven jaar mis ik haar, maar we praten nog steeds. Roelof en Rietje, we waren Rock and Roll in onze tijd. Ach mijn Rietje, daar staat ze.’ Hij wijst naar een foto op het dressoir.

‘Een mooie vrouw’, zegt Abdullah. ‘Ze kijkt heel lief.’

Roelof zucht en kreunt.

‘Gaat het nog’, vraagt Abdullah.

‘Ik heb overal pijn. In mijn hoofd en in mijn hart.’

‘Een paracetamolletje?’

‘Nee, ik ben klaar met al die pillentroep. In mijn lijf geen pillen meer.’

‘Ik heb wel wat anders’, zegt Abdullah en haalt een voorgedraaide joint uit zijn binnenzak. ‘Goed tegen de pijn en ik word er altijd lekker rustig van.’

Roelof grijnst. ‘Drugs en Rock and Roll. Ha!’

De kamer geurt kruidig. Bij de tweede hijs verdwijnt de hoofdpijn en opent zijn hart. Roelof ziet Rietje dansen. ‘Man, dit is een toverjoint’. En zingt: ‘It’s one, two, three o’ clock, four o’ clock Rock!’

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

5 maanden 2 weken

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2025 - 20:56

Hoi Rien Floris,

leuk verhaal zo op de valreep. Ik weet niet of een joint altijd de oplossing is, maar je schetst in ieder geval een mooi verhaal waarin de pijn en eenzaamheid en het "toverstokje" goed weergegeven zijn. Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2025 - 21:36

Dag Rien Floris

Met excuses dat ik laat reageer. Je verhaal is erg mooi. Het verhaal is fijn opgebouwd, je schrijft mooie zinnen, met een goede dialoog, en een vleug humor erbij, ondanks de eenzaamheid die je op de achtergrond voelt.

Erg graag gelezen.

Johanna