#535 Het heerlijk avondje…

De tafel was net afgeruimd toen de voordeurbel ging. Opa en oma kwamen even later de huiskamer binnen.
Opa zei: ‘Ik heb gehoord dat Sinterklaas hier vanavond langs komt.’
‘ Sinterklaas besta…’ wilde Niels zeggen. Een boze blik van de volwassenen snoerde hem de mond.
‘Dat heb ik ook vernomen,’ bevestigde vader.
Moeder kwam binnen met een blad koude en warme chocolade melk. Even later gevolgd door een in stukjes gesneden warme banketletter. Inge en Ellen kropen bij opa en oma op schoot en dronken hun choco door een rietje.
De klok sloeg zeven en vader zette Daar wordt aan deur geklopt in. Iedereen zong mee en ondertussen ging de kamerdeur langzaam open. Een zwarte hand duwde een rieten poppenwagen de kamer in. De meisjes zetten grote ogen op.
Ellen riep: ‘Die is voor mij.’
Inge reageerde boos: ‘Nee, van mij!’
Op dat moment volgde een tweede poppenwagen.
De identiek geklede tweeling sprong van schoot en holde naar de kinderwagens. Met een enigszins beteuterd gezicht keken ze naar de kale houten bodem.
Niels liep naar de gang en kwam terug met een grote jute zak vol pakjes. 
Hij kreeg het eerste cadeau en ging, na het uitpakken, direct aan de slag met de grote doos Meccano. 
Inge en Ellen maakten vol verwachting hun eerste pakje open en slaakten een kreet van opwinding bij het zien van de fraaie schildpadpop.
‘Ze heeft helemaal niets aan’ fluisterde Inge.
Ongeduldig keken ze toe hoe hun vader zijn pakje uitpakte. De vijfjarigen moesten eerst een Sinterklaasliedje zingen voor ze het volgende pakje mochten openen. Samen met opa en oma zongen ze Sinterklaasje, bonne, bonne, bonne. 
Het papier van het pakje scheurden ze er met rappe vingers af. Een matrasje, een lakentje en een gehaakt dekentje voor in de poppenwagen verschenen. 
Inge en Ellen hadden geen aandacht voor het flesje 4711 en de doos herenzakdoeken voor oma en opa. Ze waren druk in de weer met het opmaken van hun wagen.
In de bijna lege zak van Sinterklaas lagen nog drie pakjes en Inge vroeg hoopvol: 'Zijn die voor ons?’ 
Na het zingen van Sinterklaas kapoentje pakten de beide kleuters hun laatste pakje uit. 
‘Oh, poppenkleertjes’, juichte een blije Inge. 
‘Heb ik ook,’ viel haar zus haar bij.
Nadat beide poppen waren aangekleed verdwenen ze onder een lakentje en deken. Vol trots en met glimmende ogen paradeerden beiden met hun Sinterklaascadeau door de huiskamer.