#535 Nemen en geven

Laat ik het eens omdraaien. Waarom staat geven spreekwoordelijk op de eerste plaats? Het leven begint immers met nemen. Maar dat is weer een ander spreekwoord. We nemen elkaar. De een doet dat bij de neus, de ander bij de oorlel.

Het nemen begint al in de buik van de moeder. De foetus is veeleisend en hoe klein ook, hij neemt. Vooral voeding. En met ter tijd, na een aantal maanden laat hij zich flink voelen. Stampvoetend soms. Niet boos maar ingegeven door honger of slecht liggen.

Maar een baby in de buik die geeft toch ook? Yep, naast de eerder genoemde stampij geeft hij liefde en warmte en volheid. Gewoon door alleen maar te zijn. Fantastisch toch? Hij hoeft daar niets voor terug. Nog niet. Kostbaar. Vooralsnog blijft hij vooral nemen.

Wat te denken van ruimte. In de buik maar ook buiten de buik gaat het gewoon verder. In het begin volstaat een wieg, een kinderwagen, een buggy en een draagzak en een klein deel van het huis of ouderlijke slaapkamer. Ook neemt hij beslag op de gehoorgang, maar dat gaat gelukkig, vroeg of laat over. Gelukkig geeft het kleine mensje een grote mantel liefde terug. Zonder geestelijk besef. Voelen doet hij dat natuurlijk wel. Mooie wisselwerking, en alles in balans. Het nemen en geven. 

Totdat vadertje tijd zich begint te moeien. Nemen en geven worden ineens een stuk korter en sneller. Het liefst telt de dag 25 uur. Een uur extra om nog meer te kunnen nemen en geven. Knuffels bijvoorbeeld, de ultieme handeling die beide entiteiten in zich draagt. Het neemt én het geeft ... warmte, besef van aanwezigheid, liefde, aandacht ... en vormt een zalige voorbode van nog meer intimiteit. Voor je het weet ben je met zijn vieren. Mooi toch?!

Nemen en geven gaat een levenlang door. Soms is er dis(on)balans. De een schept nu eenmaal meer op dan de ander, fysieke voeding en geestelijke voeding. Ruimte en tijd zijn dan vaak te klein; belemmeren, vertragen of stimuleren juist, de groeiprocessen en assertiviteit. 'Aan tafel' ... geeft verschillende reacties. De een smult, de ander zwijgt. De een wast af, de ander droogt af. Letterlijk geven en nemen in dit geval. Glazen, borden, bestek, potten en pannen. En hup, daarna alles de kast en la in. Even later te bed om rust te nemen, na een kusje geven.