#533 Overgang

Wauw, mooie ontknoping! Leest ook als een trein. In de 5e alinea staat 'Maar wat?' geschreven. Die kon ik niet helemaal plaatsen. De rest, kraakhelder : )

Hoi Johan, 

Heel mooi geschreven: je verhaal gaat over een gruwelijke gebeurtenis en schuwt ook niet om dat zo te brengen. Dat maakt ook dat de vaart er goed in zit, de tekst haarscherp is en het makkelijk meeleven is voor de lezer. 

Heel knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Hallo Johan, welkom op het forum. Indrukwekkend verhaal. Ik moest het wel een extra keer lezen voor ik door had wat er gebeurde. Mooi gedaan.
Kijk even naar de interpunctie in je verhaal. Die klopt niet overal. Hieronder heb ik er een paar genoemd.

“Dag ma, ik ben er”. ---> de punt hoort vóór het aanhalingsteken te staan.
“Ma, Ma”!  ---> hier hoort het uitroepteken vóór het aanhalingsteken te staan.
Zie ook je andere gesproken zinnen. 

“Misschien een paar weken” had de arts afgelopen weekend nog gezegd.  ---> achter weken hoort nog een komma.
https://onzetaal.nl/taalloket/aanhalingstekens-en-leestekens

Wat ontbreekt zijn haar rozerode lippenstift ---> tussen ontbreekt en zijn hoort nog een komma.

Ik moet, moet……, ik…. ---> een beletselteken heeft drie puntjes.

Dag Johan, ook van mij een hartelijk welkom. Nu maar hopen dat je een tijdje blijft schrijven op dit forum. Jouw personage wil nog even zijn moeder zien alvorens zij de overgang maakt naar de eeuwige velden. De ik-vorm die stopt bij de zin: 'Onder mij komt ... ' De man die zichzelf ziet liggen in de ziekenhuiskamer en met zijn moeder de overgang maakt. Zeer originele en geslaagde invulling van de opdracht. Knap!

@Anne, Nadine en Gi: Bedankt voor jullie positieve reacties. Had ik niet direct verwacht.

@Fief: Ook jij bedankt voor de mooie reactie en je info over de interpunctie. Deels slordigheid. Dit had inderdaad wel beter gekund.

Johan

Hoi Johan, van harte welkom. Knap geschreven. Het is best een moeilijk onderwerp om te beschrijven, want de sfeer in zo'n kamer is heel specifiek en toch ook redelijk universeel. Ik vind dat je dat goed hebt beschreven. Enige zeurpuntje is dat ik het einde wel snap, die omkeer, maar hij is voor mij iets verwarrend opgeschreven: Als hij zegt of denkt ma, ma! is ze al, dan is hij zoals ik het begrijp uit de laatste alinea al dood? Desalniettemin graag gelezen!

Hoi Sonnema, geen zeurpuntje hoor. Alle feedback is welkom. Zo heb ik het inderdaad bedoeld. De ik-figuur is al overleden als hij denkt: "Ma, ma!" Hij is zo geobsedeerd door het naderende einde van z'n ma dat hij zich dit nog niet realiseert.

Bedankt voor je reactie.

Johan

Mooi geschreven verhaal. Graag gelezen.

Ik kijk uit naar je volgende bijdrage.

Dankjewel Job

Wauw, indrukwekkend verhaal zeg! Graag gelezen. Ik zie uit naar je volgende verhalen...