#535 "Wil je....."
Soepel stuurt Jurgen de Audi A3 door het drukke verkeer van de binnenstad richting parkeergarage. Zo rustig als hij rijdt, zo onrustig voelt hij zich van binnen.
Eindelijk is het zover. Al dagenlang kijkt hij uit naar deze avond.
Voor de zoveelste keer checkt hij het kleinood in zijn binnenzak en voor de zoveelste keer spreekt hij zijn tekst hardop uit.
Hij heeft gereserveerd bij restaurant ‘het Pakhuis’. Voor Veerle en hem. Ze zijn vandaag precies tweeënhalf jaar samen. Automatisch denkt hij terug aan hun eerste ontmoeting.
Als hobby schrijft Jurgen stukjes voor de lokale krant. Deze keer doet hij verslag van een wedstrijd van de handbalvrouwen van de plaatselijke sportvereniging. Na de wedstrijd heeft hij een kort interview met de aanvoerster van het team, zo is afgesproken.
Veerle, nog teleurgesteld en boos over de verloren wedstrijd, geeft afgemeten antwoord op zijn vragen. Maar Jurgen hoort nauwelijks wat ze zegt. Haar ogen. Zodra ze hem aankijkt verdwijnt hij erin.
“Laatste vraag: Wil je een keer iets met mij gaan drinken?”
Veerle kijkt hem enkele seconden aan met de oogleden bijna op elkaar.
“Ik ga niet zomaar iets drinken met de eerste de beste stukjesschrijver,” antwoordt ze hautain.
“Ik wel met de eerste de beste ballenwerpster. Tenminste, als ze indruk op me maakt,” zegt hij met een glimlach.
Veerle aarzelt even, maar dan zegt ze: "Morgenavond half acht bij Ricardo’s.” Ze draait zich om en loopt weg.
Ondanks het gedempte licht in de zaal ziet hij haar direct als hij het restaurant binnenkomt. Veerle. Mijn vriendin, denkt Jurgen trots.
“Hi,” begroet hij haar en geeft haar een zoen.
“Hoi schat, ik ben er ook pas net. Ik heb alvast een biertje voor je besteld. OK?”
Jurgen laat haar praten. Hij denkt maar aan één ding. Zijn actie heeft hij gepland na het dessert. Nog anderhalf uur. Pfff, wat lang nog. Ze moest eens weten, gaat het door zijn hoofd.
Zijn voorgerecht, carpaccio, proeft hij nauwelijks. Z’n gedachten zijn constant bij wat komen gaat.
“Hé, hoor je wel wat ik zeg? Je bent er helemaal niet bij, lijkt het.”
“Jawel, ik was met m’n hoofd nog even bij m’n werk.”
“Weet je trouwens dat Kevin en Natasja van plan zijn te ga….”
“Veerle, sorry. Wacht even alsjeblieft”.
Hij houdt het niet meer. Het moet er nu uit. Jurgen staat op. Hij gaat voor Veerle staan en haalt een klein blauw doosje uit de binnenzak van z’n jasje. Dan neemt hij haar handen in die van hem en laat zich zakken op één knie.
Hallo collega-schrijvers. Ja…
Lid sinds
1 maand 3 wekenRol
Hallo collega-schrijvers. Ja, weer veel te veel witregels. Het lukt me niet de tekst juist in het vak te krijgen. Ik heb de tekst nu gekopieerd vanuit Word. Daarvoor had ik de tekst direct in het tekstvak getypt maar dat zag er helemaal niet uit. De info bij de tekstopmaak is abacadabra voor me. Tips zijn welkom.
Johan.
Hallo Johan, Wanneer je aan…
Lid sinds
13 jaar 11 maandenRol
Hallo Johan,
Wanneer je aan het einde van een regel shift-enter doet begint de regel eronder zonder witregel. Wanneer je iets dat je al geschreven hebt in word bijv geplakt hebt kan je na elke regel waar je geen witregel wilt hebben en dan shift-enter doen en dan met backspace de volgende regel naar boven halen.
Je zou nog kunnen overwegen de zin over het tafeltje iets om te schrijven: Hij heeft een tafeltje voor twee gereserveerd. Vandaag zijn Veerle en hij precies tweeenhalfjaar samen. Dan impliceer je meteen al dat ze daar beiden gaan eten en leest het iets prettiger.
Met de oogleden bijna op elkaar —> hier zou ik zelf kiezen voor iets als: met geknepen ogen.
De terugblik in de tijd van hun eerste ontmoeting brengt me aanvankelijk even in verwarring omdat deze in de tegenwoordige tijd is geschreven, terwijl het iets is waaraan de hoofdpersoon terugdenkt.
Een leuk verhaal, een vlotte eerste ontmoeting en hoe het twee jaar later tot een huwelijksaanzoek komt.
Hoi Johan, Je verhaal is…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Johan,
Je verhaal is niet verkeerd, maar wel wat eenvoudig. In de zin van: daar kan je waarschijnlijk meer uithalen. De focus ligt in nu vooral op wat er is of wordt gezegd, in het deel van het aanzoek. Dat heeft een redelijk vlot tempo, maar het persoonlijke is daar nu nog een beetje op de achtergrond. Terwijl je dat wel laat zien in zinnen als:
“Ik ga niet zomaar iets drinken met de eerste de beste stukjesschrijver,” antwoordt ze hautain.
“Ik wel met de eerste de beste ballenwerpster. Tenminste, als ze indruk op me maakt,” zegt hij met een glimlach.
Dat heeft een hele unieke en persoonlijke toon, en dat is erg leuk om te lezen! Maar dat valt nu wat weg in de meer algemene beschrijvingen van zenuwen en ongeduld. Probeer eens te spelen met de karaktertrekken van je personages, zodat het ook daar wat meer naar voren komt.
Geen verkeerde start dus, maar wat ik tussen de regels door lees, heb je een aanleg voor schrijven die wat meer naar de voorkant van de regels mag :).
Groet,
Nadine
Johan je hebt een leuk…
Lid sinds
6 maanden 3 wekenRol
Johan je hebt een leuk verhaal geschreven.
Ik maak mijn tekst ook in Word. Via Bestand kies ik voor Exporteren, dan bestandstype wijzigen en vervolgens Tekst zonder opmaak. Deze sla ik op en met Ctrl+Shift-C plak ik de tekst met Ctrl+Shift-V in het forum. Je opmaak blijft dan behouden.
Emmy, Nadine en Job: Zeer…
Lid sinds
1 maand 3 wekenRol
Emmy, Nadine en Job: Zeer bedankt voor jullie tips over de tekstopmaak en voor de feedback op het verhaal.