#537 Het kerstconcert

Mooi verhaal met een leuke wending. Een kleine dingetje dat mij opviel bij het lezen: tieren van de schrik. Tieren heeft volgens mij met woede te maken. Schreeuwen het uit van de schrik is voor mij passender. 

Leuk spookverhaal Schmettering, en ook actueel, met die bulderende kerstboom die iedereen tot respect voor de natuur maant. Je eerste alinea’s maken me nieuwsgierig naar de rest van het verhaal. Door de details, ook die adellijke namen en de stichting Kira van Pruisen, doet het realistisch aan, en ik snap de verwachting van de kinderen voor die avond.

Twee suggesties om van je verhaal meer een geheel te maken; ik zou bij aanvang van het verhaal ergens iets schrijven over wat spookachtigs in de familie van Pruisen, of over dat schilderij dat misschien soms lijkt te bewegen, hiermee geef je het verhaal meer spanning, en wordt het verhaal ook meer 'rond.' 

Ook vraag ik me af of je de houthakker in het begin van het verhaal een naam moet geven. Het lijkt alsof hij een hoofdpersonage wordt, omdat je daar geen enkele andere naam noemt. Maar hij komt nergens meer terug. In een verhaal is het belangrijk dat je dat soort verwachtingen inlost, anders kan het ongeloofwaardig of verwarrend worden.

Een foutje; 'Echt?” klinkt het ongeloofwaardig.' Hier bedoel je 'ongelovig'? 

Hoi Schmetterling, in het begin voer je de spanning op en is het een echt spookachtig verhaal. In die zin het verhaal graag gelezen.
De laatste alinea leest voor mij ietwat als een anti-climax omdat het een droom blijkt te zijn geweest. Ik zou het mooier gevonden hebben als je het gewoon de realiteit had gelaten, of dat iemand dit verhaal vertelt aan de kinderen met als afsluiter de glimlach van Kira op het portret omdat zij ook altijd spookverhalen voorlas. 

Het tieren viel mij ook op. Ik zou eerder gillen van schrik zeggen.
Ook ongeloofwaardig zag ik staan. Ongelovig of verbaasd zou beter passen.

Ik zou achter de eerste keer dat je de naam Kristel noemt de toevoeging slaapzaalverantwoordelijke zetten. En wie is Helmut?

Job, Lizette en Fief, dank voor jullie reacties. 
Job vindt de wending in het verhaal leuk, Lizette en Fief hebben andere voorkeuren. De woorden tieren en ongeloofwaardig zijn gewijzigd en ik heb Wolfgang in een later stadium nog even laten terugkeren. Zijn Duitse naam diende enkel om meteen aan te geven waar het verhaal zich gaat afspelen. Dat wordt later bevestigd. Wie Helmut is? Ik denk dat het overduidelijk is dat hij één van de kinderen is die in het slot logeert en is opgetreden tijdens het concert.  

Da ist der Wolfgang wieder! Schön. 

Hallo Schmetterling,

Ik heb je verhaal graag gelezen!
Er waren een aantal zaken waarvan ik niet zeker ben of het wellicht Vlaams is en dan correct of dat het toch ook op deze wijze beter zou zijn: zucht—> verzucht.
Plaatsgrijpen —> plaatsvinden
Ik zou eerst de storm laten opsteken, vaak gaat het eerst waaien en dan slaat het weer verder om. (Al had het hier een andere oorzaak in de droom natuurlijk!) 
Voor mij was het woord slaapzaalverantwoordelijke een struikelblok. Ik zou er eerder voor iets kiezen als: Kristel, die verantwoordelijk was voor de slaapzaal. Volgens mij kan het woorde de bij stichting weg. 
Een leuk verhaal. Ik zou wellicht de moeite die de werklui hadden met het binnenslepen van de boom wat later in het verhaal plaatsen. Na de introductie van de burg bijvoorbeeld bij het gedeelte over de kinderen die de boom aan het versieren zijn. (Het was nog een hele klus geweest voor de werklui die boom naar boven te slepen etc.) 

Hoi ik sluit me aan bij de meeste commentaren. Het concept is erg leuk, jammer dat het een droom blijkt. Wel graag gelezen!

Mooie opbouw. Mooi be- en geschreven. Zelf ben ik ook niet zo'n fan van de 'het bleek een droom' eindes, maar dat is iets persoonlijks.